၁။ ေဒသႏွင့္ ကိုက္ညီ၍ ေရာဂါဒဏ္ခံႏိုင္ေသာ မ်ိဳးေကာင္းမ်ိဳးသန္႔၊ ဒူးရင္းသီးမ်ိဳးထဲမွ သီးထြက္ႏွင့္ အရည္အေသြး ေကာင္းမြန္ေသာ အပင္မွ အဖူးကိုင္းေရြးခ်ယ္၍ ကိုင္းဆက္၊ ဖူးျမွဳပ္မ်ိဳးပြား စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၂။ ပ်ိဳးပင္သက္ (၂-၃) နွစ္ထိထား၍ က်န္းမာသန္စြမ္းသည့္ ပ်ိဳးပင္မ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၃။ ပင္ၾကား၊ တန္းၾကား (၁၈’×၂၄’) စိုက္စနစ္ျဖင့္ တစ္ဧကလွ်င္ (၁၀၀) ပင္ ၀င္ဆန္႔ေအာင္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၄။ စိုက္က်င္းအရြယ္ (၃’×၃’×၃) တူးၿပီးလွ်င္ အေပၚယံေျမလႊာႏွင့္ သဘာ၀ေျမၾသဇာေရာစပ္၍ က်င္းစာေကၽြးပါ။

၅။ အသီးမတင္ေသးေသာအပင္မ်ား တစ္ႏွစ္လွ်င္ သဘာ၀ေျမၾသဇာ ႏွင့္ ဓါတ္ေျမၾသဇာ (၂) ႀကိမ္ ခြဲ၍ ေကၽြးပါ။ အသီး တင္ၿပီးေသာအပင္မ်ားအား ေအာက္ပါအတိုင္း (၃) ႀကိမ္ ခြဲေကၽြးပါ။

ဓါတ္ေျမၾသဇာေကၽြးရမည့္အခ်ိန္                                                  ဓါတ္ေျမၾသဇာႏႈန္းထား

၁။ ေမ၊ ဇူလိုင္ (အသီးခူးၿပီးခ်ိန္)                                                   (၁၆:၁၆း၁၆) ၂ ကီလို/ပင္

၂။ ေအာက္တိုဘာ(ပန္းဖူး၀င္ခ်ိန္)                                                (၈း၂၄း၂၄) ၂ ကီလို/ပင္

၃။ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ဧၿပီ (အသီး ၃၅ ရက္သား)                                   (၁၂း၁၂း၂၇) ၂ ကီလို/ပင္

၆။ အပင္ေျခႏွင့္ စိုက္တန္းမ်ားကို ေပါင္းျမက္အျမဲကင္းစင္ေနရန္ ေဆာင္ရြက္ပါ။

၇။ ပင္စည္ထိုးပိုးက်ေရာက္ပါက Cypermenthrin ကဲ့သို႔ ထိေသ ပိုးသတ္ေဆးရည္ကို ဂြမ္းတြင္ စိမ္၍ ပိုး၀င္သည့္ အေပါက္ထဲသို႔ ထည့္ေပးၿပီး ပိုးေပါက္ကို ရြံ႕ျဖင့္ ပိတ္ျခင္းနည္းျဖင့္ ႏွိမ္နင္းပါ။

၈။ ပင္စည္ႏွင့္ အျမစ္ပုပ္ေရာဂါက်ေရာက္ပါက ေရာဂါရ အစိတ္အပိုင္းကို လွီးထုတ္ၿပီး Metalaxyl ၂၅% ေရေဖ်ာ္ေဆး မႈန္႔ကို ေရတစ္လီတာလွ်င္ ၅၀-၆၀ ဂရမ္ႏႈန္းေဖ်ာ္၍ သုတ္လိမ္းေပးပါ။ ေရာဂါျပင္းထန္ပါက Phosphorous acid ကို ေရႏွင့္ အခ်ိဳးတူေရာ၍ ေရာဂါရသည့္ ပင္စည္ႏွင့္ အျမစ္တို႔အား ေဆးထိုးသြင္းပါ။

၉။ မိုးျပတ္ေသာ ႏို၀င္ဘာလမွစ၍ အစိုဓါတ္မျပတ္ေစရန္ ေရသြင္းေပးပါ။ (အသီးႀကီးထြားေနစဥ္ ေရလံုး၀မျပတ္ ပါေစႏွင့္)

၁၀။ ေႏြရာသီေရလံုေလာက္စြာ မရရွိႏိုင္ေသာ ေနရမ်ားတြင္ အစိုဓါတ္ထိန္းေစရန္ သစ္ရြက္ေျခာက္၊ ျမက္ေျခာက္ မ်ားျဖင့္ ေျမဖံုးေပးပါ။

၁၁။ အပင္ငယ္မ်ားအား ေႏြရာသီတြင္ အရိပ္ျပဳလုပ္ေပးပါ။

၁၂။ အသီးဆြတ္ခူးၿပီးတိုင္း ကိုင္းေသ၊ ကိုင္းေျခာက္၊ ကိုင္းၾကပ္၊ ကိုင္းညွပ္မ်ားအား ျဖတ္ျခင္း (Prunning) ျပဳလုပ္ ေပးပါ။

စိုက္ပ်ိဳးသုတပစၥယ (Pissaya Info)

The post ဒူးရင္းသီး အရည္အ⁠ေသြး⁠ေကာင္းမြန္⁠ၿပီး၊ အထြက္⁠ႏႈန္းတိုးတက္⁠ျမင့္မားသည့္အခ်က္မ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

၁။ ေဒသ၊ ေရေျမ၊ ရာသီဥတုႏွင့္ ကိုက္ညီၿပီး၊ အထြက္ႏႈန္းေကာင္းမြန္သည့္ မ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။ (တရုတ္မ်ိဳး၊ အာသံမ်ိဳး၊ အင္ဒိုခ်ိဳင္နားမ်ိဳးမ်ားကို ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။)

၂။ အပင္ေပါက္ ရာႏႈန္းမက်ေစရန္အတြက္ လက္ဖက္ေစ့ကို အပင္မွ ခူးၿပီးၿပီးခ်င္း (၂) ပတ္ အတြင္းပ်ိဳးေထာင္ ပါ။ ကိုင္းျဖတ္မ်ားကို ပ်ိဳးေထာင္ရန္အတြက္ အရည္အေသြးေကာင္းမ်ိဳးကို (၆) လ ႀကိဳတင္ကိုင္းျဖတ္ထားၿပီး ထြက္လာ ေသာ ကိုင္းမ်ားမွ သန္မာေသာကိုင္းကိုသာ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ပါ။

၃။ မိုးရာသီေရာက္ပါက အသင့္ျပင္ထားေသာ စိုက္ခင္းသို႔ ေရြ႕စိုက္ပါ။

၄။ ပင္ၾကား၊ တန္းၾကား (၁’×၂’) ထား၍ တစ္ဧကလွ်င္ (၂၉၀၀၀) ပင္ ၀င္ဆန္႔ေအာင္ စိုက္ပါ။

၅။ စိုက္ေျမာင္းမ်ား စိုက္က်င္းမ်ားကို စနစ္တက် တူးေဖာ္ၿပီး အေပၚယံေျမႏွင့္ သဘာ၀ေျမၾသဇာ၊ ဓါတ္ေျမၾသဇာတို႔ကို ေကာင္းစြာေရာ၍ က်င္းစာေကၽြးပါ။

၆။ ပ်ိဳးပင္မ်ားကို ေရြ႕ေျပာင္းစိုက္ပ်ိဳးရာတြင္ အျမစ္မ်ားမေခါက္ေစရန္ႏွင့္ အျမစ္မ်ား မနာေစရန္အတြက္ အထူးသတိျပဳ ကိုင္တြယ္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၇။ ပ်ိဳးပင္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးျခင္းကို မိုးရာသီအတြင္း၊ အစိုဓါတ္ေသခ်ာသည့္ကာလတြင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ အထူးအေရးႀကီးပါ သည္။ ႏွင္းခါးက်သည့္ ေဒသမ်ားတြင္ ေဆာင္းရာသီအတြင္း ႏွင္းခါးဒဏ္မွ ကာကြယ္ေပးပါ။

၈။ အပင္ငယ္စဥ္ အပင္အျမင့္ (၉’ မွ ၁’) အေရာက္တြင္ ၾကားဖူးမ်ား ရွင္သန္ေစရန္ ေခါင္ႏွိမ္ေပးပါ။

၉။ လက္ဖက္ပင္ကို အပင္အျမင့္ (၁.၅’ မွ ၃’) အထိသာထားၿပီး ကိုင္းမ်ားေဘးတက္ျဖာလာေအာင္ စနစ္တက် ကိုင္း ျဖတ္၍ ပံုသြင္းေပးပါ။ (စည္းရိုးတန္း (Hedge Row) စနစ္ ပံုသြင္းနည္းကို အသံုးျပဳသင့္ပါသည္။)

၁၀။ အပင္ေျခတ၀ိုက္ ေပါင္းရွင္းေအာင္ အစဥ္ ဂရုစိုက္ပါ။

၁၁။ ကိုင္းျဖတ္ၿပီးၿပီးခ်င္း ေျမၾသဇာေကၽြးျခင္းကို ေရွာင္ရွားပါ။ ဓါတ္ေျမၾသဇာကို အစိုဓါတ္ရရွိခ်ိန္တြင္ သတ္မွတ္ထား သည့္ ႏႈန္းအတိုင္း စနစ္တက် ပံုမွန္ထည့္ေပးပါ။

၁၂။ သဘာ၀ေျမၾသဇာအျဖစ္ ဘိုကာရွီ ျပဳလုပ္သံုးစြဲပါ။

၁၃။ ေျမတြင္းေအာင္းပိုး၊ ရြက္စားပိုး၊ ရြက္လိပ္ပိုး အရြက္စုတ္စားပိုးမ်ားႏွင့္ ဘက္ဖက္ပင္နာေရာဂါ၊ ခါးရိေရာဂါစသည့္ ေရာဂါမ်ားကို ထိေရာက္စြာ ကာကြယ္ႏွိမ္နင္းပါ။

၁၄။ စတင္စိုက္ပ်ိဳးသည္မွ အပင္ (၃) ႏွစ္သားခန္႔ အရြယ္တြင္ လက္ဖက္ကို စတင္ဆြတ္ခူးပါ။

၁၅။ အထြက္ႏႈန္းမထိခိုက္ေစရန္ႏွင့္ ၾကားဖူးမ်ား ရွင္သန္ရန္ (၂) ရြက္(သို႔) (၃) ရြက္ညြန္႔မ်ားကိုသာ ခူးပါ။

စိုက္ပ်ိဳးသုတပစၥယ (Pissaya Info)

The post လက္ဖက္အရည္အ⁠ေသြး⁠ေကာင္းမြန္⁠ၿပီး အထြက္⁠ႏႈန္းတိုးတက္⁠ျမင့္မား⁠ေစသည့္ အခ်က္မ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ပ် Aphid (Aphis gossypii)

က်ေရာက္သည့္ အခ်ိန္

အပင္ငယ္စဥ္တြင္ က်ေရာက္ေလ့ရွိသည္။

ဖ်က္ဆီးပံုလကၡဏာ

ပ်ကိုလိုနီကို ခရမ္းခ်ဥ္ပင္ငယ္စဥ္၌ အရြက္မ်ား၊ အဖူးမ်ား၊ အပြင့္ဖူးမ်ားေပၚတြင္ ေတြ႔ရမည္။ အစိမ္း၊ အ၀ါ၊ ပန္းေရာင္ႏွင့္ အနက္ေရာင္ ပ်ကိုလိုနီအစုမ်ား ေတြ႔ရတတ္သည္။ သစ္ရည္ကို စုပ္စားသျဖင့္ အရြက္မ်ား ပံုသ႑ာန္မမွန္ေတာ့ဘဲ ေသးငယ္ႀကံဳလွီလာမည္။ အသီး ထြက္ထိခိုက္ႏိုင္သည္။ ဤပ်သည္ ဗိုင္းရပ္စ္ေရာဂါ (CMV – Cucumber mosaic virus) ကို သယ္ေဆာင္သည္။

ဘ၀စက္၀န္း

ပ်အမသည္ အေကာင္ငယ္ကို တိုက္ရိုက္ သို႔မဟုတ္ ဥအု၍ေမြးသည္။ အေကာင္ႀကီးမွာ အေတာင္ပါသည္။ သို႔မဟုတ္ အေတာင္မဲ့ ျဖစ္ႏိုင္ သည္။ အေကာင္ငယ္မွ အေကာင္ႀကီးဘ၀သို႔ (၂)ရက္အတြင္း ေရာက္ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပ်ပ်ံ႕ပြားမႈမွာ အလြန္လ်င္ျမန္သည္။ ပ်အမ တစ္ေကာင္သည္ အေကာင္ (၅၀) ခန္႔ ထိေပါက္ပြားႏိုင္သည္။

ကာကြယ္ႏွိမ္နင္းနည္း

(၁) သဘာ၀၌ပ်ကိုစားေသာက္ေသာ သားရဲေကာင္ (Predators) မ်ားစြာရွိသည္။ ေဆးမဖ်န္းျခင္းျဖင့္ သဘာ၀တြင္ သားရဲေကာင္မ်ား ေပါက္ပြားမႈကို အားေပးသည္။

(၂) ပိုးသတ္ေဆးဖ်နး္ရန္ လိုအပ္ပါက ေနာက္ဆက္တြဲပါ ပိုးသတ္ေဆးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး အသံုးျပဳႏိုင္သည္။

(၃) ေပါင္းျမက္မ်ားရွင္းလင္းရမည္။ ၄င္းတို႔မွတဆင့္ကူးစက္နိုင္သည္။

(၄) ပ်ခံႏိုင္ရည္ရွိေသာ မ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။

ျမန္မာ့စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္း

The post ခရမ္းခ်ဥ္ပင္တြင္ က်⁠ေရာက္တတ္သည့္ ပ်ပိုးကာကြယ္⁠ႏွိမ္နင္းနည္းအ⁠ေ⁠ၾကာင္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ေလွး Thrips (Thrips tabaci)

က်ေရာက္သည့္အခ်ိန္

အပင္ငယ္စဥ္မွ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ထိက်သည္။

ဖ်က္ဆီးပံုလကၡဏာ

အရြက္မ်က္ႏွာျပင္ေပၚတြင္ ေငြေရာင္ (Silivery scars) အနာကြက္မ်ား ျဖစ္ေပၚေစသည္။ ထို႔ေနာက္အရြက္မ်ားေျခာက္၍ေသကုန္သည္။ ခရန္းခ်ဥ္ခင္း အစြန္အဖ်ားအပင္မ်ားမွ စတင္၍က်တတ္သည္။ ဗိုင္းရပ္စ္ေရာဂါ (TSWV –Tomato Spotted Wilt Virus) ပိုးကို သယ္ေဆာင္ကူးစက္ေစသည္။

ဘ၀စက္၀န္း

အျဖဴေရာင္ဥငယ္မ်ားကို အရြက္ႏွင့္ ပင္စည္ေပၚ၌အုသည္။ ဥမွ (၄-၁၀) ရက္ၾကာလွ်င္ အေကာင္ငယ္ (Nymph) မ်ားေပါက္လာသည္။ အေတာင္မပါေသာ္လည္း အေကာင္ႀကီးနွင့္ ပံုသ႑ာန္တူသည္။ အျဖဴေရာင္ သို႔မဟုတ္ အ၀ါေရာင္ရွိတတ္သည္။ (၅) ရက္အတြင္း ဒုတိ ယအေကာင္ငယ္ဘ၀ (Second nymphal instar) ၿပီးလွ်င္ရုပ္ဖံုးကို ေျမတြင္း၌ ျပဳလုပ္သည္။ ရုပ္ဖံုးဘ၀၌ (၄-၇) ရက္ ၾကာလွ်င္ အေကာင္ႀကီးေပါက္လာသည္။

ကာကြယ္ႏွိမ္နင္းနည္း

(၁) ခရမ္းခ်ဥ္ပင္ငယ္ ေရျပတ္ျခင္းမရွိေစရန္ ေရသြင္းျခင္း ဂရုစိုက္ပါ။ ေရျပတ္ေသာ အပင္ငယ္ကို ေလွးပိုးပိုမို က်ေရာက္ေလ့ရွိသည္။

(၂) ခရမ္းခ်ဥ္ပင္ ပတ္၀န္းက်င္၌ ေပါင္းျမက္ရွင္းလင္းပါ။

(၃) ပိုးသတ္ေဆးဖ်န္းရန္ လိုအပ္ပါက ပူးတြဲေဖာ္ျပပါ ပိုးသတ္ေဆးမ်ားကို အသံုးျပဳပါ။

ျမန္မာ့စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္း

The post ခရမ္းခ်ဥ္ပင္တြင္က်⁠ေရာက္တတ္သည့္ “⁠ေလွး” ကာကြယ္⁠ႏွိမ္နင္းနည္းအ⁠ေ⁠ၾကာင္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ား

၁။ ေျပာင္းဖူးမႈန္႔ (ေကာ္မုန္႔)                                                       ၂ ကီလိုဂရမ္

၂။ ေပါင္းထားေသာေရႊဖရံုသီး                                                     ၁ ကီလိုဂရမ္

၃။ သၾကား                                                                          ၂၅၀ ဂရမ္

၄။ ဆား                                                                             လက္ဖက္ရည္ဇြန္း၀က္

၅။ ငရုတ္ေကာင္းမႈန္႔                                                               ၅၀ ဂရမ္

၆။ မုန္႔ဖုတ္ေဆာ္ဒါ                                                                 ၃၃ ဂရမ္

၇။ အခ်ိဳမႈန္႔                                                                         ၁၅ ဂရမ္

၈။ ၾကက္သြန္ျဖဴေထာင္း                                                           ၇၀ ဂရမ္

၉။ ပုဇြန္ေျခာက္မႈန္႔                                                                 ၉၅ ဂရမ္

ျပဳလုပ္ပံုအဆင့္ဆင့္

၁။ ေရႊဖရံုသီးကို အခြံႏႊာ၍ ေတာက္ေတာက္စင္းကာ ေပါင္းအိုးတြင္ ေပါင္းပါ။

၂။ ၾကက္သြန္ျဖဴေထာင္းပါ။ ပုဇြန္ေျခာက္မ်ားကို ႀကိတ္ပါ။

၃။ ပါ၀င္ပစၥည္းအားလံုးကို ေရာနယ္ပါ။ လိုအပ္လွ်င္ ေရေႏြးေလာင္းထည့္၍ နယ္ပါ။

၄။ သမသြားလွ်င္ ပလပ္စတစ္အိတ္ျဖင့္ လိပ္၍ ၎တို႔ကို ေပါင္းအိုးျဖင့္ တစ္နာရီခန္႔ ေပါင္းပါ။

၅။ က်က္လွ်င္ တစ္ညအေအးခံပါ။

၆။ ေနာက္ေန႔တြင္ အ၀ိုင္းပါးမ်ားလွီးကာ ေျခာက္ေသြ႕သည္အထိ အေျခာက္ခံစက္တြင္ လွန္းပါ။

၇။ ေျခာက္လွ်င္ ဆီတြင္ထည့္၍ ေၾကာ္ပါ။

စိုက္ပ်ိဳးသုတပစၥယ (Pissaya Info)

The post ေရႊဖရံုသီးေျခာက္ေၾကာ္ ျပဳလုပ္နည္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

၁။ ေဒသ၊ ေရေျမ၊ ရာသီဥတုႏွင့္ ကိုက္ညီသည့္မ်ိဳးမ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။ (ဖီးၾကမ္း၊ ေရႊငွက္ေပ်ာ၊ ခြံ၀ါသီးေမႊး၊ ၀က္မလြတ္ႏွင့္ အစၥေရး၊ စကၤာပူမ်ိဳးမ်ား)

၂။ ငွက္ေပ်ာသားတက္ကို အရည္အေသြးေကာင္းမြန္ၿပီး ေရာဂါဒဏ္ခံႏိုင္ရည္ရွိသည့္အပင္မ်ားမွ ေရြးခ်ယ္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၃။ ငွက္ေပ်ာသားတက္မ်ားကို ရြက္ျပားက်ယ္သည့္ Water Suckers သားတက္မ်ားထက္၊ ရြက္ျပားလွံ စြပ္ပံုေသး၍ က်ဥ္းေသာသားတက္ Sword Suckers မ်ားကိုသာ ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ပါ။

၄။ စိုက္က်င္းအရြယ္ (၂’×၂’×၂’) တြင္ အေပၚယံေျမလႊာႏွင့္ ေျမေဆြးဆတူေရာ၍ က်င္းစာေကၽြးပါ။

၅။ စိုက္ပ်ိဳးမည့္ မ်ိဳးအလိုက္ တန္းၾကား၊ ပင္ၾကား (၆’×၆’) မွ (၁၀’×၁၀’) အကြာအေ၀းစိုက္ပ်ိဳးပါ။

၆။ ငွက္ေပ်ာသားတက္မ်ား၏ ေခါင္းကို ေခါင္းတံုးတံုး၍ အရြက္မ်ားရွည္လြန္းပါက၊ အရြက္အဖ်ားပိုင္းမ်ားကို ျဖတ္ပစ္ၿပီး၊ အျမစ္ေခါင္းျမွဳပ္ရံုစိုက္ပ်ိဳးပါ။

၇။ ေျမအမ်ိဳးအစားႏွင့္ ရာသီဥတုအလိုက္ ေရသြင္းျခင္းကို ေဆာင္ရြက္ပါ။ မိုးရာသီကုန္ၿပီးေနာက္ ဒီဇင္ဘာလမွ ဇြန္လ အထိ (၁၀) ရက္ တစ္ႀကိမ္ ပံုမွန္ေရသြင္းျခင္းကို ေဆာင္ရြက္ပါ။

၈။ ဓါတ္ေျမၾသဇာေကၽြးုျခင္းကို စိုက္ၿပီး (၅-၆) လ အၾကာ ပန္းမပြင့္မီ ေဆာင္ရြက္ပါ။

၉။ မိခင္အပင္မွ ပန္းမပြင့္မီ အခ်ိန္အတြင္း ထြက္လာေသာ ငွက္ေပ်ာ္သားတက္အားလံုးကို ဖယ္ရွား၍ မ်ိဳးအျဖစ္ ရယူပါ။ ပန္းခိုင္ထြက္ၿပီးေနာက္မွ ထြက္လာသည့္ အေကာင္းဆံုး သားတက္ (၁) ခုကို သားဆက္ပင္အျဖစ္ ခ်န္ၿပီး ထိန္းသိမ္းျပဳ စုပါ။

၁၀။ ၾကားလိုက္၊ ေပါင္းရွင္းျခင္းကို ေဆာင္ရြက္ရာတြင ္ငွက္ေပ်ာ္ပင္၏ အျမစ္မထိခိုက္ေစရန္ သတိျပဳပါ။

၁၁။ အပင္ရွည္မ်ိဳးျဖစ္ပါက အခိုင္ထြက္လာခ်ိန္တြင္ ၀ါးလံုးျဖင့္ ကိုင္းေထာင္ျခင္းကို ေဆာင္ရြက္ပါ။

၁၂။ အသီးဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ တိုးတက္ေစရန္ အမဖီးမ်ားအားလံုး အသီးတင္ၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္းအဖိုဖူးကို ဖယ္ရွားပစ္ပါ။

၁၃။ အဖူးခိုင္ စတင္ထြက္လာပါက ပိုးသတ္ေဆး (Decis) ကို တစ္ပင္ ၁၀ စီစီႏႈန္းျဖင့္ ပန္းဖူးခိုင္အရင္းသို႔ ေဆးထိုးအပ္ ျဖင့္ ထိုးသြင္းေပး၍ ပိုးက်ေရာက္မႈကို ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေပးထားပါ။

၁၄။ အဖီးစံုေသာ္ ငွက္ေပ်ာခိုင္ကို ပလတ္စတစ္ (သို႔) စကၠဴအိတ္ျဖင့္ စြပ္ေပးပါ။

၁၅။ ရင့္မွည့္သည့္ ငွက္ေပ်ာ္ခိုင္ကို ခုတ္ယူသည့္အခါ၊ ငွက္ေပ်ာ္ခိုင္ေနရာနွင့္ တတန္းတည္း ရွိေနသည့္ပင္စည္ ေနရာ ကို ျဖတ္ၿပီးပင္စည္မငုပ္ကိုရက္ (၃၀-၄၅) ရက္ခန္႔ ဆက္ထားေပးပါ၊ (ေအာက္ေျခတြင္ ေမြးျမဴထားသည့္ သားတက္ ႀကီးထြား ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို အေထာက္အပ့ံ ျဖစ္ေစပါသည္။)

စိုက္ပ်ိဳးသုတပစၥယ (Pissaya Info)

The post ငွက္ေပ်ာအရည္အေသြးေကာင္းမြန္ၿပီး အထြက္ႏႈန္းတိုးတက္ျမင့္မားေစသည့္ အခ်က္မ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ႏွင္းဆီ

အဂၤလိပ္အမည္           – Rose

ရုကၡေဗဒအမည္           – Resa spp

မ်ိဳးရင္း                     – Resa ceae

မူရင္းေဒသ                – ဥေရာပ၊ အာရွအေရွ႕ပိုင္း ေျမာက္အေမရိက။

                                 (ဂရိ၊ တရုတ္၊ ျမန္မာ)

ႏွင္းဆီ  အမ်ိဳးအစားခြဲျခားျခင္း

ႏွင္းဆီမ်ိဳးျပားေပါင္းသံုးေထာင္ေက်ာ္ရွိေနသည္။ ႏွင္းဆီမ်ိဳးစိတ္ေပါင္း တစ္ရာ့ငါးဆယ္ေက်ာ္ရွိေနသည္။ ထင္ရွားေသာ ႏွင္းဆီမ်ိဳးစိတ္ ဆယ့္ခုႏွစ္မ်ိဳး ရွိသည္။

အပင္၏ ပံုသ႑ာန္ေပၚ မူတည္၍ ႏွင္းဆီကို အဓိကအားျဖင့္ ႏွစ္မ်ိဳးသာ ခြဲႏိုင္ရာ “ခ်ံဳႏွင္းဆီ အုပ္စု” ႏွင့္ “ႏြယ္ႏွင္းဆီအုပ္စု” တို႔ ျဖစ္ၾကပါ သည္။ ႏွင္းဆီ၏ ပင္စည္သည္ သစ္မာျဖင့္ ၿပီးေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အပင္ငယ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ အပင္အကိုင္မ်ားစြာ ခြထြက္တတ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ အမွန္စင္စစ္၌ ႏွင္းဆီသည္ ခ်ံဳပင္အမ်ိဳးအစားသာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ႏွင္းဆီ၌ ဆူးမ်ား ပါရွိေန ျခင္းသည္ ႏြယ္တတ္ရန္လိုအပ္လာလွ်င္ ဆူးျဖင့္ ခ်ိတ္၍ ႏြယ္တတ္မည့္ သေဘာကို ေဆာင္ေနေသာေၾကာင့္ ႏွင္းဆီမ်ိဳးမ်ားထဲတြင္  ႏြယ္ ပင္ အမ်ိဳးအစားမ်ားလည္း ေပၚလာရသည္။

ႏြယ္ႏွင္းဆီတြင္ အဓိကအားျဖင့္ “ႏြယ္မာႏွင္းဆီ” ႏွင့္ “ႏြယ္ေပ်ာ့ႏွင္းဆီ” ဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳး ထပ္ရွိသည္။ ႏြယ္မာတြင္ေရာ၊ ႏြယ္ေပ်ာ့တြင္ပါ မ်ိဳးျပားမ်ားစြာ ရွိၾကသည္။ တစ္ဖန္ ႏြယ္ႏွင္းဆီလည္းမဟုတ္၊ ခ်ံဳႏွင္းဆီလည္း မဟုတ္ဘဲ ႏြယ္ ႏွင့္ နီးစပ္ေသာ ေျမေပၚေလွ်ာက္ပင္ အမ်ိဳး အစား ျဖစ္သည့္ “ေက်ာက္ႏွင္းဆီ” သည္လည္း ရွိေသးသည္။

ခ်ံဳႏွင္းဆီတြင္ အမ်ိဳးအစားမ်ားစြာရွိေနသည္။ သို႔ေသာ္ အဓိကအားျဖင့္ ႏွစ္မ်ိဳးသာ ရွိသည္။ “ရိုးရိုးခ်ံဳႏွင္းဆီ (Bush type) ႏွင့္ ခ်ံဳဖုတ္ႏွင္းဆီ (Shrub type) တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ရိုးရိုးခ်ံဳႏွင္းဆီတြင္ေရာ ခ်ံဳဖုတ္ႏွင္းဆီတြင္ပါ အမ်ိဳးအစားမ်ားစြာရွိေသာ္လည္း စီးပြားေရးေစ်းကြက္တြင္ ရိုးရိုးခ်ံဳႏွင္းဆီကိုသာ စိုက္ေသာေၾကာင့္ ခ်ံဳဖုတ္ႏွင္းဆီအေၾကာင္း ခ်န္လွပ္ခဲ့ပါသည္။

ရိုးရိုးခ်ံဳႏွင္းဆီပင္ တစ္မ်ိဳးေပၚတြင္ မ်ိဳးကြဲ (မ်ိဳးျပား) အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို အဖူးျမွဳပ္၍ အပင္ကို အပြင့္မ်ိဳးစံုပြင့္ေစေသာ “တစ္ပင္တိုင္ ႏွင္းဆီ” (Standard Rose) ဟူသည္လည္း ရွိေသးသည္။ ယင္းကို တစ္ပင္တိုင္ႏွင္းဆီဟုေခၚေသာ္လည္း  ရိုးရိုးခ်ံဳႏွင္းဆီအုပ္စု တြင္သာထည့္ သြင္းရေပသည္။

ရိုးရိုခ်ံဳႏွင္းဆီတြင္ အဓိကအားျဖင့္  ခုႏွစ္မ်ိဳးရွိေသာ္လည္း ကမာၻေပၚတြင္ အစိုက္အမ်ားဆံုးမ်ိဳးမွာ “စပ္မ်ိဳးလက္ဖက္ ႏွင္းဆီ” ျဖစ္သည္။

ရိုးရိုးခ်ံဳႏွင္းဆီ အမ်ိဳးအစားမ်ား

၁။ စပ္မ်ိဳး  နွစ္လံုးေပါက္ပြင့္ ႏွင္းဆီ (Hybrid perpetual)

ဒမတ္စကတ္ႏွင္းဆီ၊ ျပင္သစ္ႏွင္းဆီ၊ တရုတ္ႏွင္းဆီ၊ ျမန္မာႏွင္းဆီ တို႔ကို အေျခခံ၍ အဆင့္ေပါင္း ဆယ္ဆင့္မွ ဆယ့္နွစ္ဆင့္မွ် မ်ိဳးစပ္ ထုတ္လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖင့္ “စပ္မ်ိဳး ႏွစ္လံုးေပါက္ပြင့္ နွင္းဆီ” ကို ရရွိသည္။

၂။ လက္ဖက္ႏွင္းဆီ (Tea Rose)

၁၈၄၀- ခုနွစ္တြင္ ထုတ္လုပ္ခဲ့သည့္ လက္ဖက္နံ႔သင္းေသာ “ ႏွင္းဆီမ်ိဳး” ျဖစ္သည္။

၃။ စပ္မ်ိဳး လက္ဖက္ႏွင္းဆီ (Hybirt Tes)

စပ္မ်ိဳးႏွစ္လံုးေပါက္ႏွင္းဆီႏွင့္ လက္ဖက္ႏွင္းဆီတို႔ကို ထပ္မံ၍ မ်ိဳးစပ္လိုေသာအခါ “မ်ိဳးစပ္လက္ဖက္ ႏွင္းဆီ” ကို ၁၈၆၇ – ခုနွစ္တြင္ ရရွိခဲ့သည္။ မ်ိဳးစပ္လက္ဖက္ ႏွင္ဆီတို႔သည္ တစ္ပြင့္ခ်င္း ပြင့္၍ အပြင့္ႀကီးၾကသည္။

၄။ ၀တ္ဆံဖိုမ်ား ႏွင္းဆီ (Polyantha)

၀တ္ဆံဖိုမ်ား ႏွင္းဆီသည္ စပ္မ်ိဳးလက္ဖက္ ႏွင္းဆီတို႔နွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ၄င္းႏွင္းဆီသည္ အပြင့္အရြယ္ ေသးသည္။

၅။ ခိုင္မာလာႏွင္းဆီ (Flarlbunda)

၀တ္ဆံဖိုမ်ား ႏွင္းဆီႏွင့္ စပ္မ်ိဳး လက္ဖက္ ႏွင္းဆီတို႔ကို မ်ိဳးစပ္ေသာအခါ “စပ္မ်ိဳး၀တ္ဆံဖိုမ်ား ႏွင္းဆီ” (Hybird yopolyantha) ေခၚ “ခိုင္မာလာႏွင္းဆီ” ကို ရရွိလာသည္။ ခိုင္မာလာႏွင္းဆီတို႔သည္ အခိုင္လိုက္ ပြင့္ၾကၿပီး အပြင့္ အရြယ္ စပ္မ်ိဳး လက္ဖက္ ႏွင္းဆီေလာက္ မႀကီးေခ်။ အခ်ိဳ႕မ်ိဳးသာလွ်င္ ရနံ႔သင္းသည္။

၆။ ပြင့္ႀကီး ခိုင္မာလာႏွင္းဆီ (Grandiflora)

ခိုင္မာလာႏွင္းဆီကို စပ္မ်ိဳးလက္ဖက္ နွင္းဆီျဖင့္ပင္ ထပ္မံ၍ အပြင့္ႀကီးမ်ား ရရွိေအာင္ မ်ိဳးစပ္ ထုတ္လုပ္လိုက္ေသာအခါ  “ပြင့္ႀကီး ခိုင္မာ လာႏွင္းဆီ” ကို ရရွိလာသည္။ ၄င္းတို႔သည္ အပြင့္လည္းႀကီးၿပီး  အခိုင္လိုက္အျပြတ္လိုက္ ပြင့္တတ္ၾကသည္။

၇။ အျခား ႏွင္းဆီမ်ား

“ေဂၚဖီထုပ္နွင္းဆီ” (Cabbage Rose) “ေရညွိနွင္းဆီ” (Moss Rose) တို႔သည္ စပ္မ်ိဳးလက္ဖက္ ႏွင္းဆီမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ၿပီး “ကတိုးႏွင္းဆီ” (Musk Rose)သည္ ခိုင္မာလာႏွင္းဆီတြင္ ပါ၀င္သည္။    အျခားရနံ႔သင္းေသာ   ႏွင္းဆီမ်ားသည္    စပ္မ်ိဳးလက္ဖက္ ႏွင္းဆီတြင္ လည္းေကာင္း သို႔မဟုတ္ ခိုင္မာလာႏွင္းဆီတြင္ လည္းေကာင္း ပါ၀င္ၾကသည္။

ေရွးက်သည့္ “တရုတ္ႏွင္းဆီ” “ျမန္မာႏွင္းဆီ” “ျပင္သစ္ႏွင္းဆီ” “ဂ်ပန္ႏွင္းဆီ” “ဒမတ္စကပ္ႏွင္းဆီ” တို႔မွာမူ အရိုင္းမ်ိဳးဟုသာ ဆိုရမည္။

ထင္ရွားေသာ စပ္မ်ိဳးလက္ဖက္ႏွင္းဆီအခ်ိဳ႕

၁။ Montezuma ပုဇြန္ဆီေရာင္

၂။ Manitou     ပုဇြန္ဆီေရာင္

၃။ My Lady    ပုဇြန္ဆီေရာင္

၄။ Peace        အနီေရာင္

၅။ Opera       ေရာင္စံု

၆။ Sultane      ေရာင္စံု

၈။ Perfecta     ေရာင္စံု

၉။ Champagne                   အ၀ါႏု

၁၀။ Golden Sun        အ၀ါနု

၁၁။ Black prince       အညိဳရင့္

၁၂။ Garden party      အျဖဴေရာင္

(အထင္ရွားဆံုးမ်ိဳးမ်ားကို ေရြးခ်ယ္တင္ျပျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ နမူနာအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ တင္ျပျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ “ပန္းမာလာတို႔၏ ဘုရင္ မျဖစ္သည့္ နွင္းဆီ” မွာ က်ယ္ျပန္႔စြာ ေလ့လာ၍လည္း ရႏိုင္ပါသည္။)

ႏွင္းဆီအထြက္ႏႈန္း

တစ္ဧက အပင္ဦးေရ (သို႔မဟုတ္) ယူနစ္ဧရိယာရွိ အပင္ဦးေရနွင့္ တစ္ပင္တြင္ တစ္ႏွစ္ပြင့္ေသာ အပြင့္ဦးေရတို႔ကို ေျမွာက္ျခင္းျဖင့္ ႏွင္းဆီအထြက္ႏႈန္းကို တြက္ခ်က္ႏိုင္သည္။ ဤသေဘာတရား ႏွစ္ခုကို ခ်ိန္ထိုးအသံုးခ်တတ္လွ်င္ ႏွင္းဆီအထြက္ႏႈန္းကို ေကာင္းမြန္ေစ ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။

စိုက္ပ်ိဳးသုတ ပစၥယ

The post ⁠ႏွင္းဆီအ⁠ေ⁠ၾကာင္း သိ⁠ေကာင္းစရာ အပိုင္း -(၁) appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ား

၁။ ငွက္ေပ်ာသီးမွည့္                                                      ၄ ဖီး

၂။ အုန္းႏို႔                                                                  ၄ ခြက္ (ေကာ္ဖီခြက္)

၃။ သၾကား                                                                ၈၂၀ ဂရမ္ (၅၀ က်ပ္သား)

၄။ ထန္းလွ်က္မႈန္႔                                                         ၆၆၀ ဂရမ္ (၄၀ က်ပ္သား)

၅။ ဆား                                                                    လက္ဖက္ရည္ဇြန္း (၁) ဇြန္း

ျပဳလုပ္ပံုအဆင့္ဆင့္

၁။ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ားကို အခြံႏႊာၿပီး ေသးငယ္ေသာ အစိတ္အပိုင္းမ်ား လွီးျဖတ္ကာ ေဖ်ာ္စက္တြင္ ထည့္ေမႊပါ။

၂။ ေဖ်ာ္စက္တြင္ ထန္းလွ်က္မႈန္႔၊ သၾကားႏွင့္ အုန္းႏို႔တို႔ကို ထည့္၍ ေမႊပါ။

၃။ ယင္းေနာက္ ေျခာက္ေသြ႔လုနီးပါး အပူေပးပါ။ အိုးမကပ္ေစရန္ သတိႏွင့္ အဆက္မျပတ္ေမႊပါ။

၄။ ေစးပ်စ္လာပါက ဗန္းတြင္ ေလာင္းထည့္၍ ျဖန္႔ခင္းကာ အေအးခံပါ။

(ေလာင္းမထည့္မီ ဗန္းကို ဆီသုတ္ထားပါ။)

၅။ ေအးလာလွ်င္ ေလးေထာင့္ပံုလွီး၍ သင့္ေတာ္ေသာ စကၠဴျဖင့္ ထုတ္ၿပီး ေလလံုေအာင္ ဗူးတြင္ထည့္ပါ။

စိုက္ပ်ိဳးသုတပစၥယ (Pissaya Info)

The post ငွက္ေပ်ာေတာ္ဖီ ျပဳလုပ္နည္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

၁။ ေဒသ၊ ေရေျမ၊ ရာသီဥတုႏွင့္ ကိုက္ညီၿပီး အရည္အေသြးေကာင္းမြန္သည့္မ်ိဳး (အရသာေကာင္း၍ အသားထူၿပီး အသီးသီးမႈ အားေကာင္းေသာမ်ိဳး) မ်ားကို ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၂။ ေရာဂါကင္း၍ သန္စြမ္းေသာ ပ်ိဳးပင္မ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၃။ မ်ိဳးေစ့ကို ပ်ိဳးေထာင္စိုက္ပ်ိဳးပါက လိင္စံုပင္မွ ရရွိေသာ သေဘၤာသီးမွ မ်ိဳးေစ့မ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္၍ ပ်ိဳးေထာင္ပါ။ (လိင္စံုပင္မွ မ်ိဳးေစ့ကို ပ်ိဳးေထာင္ပါက အဖိုပင္မပါဘဲ အမပင္ႏွင့္ လိင္စံုပင္မ်ားကိုသာ ရရွိပါသည္။)

၄။ စိုက္စနစ္ (၈’×၈’) ျဖင့္ တစ္ဧကပင္ေရ (၆၈၀) ၀င္ဆန္႔ေအာင္ စို္က္ပ်ိဳးပါ။

၅။ စိုက္က်င္းအရြယ္ (၂’) ပတ္လည္တြင္ အေပၚယံေျမသား၊ ေျမေဆြး ဆတူေရာ၍ က်င္းစာေကၽြးပါ။

၆။ စိုက္က်င္းတြင္ ခ်စိုက္ရာတြင္ ပင္စည္ပိုင္းကို ေျမထဲျမွဳပ္ေအာင္ မစိုက္မိရန္ ဂရုျပဳပါ။

၇။ သဘာ၀ေျမၾသဇာႏွင့္ ဓါတ္ေျမၾသဇာေကၽြးျခင္းကို အျမစ္စြဲခ်ိန္မွစ၍ (၃) လတစ္ႀကိမ္ ေဆာင္ရြက္ေပးပါ။

၈။ Mg ဓါတ္ခ်ိဳ႕တဲ့မႈကို ကာကြယ္ရန္ မဂၢနီဆမ္ဆာလဖိတ္ (ဆားခါး) ကို ေရေဖ်ာ္၍ ပက္ဖ်န္းကာကြယ္ျခင္းကို မျဖစ္ မေနေဆာင္ရြက္ပါ။ (Mg ဓါတ္ခ်ိဳ႕တဲ့ပါက ေဘာက္ရြက္မ်ား၀ါေသျခင္း၊ အသီးအခ်ိဳဓါတ္နည္းျခင္း၊ အနံ႔ အရသာ ညံ့ဖ်င္း ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပၚပါသည္။)

၉။ ပင္ေျခပတ္လည္ ေပါင္းရွင္းျခင္းကို တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေဆာင္ရြက္ပါ။

၁၀။ စိုက္ၿပီး (၂) ပတ္အတြင္း ေရကို လိုအပ္သလို သြင္းေပးၿပီး၊ အပင္ေျခရင္းတြင္ ေရမ၀ပ္ေစရန္ ဂရုစိုက္ပါ။

၁၁။ အပင္သက္တမ္းအလိုက္၊ သင့္ေတာ္သည့္ အသီးအေရအတြက္ကို ထားၿပီး သီးညွပ္မ်ားကို ေခၽြပစ္ပါ။

၁၂။ သေဘၤာပင္တြင္ Powdery mildew မႈိေရာဂါမ်ား က်ေရာက္ေလ့ရွိရာ ကန္႔ပါေသာ မႈိသတ္ေဆးျဖင့္ ပက္ဖ်န္း ကာ ကြယ္ေပးပါ။

၁၃။ ဗိုင္းရပ္စ္ ေရာဂါက်ေရာက္ေသာ အပင္မ်ားကို ဖယ္ရွားမီးရိႈ႕ပစ္ပါ။

Pissaya Info

The post သေဘၤာသီးအရည္အေသြးေကာင္းမြန္ၿပီး အထြက္ႏႈန္း တိုးတက္ျမင့္မားေစသည့္ အခ်က္မ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ႏွင္းဆီကို ေျမမေရြး စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ေသာ္လည္း တစ္ပြင့္ခ်င္းပြင့္ႏႈန္း ေကာင္းေစရန္၊ အပင္သန္မာေစရန္ ေျမဆီၾသဇာထက္သန္ေသာ ေျမတြင္ စိုက္ပ်ိဳးသင့္ပါသည္။ ႏွင္းဆီသည္ ေရ၀ပ္ျခင္းကို မႀကိဳက္သည့္ အတြက္ ေရစိမ့္ဆင္းမႈ ေကာင္းေသာ ေျမတြင္  စိုက္သင့္သည္။ သို႔မဟုတ္ စိုက္ေဘာင္မ်ားျဖင့္ စိုက္ပ်ိဳးသင့္သည္။

စိုက္ေဘာင္မ်ားကို အလ်ား ေပသံုးဆယ္၊ အနံငါးေပ၊ ထုတစ္ေပ (ေျမေအာက္ ေျခာက္လက္မမွ ကိုးလက္မ၊ ေျမေပၚ ေျခာက္လက္မမွ သံုးလက္မ) ရွိေအာင္ ျပဳလုပ္သင့္သည္။ စိုက္ေဘာင္တစ္ခုလွ်င္ ႏြားေခ်းေဆြး ငါးတင္း၊ မီးဖိုျပာႏွစ္ျပည္ ေျမသားအေပၚယံ ေျမႀကီးတို ႔ေ ရာကာ ထည့္သြင္းေပးသင့္သည္။ စိုက္ေဘာင္ တစ္ခုနွင့္ တစ္ခုၾကားတြင္ လူသြားလမ္း တစ္ေပျခား ထားရသည္။

ပ်ိဳးပင္မ်ားကို မိုးနည္းေသာ အရပ္၌ မိုးဦးက်တြင္ လည္းေကာင္း၊ မိုးမ်ားေသာ အရပ္၌ ေဆာင္းဦးတြင္ လည္းေကာင္း စိုက္ေဘာင္မ်ားသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ စိုက္ပ်ိဳးသင့္သည္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း စိုက္က်င္းမ်ားနက္နက္တူး၍ စိုက္ပ်ိဳးေလ့ ရွိၾကပါသည္။ စာေရးသူအေနျဖင့္မူ စိုက္တြင္း နက္နက္ တူး၍ စိုက္ရန္မလိုဟု ယူဆမိသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မ်ိဳးကိုင္းျပတ္မ်ားကို  စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖစ္ရာ အပင္တို႔သည္ ေရေသာက္ျမစ္ အဖြဲ႕အစည္း ထြက္မည္မဟုတ္ဘဲ မူျခားျမစ္ အဖြဲ႔အစည္းသာ ေျမသား အေပၚယံတြင္ ျဖာ၍ ရွည္ထြက္မည္ ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။

ေျပာင္းေရႊ႕ မစိုက္မီ ပ်ိဳးပင္ငယ္မ်ားကို ေသခ်ာစြာ စစ္ေဆး၍ ကိုင္းေျခာက္မ်ား ေသးငယ္ႀကံဳလွီေသာ အကိုင္းမ်ား၊ အဖူးျမွဳပ္ထားသည့္ ေနရာအထက္ရွိ ေအာက္ခံပင္၏ အစိတ္အပိုင္းတို႕ကို  ကတ္ေၾကးထက္ထက္ျဖင့္ ျဖတ္ပစ္ရမည္။ မေရႊ႕ေျပာင္းမီ တစ္ပတ္အလို၌ မႈိသတ္ေဆး၊ ပိုးသတ္ေဆးမ်ား  ဖ်န္းေပးထားရသည္။ စိုက္ခါနီးတြင္ အျမစ္မ်ားကို၈ကို ျဖတ္ပစ္ၿပီး ေျမစိုင္ခဲမပ်က္ လည္းေကာင္း၊ ေျမစုိင္ ခဲဖယ္ၿပီး အျမစ္ကိုေရထဲနာရီ၀က္၊ တစ္နာရီ စိမ္ၿပီးမွ လည္းေကာင္း၊ စိုက္ပ်ိဳးနိုင္သည္။

ေျပာင္းေရႊ႕ စိုက္ပ်ိဳးရာတြင္ စိုက္ေဘာင္ေပၚတြင္ စိုက္တန္းႏွစ္တန္း ထားရွိသင့္သည္။ စိုက္တန္းတစ္ခုစီသည္ ေဘာင္ႏႈတ္ခမ္းမွ တစ္ေပခြဲစီ အကြာ၌ရွိသင့္သည္။ စိုက္တန္းတစ္ခုႏွင့္ တစ္ခုႏွစ္ေပအကြာ၌ရွိသင့္သည္။ စိုက္တန္းတစ္တန္းလွ်င္ အပင္ ဆယ္ပင္ ၀င္ေအာင္ တစ္ပင္ႏွင့္ တစ္ပင္ သံုးေပခြာ၍ စိုက္သင့္သည္။ စိုက္တန္းတစ္ခုမွ အပင္ႏွင့္ က်န္စိုက္တန္းတစ္ခုသည္  မ်က္ေစာင္း ထိုး၇ွိ သင့္သည္ ဤနည္းအတိုင္းစိုက္လွ်င္ အလ်ား သံုးဆယ္၊ အနံငါးေပ၊ ထုတစ္ေပရွိေသာ စိုက္ေဘာင္တစ္ခုလွ်င္ အပင္ ႏွစ္ဆယ္ ၀င္ဆံ့ မည္ျဖစ္သည္။ ဤနည္းအတိုင္း စိုက္လွ်င္ တစ္ဧကလွ်င္ အပင္ေပါင္းေလးေထာင့္ရွစ္ရာ ေလးဆယ္ပင္ခန္႔ ၀င္ဆံ့မည္ျဖစ္ၿပီး ဒသမ (၁) ဧကတြင္ (ေျခာက္ဆယ့္ေျခာက္ေပ ပတ္လည္အကြက္ တစ္ကြက္တြင္) အပင္ေပါင္းေလးရာရွစ္ဆယ့္ေလးေပခန္႔ ၀င္ဆံ့မည္ျဖစ္သည္။

ပ်ိဳးသက္ငယ္သာ အပင္မ်ားကို ေျမစိုင္ခဲမပ်က္ ေျပာင္းေရႊ႔စိုက္ၿပီးမွ အျမစ္ကို ေသခ်ာစြာျဖန္႔၍ ေျပာင္းေရႊ႕ စိုက္ပ်ိဳးသင့္သည္။ မည္သို႔ စိုက္စိုက္ စိုက္ပ်ိဳးၿပီးမွ ေျမက်ပ္ေအာင္ အပင္ပတ္လည္ကို ဖိနင္းေပးရသည္။ အဖူးျမွဳပ္သည့္ေနရာကို ေျမျပင္ႏွင့္ တညီတည္းေနေအာင္ ထား၍လည္း စိုက္ပ်ိဳးရန္လိုသည္။ စိုက္ၿပီးလွ်င္ ေရေလာင္းရသည္။ အပင္သည္ ငယ္က ေနျပင္း၊ ေလျပင္း၊ မိုးျပင္းဒဏ္တို႔မွ ကာကြယ္ေပး ရသည္။

စိုက္ၿပီးစ  အပင္မ်ားကို ေရဂရုစိုက္၍ ေလာင္းေပးရသည္။ အပင္ႀကီးမ်ားကို ေႏြရာသီတြင္ တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္၊ ေဆာင္းရာသီတြင္ ဆယ္ ရက္ တစ္ႀကိမ္ခန္႔ ေရသြင္းေပးရသည္။

ေအာက္ခံပင္မွ ထြက္လာေသာ ေဘးကိုင္းမ်ားကို အရင္းမွ ကပ္ျဖတ္ရသည္။ အပင္ႀကီးတြင္ အဖူးမ်ားလြန္းပါက ေသးငယ္ေသာ အဖူး မ်ားကို ငယ္စဥ္ကတည္းက ေခ်ပစ္ရသည္။ ေႏြရာသီတြင္ စိုက္ေဘာင္ေပၚတြင္ ေကာက္ရိုးဖံုး၍ ေျမအစိုဓာတ္ကို ထိန္းေပးရသည္။

အပင္ကို ကိုင္းသင္ခ်ိန္  (ကိုင္းခ်ိဳင္ခ်ိန္၊ အပင္ပံုသြင္းခ်ိန္) တြင္ ေျမေဆြး အရိုးမႈန္႔တို႔ ထည့္သြင္းေပးရသည္။ ေျမျပန္႔တြင္ ေဆာင္ဦး၌ ကိုင္းသင္အပင္ ပံုသြင္းသင့္ၿပီး ေတာင္ေပၚေဒသတြင္ မိုးဦး၌ ကိုင္းသင္ အပင္ပံုသြင္းသင့္သည္။ ကိုင္းသင္ရာတြင္ ကိုင္းေသ၊ ကိုင္းေျခာက္မ်ား၊ ေရာဂါရကိုင္းမ်ား၊ ႀကံဳလွီေသာကိုင္းမ်ား၊ ေအာက္ခံအရိုင္းပင္မွ ထြက္ေနေသာ ကိုင္းမ်ား အားလံုးကို အရင္းမွ အလ်င္ ျဖတ္ေတာက္ ဖယ္ရွားရသည္။

ထို႔ေနာက္ အပင္သည္ မသန္စြမ္းေသာ အပင္ျဖစ္လွ်င္ မ်ားမ်ား ကိုင္းသင္နည္းကို သံုးရ၍ အပင္သည္ တစ္ႏွစ္သားထက္ ေက်ာ္ကလည္း မ်ားမ်ား ကိုင္းသင္နည္း( ေျမႀကီးအထက္ ကိုးလက္မမွ ရွစ္လက္မခန္႔မွ ျဖတ္ေတာက္နည္း) ကိုပင္ သံုးရသည္။ အပင္ႀကီးလာေသာအခါ အေလာေတာ္ ကိုင္းသတ္နည္းကို သံုးသင့္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤနည္း ႏွစ္နည္းကို အပင္အသက္ႀကီးေသာ အပင္မ်ားတြင္သာ သံုးရသည္။ ကိုင္းျဖတ္ကိုင္းသင္ရာတြင္ အဆစ္နွင့္ ၾကားဖူး၏ အထက္လက္တစ္လံုးခန္႔အကြာမွ အဖူးသည္ အပင္၏ အလယ္ပိုင္းသို႔ မ်က္ႏွာ မူမေန သင့္ဘဲ အပင္၏ အျပင္ဘက္ပတ္လည္သို႔သာ မ်က္ႏွာမူေနရသည္။ သို႔မွသာ ကိုင္းသစ္မ်ား ရႈပ္ေထြးျခင္း အျဖစ္ႏိုင္။

ကိုုင္းျဖတ္ ကိုင္းသင္ၿပီး တစ္လခြဲ ႏွစ္လခြဲၾကာေသာအခါ ပန္းစ၍ ပြင့္ေလသည္။ ပန္းပြင့္ကို ခူးယူရာ၌ ပန္းပြင့္ေအာက္ရွိ အဆစ္ေလး ငါးဆစ္ပါေအာင္ ကတ္ေၾကးထက္ထက္ျဖင့္ ျဖတ္ယူရသည္။ ဤပန္းခူးနည္းသည္ပင္လွ်င္ နည္းနည္းကိုင္းသင္နည္း ျဖစ္ေနျပန္ၿပီး အဖူး ထပ္ထြက္ကာ ထပ္၍ ပြင့္မည္။

ပန္းပြင့္မ်ား ပြင့္လာသည္အထိ ေစာင့္၍ ခူးရန္ မလိုဘဲ အငံု ဘ၀တြင္ပင္ ျဖတ္ေတာက္ ခူးယူႏိုင္သည္။

ခူးယူျခင္း

ႏွင္းဆီကို စိုက္ပ်ိဳးသူမ်ားက အေစ့မွ စိုက္ေလ့မရွိ။ ကိုင္းထိုး၍သာ စိုက္ၾကသည္။ ခဲတံလံုးပတ္ အရြယ္ရွိ တစ္ႏွစ္သား ကိုင္းမ်ား အေပြး တက္စျပဳလွ်င္ ေလးလက္မမွ ရွစ္လက္မ အရွည္ရွိေသာ ကိုင္းျပတ္မ်ား ျဖစ္ေအာင္ျဖတ္ေတာက္ၿပီး အရြက္အားလံုး ေျခြပစ္ကာ ပ်ိဳး အိတ္မ်ားတြင္ ပ်ိဳးေထာင္ႏိုင္သည္။

ပ်ိဳးပင္မ်ား သန္လာေသာအခါ တီပံုသ႑ာန္  အဖူးျမွဳပ္နည္းျဖင့္ အဖူးျမွဳပ္ယူႏိုုင္သည္။

အခ်ိဳ႕ကလည္း ႏွင္းဆီကိုင္းမ်ားကို အပင္ေပၚတြင္ပင္ မိုးရာသီ၌ ေျမထုပ္စည္း၍ ပ်ိဳးပြားယူၾကသည္။

စိုက္ပ်ိဳးသုတ ပစၥယ (Pissaya Info)

The post ⁠ႏွင္းဆီပင္ စိုက္ပ်ိဳး⁠ျခင္း အပိုင္း – (၂) appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ား

၁။ သၾကား                                                      ၂၂၀၀ ဂရမ္ (၁ ပိႆာ ၃၀ က်ပ္သား)

၂။ ေရသန္႔                                                       ၁၆၀၀ ဂရမ္ (၁.၅ လီတာ)

၃။ ရွာလကာရည္                                               ၅၀၀ ဂရမ္   (၀.၅ လီတာ)

၄။ ငရုတ္သီးအခ်ိဳ                                               ၆၀၀ ဂရမ္   (၃၅ က်ပ္သား)

၅။ ၾကက္သြန္ျဖဴ                                                 ၄၅၀ ဂရမ္    (၃၀ က်ပ္သား)

၆။ ဆား                                                          ၁၅၀ ဂရမ္    (၁၀ က်ပ္သား)

၇။ ေကာ္မႈန္႔                                                     ၂၅ ဂရမ္      (၁.၅ က်ပ္သား)

ျပဳလုပ္ပံုအဆင့္ဆင့္

၁။ အနီေရာင္ ငရုတ္သီးမ်ားအား ေရေဆး အညွာေခၽြၿပီး ေသးငယ္ေသာ အစိတ္ပိုင္းမ်ားျဖစ္ေအာင္ လွီးပါ။

၂။ ဆူပြက္ေနေသာ ေရတြင္  ၃ မိနစ္ခန္႔ စိမ္ပါ။

၃။ ၎ငရုတ္သီးမ်ားကို ၾကက္သြန္ျဖဴႏွင့္ ေရာ၍ ႀကိတ္ထားပါ။

၄။ ေရ (၁၅၆၀ ဂရမ္) ႏွင့္ သၾကား (၁၅၆၀) ဂရမ္ကို ေရာ၍ အပူေပးပါ။

၅။ ထို႔ေနာက္ ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ားကို ေရာထည့္၍ က်ိဳၿပီး အခ်ိဳဓါတ္ ၆၀-၆၅ ံ Brix အထိရေအာင္ အဆက္မျပတ္ ေမႊပါ။

၆။ ဆား၊ ေကာ္မႈန္႔ႏွင့္ က်န္သည့္ သၾကား ၆၀၀ ဂရမ္ကို ေရာထည့္ပါ။

၇။ အခ်ိဳဓါတ္ ၇၀ ံ Brix ေရာက္သည္အထိ က်ိဳပါ။

၈။ ရွာလကာရည္ေရာထည့္၍ အခ်ိဳဓါတ္ ၆၅ ံ Brix ေရာက္သည္အထိ က်ိဳပါ။

၉။ ထို႔ေနာက္ ပိုးသန္႔ထားေသာ ပုလင္းထဲသို႔ ထည့္၍ ေသခ်ာစြာပိတ္ပါ။

စိုက္ပ်ိဳးသုတပစၥယ (Pissaya Info)

The post ငရုတ္သီး⁠ေဆာ့စ္ (အခ်ိဳ) ⁠ျပဳလုပ္နည္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

၁။ ေဒသ၊ ေရေျမ၊ ရာသီဥတုႏွင့္ ကိုက္ညီၿပီး သီးထြက္ႏွင့္ အသီးအရည္အေသြးေကာင္းမြန္ေသာ အပင္မ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္ ပါ။ သံပရာကို အေစ့မွ ပ်ိဳးေထာင္စိုက္ပ်ိဳးပါ။ ( ဗိုင္းရပ္စ္ေရာဂါကင္းေသာ ပ်ိဳးပင္မ်ား ရရွိႏိုင္ေစရန္ ျဖစ္ပါ သည္။) ေရွာက္ ပင္ကို ေျမထုပ္စည္းနည္းျဖင့္ မ်ိဳးပြား စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၂။ စိုက္က်င္းအရြယ္ (၂’×၂’×၂’) က်င္းတူးၿပီး အေပၚယံေျမႏွင့္ ေျမေဆြးေရာစပ္၍ က်င္းစာေကၽြးပါ။

၃။ စိုက္စနစ္အေနျဖင့္ သံပရာကို (၁၂’×၁၂’) ျဖင့္ တစ္ဧက (၃၀၂) ပင္၊ ေရွာက္ပင္ကို (၁၅’×၁၅’) ႏႈန္းျဖင့္ တစ္ဧက (၁၉၃) ပင္ ၀င္ဆန္႔ေအာင္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၄။ စိုက္ခင္းတြင္ ေျမပင္မွ အျမင့္ (၃ေပ-၃.၅ ေပ) အထိ၊ ပင္စည္တစ္ခုတည္းရွိေနေစရန္ႏွင့္ ကိုင္းမႀကီး (၃-၅) ကိုင္း ေမြးျမဴပံုသြင္းပါ။

၅။ သဘာ၀ေျမၾသဇာႏွင့္ ဓာတ္ေျမၾသဇာမ်ားကို မတ္၊ ဧၿပီေရသြင္းခ်ိန္တြင္ တစ္ႀကိမ္ႏွင့္ စက္တင္ဘာလတြင္ တစ္ႀကိမ္ (၂) ႀကိမ္ခြဲ၍ ေကၽြးပါ။

၆။ Zn,Cu ကဲေသာ အနည္းလို အာဟာရဓါတ္မ်ား ပါ၀င္သည့္ ဓါတ္ေျမၾသဇာေဆးရည္ကို မျဖစ္မေန ပက္ျဖန္းေပးပါ။

၇။ အပင္လွ်င္ျမန္စြာ ႀကီးထြားခ်ိန္၊ ပန္းပြင့္ခ်ိန္ႏွင့္ အသီးျဖစ္ေပၚခ်ိန္တြင္ ေရလံုေလာက္စြာ သြင္းေပးပါ။ သို႔ေသာ္ ေရမ ၀ပ္ေစရန္ ဂရုစိုက္ပါ။

၈။ စိုက္ခင္းေရသြင္းရာတြင္ ပင္စည္သို႔ တိုက္ရိုက္ ေရမထိေစသင့္ပါ။ အပင္အရြယ္အစား အလိုက္ေရ၀ပ္က်င္းကို ျပဳ လုပ္အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္။

၉။ စိုက္ခင္းအတြင္း ေရသြင္းျခင္းကို မတ္လမွ ဇြန္လအတြင္း၊ အနည္းဆံုး တစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္၊ ႏို၀င္ဘာမွ ေဖေဖာ္၀ါရီ လအတြင္း (၂) ပတ္တစ္ႀကိမ္ ေဆာင္ရြက္ပါ။

၁၀။ ပန္းပြင့္မႈ ညီညာေစရန္ ေဒသအလိုက္ သီးထြက္ခ်ိန္ကို ခ်ိန္ဆၿပီး၊ အပင္ညႈိးသည္အထိ ေရျဖတ္ၿပီးမွ အပင္ေရ ၀ေအာင္ သြင္းေပးၿပီး ဓါတ္ေျမၾသဇာေကၽြးေပးျခင္းျဖင့္ တၿပိဳင္နည္း ပန္းပြင့္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ပါ။

၁၁။ အသီးခူးၿပီးတိုင္း ေရတက္မ်ား၊ အတြင္းဘက္လွည့္ထြက္လာေသာကိုင္းမ်ား၊ ကိုင္းေသ၊ ကိုင္းညွပ္မ်ား၊ ေျမႀကီးႏွင့္ ထိေနေသာ ကိုင္းမ်ား၊ ေရာဂါရကိုင္းမ်ားကို ရွင္းလင္းျဖတ္ေတာက္ဖယ္ရွားပါ။

၁၂။ အပင္၏ အစိုဓါတ္ႏွင့္ အျမစ္အပူရွိန္ ထိန္းသိမ္းရန္၊ ဒီဇင္ဘာလမွ စ၍ ပင္ေျခ၏ (၄) ေပ ပတ္လည္တြင္ ေကာက္ ရိုး (သို႔) ျမက္ေျခာက္မ်ားျဖင့္ ထူထူဖံုးေပးပါ။

၁၃။ ရြက္ထြင္းစားပိုး၊ ပင္စည္ေဖာက္ပိုး၊ ပ် ႏွင့္ မႈိေရာဂါမ်ားကို မ်က္ေျခမျပတ္ကာကြယ္ႏွိမ္နင္းပါ။

၁၄။ သံပရာတြင္ ဘက္တီးရီးယား (ကင္ကာ) ေရာဂါမ်ား က်ေရာက္ေလ့ရွိရာ၊ ေဘာ္ဒိုေဆးရည္ျဖင့္ အခ်ိန္မီ ပက္ဖ်န္း ကာကြယ္ႏွိမ္နင္းပါ။

စိုက္ပ်ိဳးေရးနည္းပညာ

The post ⁠ေရွာက္၊ သံပရာ အရည္အ⁠ေသြး⁠ေကာင္းမြန္⁠ၿပီး အထြက္⁠ႏႈန္းတိုးတက္⁠ျမင့္မား⁠ေစ⁠ေသာ အခ်က္မ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ျမန္မာအမည္              – ဆင္တံုးမႏြယ္

အဂၤလိပ္အမည္           – HEART LEAVED MOON SEED

ရုကၡေဗဒ အမည္         – MIERS

မ်ိဳးရင္း                     – MENISPERMACEAE

ပံုသ႑ာန္။      ။ ႏြယ္ပင္မ်ိဳးျဖစ္၍ အျခားသစ္ပင္ႀကီးမ်ားကို အမွီျပဳ၍ အေလ့က် ေပါက္ေရာက္ၾကသည္။ ပင္စည္ အရည္ရႊမ္းသည္။ ေဖာ့သားကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ အကိုင္းအခက္မ်ား ေလးေထာင့္ပံုသ႑ာန္ရွိ၍ ေျမာင္းပါသည္။ အရြက္မ်ား ပင္စည္မွ တရြက္ျခင္း ခပ္က်ဲက်ဲ ရြက္လႊဲထြက္၏။  ႏွလံုးပံု ရြက္ျဖစ္ၿပီး ရြက္ညွာရွည္သည္။ ထိပ္ခၽြန္၊ သို႔မဟုတ္ ထိပ္ခၽြန္သြယ္သည္။ ရြက္ေၾကာမ်ား ရြက္ညွာထိပ္မွ ျဖာ၍ထြက္သည္။ အရြက္ႏုစဥ္တြင္ စိမ္း၀ါေရာင္ရွိ၍ ရင့္ေသာအခါ အစိမ္းရင့္ေရာင္ေပၚတြင္ အ၀ါေျပာက္မ်ားျဖစ္ေပၚေနသည္။ ရြက္ျပား ထူသည္။ အေပၚမ်က္ႏွာျပင္ ေခ်ာ၍ အေဖာင္းအၾကြကေလး မ်ားရွိသည္။ ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္ၾကမ္း၏။ ႏွစ္ပင္ေပါင္းလိင္စံုျဖစ္ၿပီး အပြင့္မွာ အ၀ါေရာင္ရွိ၍ အလြန္ေသးငယ္သည္။ အဆစ္မ်ားမွာ ပန္းခိုင္ထြက္သည္။

ေပါက္ေရာက္သည့္ ေဒသ ။       ။ျမန္မာျပည္ အနွံ႔အျပား၌ ေပါက္ေရာက္သည္။

ေရေျမရာသီဥတု။         ။ ဆပ္ျပာ ေပါက္ေသာ ေျမမွ လြဲ၍ ေျမမေရြး စိုက္ပ်ိဳး ေပါက္ေရာက္ႏိုင္သည္။ ပူအိုက္၍ မိုးေရခ်ိန္လက္မ (၄၀)မွ (၈၀)ႏွင့္ (၈၀) လက္မ အထက္ေဒသမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳးေပါက္ေရာက္ႏိုင္သည္။

ေျမျပဳျပင္နည္း ။          ။ အက်ယ္ (၂)ေပ ပတ္လည္၊ အနက္ (၂)ေပရွိေသာ စိုက္က်င္းမ်ားတြင္ ႏြားေခ်း (၁)ဆ၊ သစ္ရြက္ေဆြး (၁)ဆ၊ သဲေျမ (၁)ဆ ႏွင့္ ေျမသား (၃)ဆ မွ (၄)ဆ ေရာစပ္သမေစၿပီး က်င္းအတြင္းျဖည့္တင္းေပးရသည္။ (၃) ရက္ခန္႔ ေရေလာင္းၿပီး ေျမကို ေအးေစၿပီး မွ ပ်ိဳးပင္ကို ခ်စိုက္သင့္သည္။

ပ်ိဳးေထာင္နည္း။          ။ ပလပ္စတစ္အိတ္၊ ၀ါးဆစ္မ်ားအတြင္း ႏြယ္ပင္ျဖတ္မ်ားကို  ထိုး၍ ေရေလာင္းၿပီး မ်ိဳးပြားရသည္။ အတက္မထြက္မီ အရိပ္ေအာက္တြင္ ထားသင့္သည္။

စိုက္ပ်ိဳးနည္း။              ။ အပင္ေပါက္ေသခ်ာေသာ  ပ်ိဳးပင္မ်ားကို စိုက္ခင္းအတြင္းခ်၍ စိုက္ၿပီး တပတ္ခန္႔ၾကာသည့္တိုင္ အရိပ္ျပဳလုပ္ေပး သင့္သည္။ တပင္ႏွင့္တပင္ (၅)ေပပတ္လည္ခန္႔ ျခားသင့္သည္။ တပင္ႏွင့္ တပင္ (၅)ေပ ပတ္လည္ခန္႔ ျခားသင့္သည္။ စိုက္ခင္းတြင္ ႏြယ္ တက္စင္မ်ားကို ျပဳလုပ္ေပးရသည္။ အပင္ႀကီးမ်ားတြင္ မွီတြယ္၍လည္း   စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္သည္။

ေျမၾသဇာေကၽြးနည္း။               ။ သဘာ၀ ေျမၾသဇာ ျဖည့္တင္းေပးျခင္းျဖင့္ လံုေလာက္သည္။

မ်ိဳးပြားနည္း။               ။ ကိုင္းျဖတ္ မ်ိဳးပြားျခင္းျဖင့္ ျဖစ္ထြန္းလြယ္ေသာ အပင္မ်ိဳးျဖစ္သည္။

တဧက မ်ိဳးေစ့/ အပင္ႏႈန္း။        ။ တဧကလွ်င္ အပင္ (၁၅၀၀) မွ (၂၀၀၀) အထိ စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္သည္။

ေရသြင္းနည္း။             ။ မိုးေရျဖင့္ပင္ ေအာင္ျမင္ျဖစ္ထြန္းရန္ လံုေလာက္သည္။ လိုအပ္သည့္အခါ  ေရေပးသြင္းႏိုင္ပါက  ပိုမိုေကာင္း မြန္သည္။

အပင္ျပဳစုနည္း။           ။ အပင္ငယ္စဥ္တြင္ ေျမဆြေပါင္းသင္ေပးသင့္သည္။ ႏြယ္ပင္ျဖစ္၍ ႏြယ္တက္ႏိုင္ရန္ သင့္ေလ်ာ္သည့္စင္မ်ား ျပဳလုပ္ရသည္။

က်ေရာက္တတ္ေသာ ပိုးမႊားႏွင့္ ကာကြယ္နည္း

က်ေရာက္ဖ်က္ဆီးမႈ နည္းပါးပါသည္။

က်ေရာက္တတ္ေသာ ေရာဂါႏွင့္ ကာကြယ္နည္း

က်ေရာက္ဖ်က္ဆီးမႈ နည္းပါးပါသည္။

ႏြယ္ကို ျဖတ္ယူျခင္း။               ။ တႏွစ္သား သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ႏွစ္သားခန္႔ရွိေသာအခါ ဆင္တံုးမႏြယ္မ်ားကို ျဖတ္ယူႏိုင္သည္။

အထြက္ႏႈန္း။              ။ (၂)ႏွစ္သား ရွိေသာ အပင္မွ ဆင္တံုးမႏြယ္ (၂) ပိႆာခန္႔ ရရွိႏိုင္သည္။

မ်ိဳးခံယူနည္း။              ။ ဆင္တံုးမႏြယ္ပင္၏ တႏွစ္သား ရွိေသာ ႏြယ္မ်ားကို ျဖတ္ယူ မ်ိဳးပြားႏိုင္သည္။

သိုေလွာင္နည္း။           ။ ျဖတ္ယူရရွိေသာႏြယ္မ်ားကို ပါးပါးစင္းျဖတ္၍ ေနေရာင္တြင္ အေျခာက္လွန္းၿပီး ေကာင္းစြာေျခာက္ေသြ႔လွ်င္ သိုေလွာင္ထားႏိုင္သည္။

အသံုးျပဳနည္း။            ။ (၁) ဆင္တံုးမႏြယ္မွ ပူ၊ ခါး၊ စပ္ ျဖစ္၍ အဖ်ားျဖတ္ေဆး၊ အစာေၾကေဆး၊ ေလႏိုင္ေဆး၊ ဆီးေဆး ႏွင့္အသက္ရွည္ေဆးမ်ားတြင္ အမ်ားအားျဖင့္ အသံုးျပဳၾကသည္။

(၂) ဆင္တံုးမႏြယ္ တပိႆာကို ဆားငါးဆယ္သား၊ ေရျမွဳပ္ရံုထည့္ၿပီး ေရခန္းျပဳတ္၍ အေျခာက္လွန္းကာ အမႈန္႔ေထာင္းရသည္။ ယင္းကို ပ်ားရည္ႏွင့္ေတ၍ ေန႔စဥ္စားသံုးေပးပါက အစာေၾကၿပီး၊ ရုပ္ႏုပ်ိဳသျဖင့္ အသက္ရွည္ေဆးတမ်ိဳး အျဖစ္ အခ်ိဳ႔စားသံုးၾကသည္။

(၃) ဆင္တံုးမႏြယ္ကို ႏုတ္ႏုတ္စင္း၍ ေရႏွင့္ အထပ္ထပ္က်ိဳခ်က္ၿပီး ေညာင္ေစးက်သည္အထိ ခ်က္ပါက တာရွည္ခံသည္။ ယင္းကို အစာမေၾကေရာဂါ၊ ဆီးေရာဂါ၊ မီးယပ္ထိမ္သည့္ေရာဂါ၊ ေလေရာဂါမ်ား အတြက္ အျခားေဆးဘက္မ်ားနွင့္ စပ္၍ သံုးရသည္။

(၄) ဆင္တံုးမႏြယ္ကို သံုးခြက္ တခြက္တင္ ျပဳတ္၍ ေသာက္ပါက အဆိပ္မ်ားေျပေပ်ာက္၏။

(၅) ဆင္တံုးမႏြယ္ကို ျမင္းခြာရြက္ႏွင့္ေရာၿပီး ျပဳတ္ေသာက္ေသာ္ နွလံုးတုန္ျခင္း၊ စိတ္ေခ်ာက္ျခားျခင္း ေပ်ာက္၏။

(၆) ဆင္တံုးမႏြယ္ လက္ေလးသစ္ကို ပါးပါးလွီး၍ မၾကာခဏ စားသံုးပါက ေသြးအန္ေရာဂါ ေပ်ာက္၏

(၇) ဆင္တံုးမႏြယ္ကို ေလာက္ေသရြက္၊အုႏၷဲရြက္၊ သေဘၤာ မဲဇလီရြက္၊ ကုန္းထိကရုန္း ရြက္တို႔ႏွင့္ အမွ်စပ္၍ လက္ဖက္ရည္ အဖန္ကဲ့သို႔ ေသာက္က အသက္ရွည္၍ အနာေရာဂါကင္းေစႏိုင္၏။

(၈) ဆင္တံုးမႏြယ္ကို အေရညွစ္၍ ၾကပ္သီးေႏြးမွ် ျပဳတ္ၿပီး နား၌ေဆးေၾကာေပးပါက နားကိုက္၊ နားအူဟူသမွ် ေပ်ာက္၏။

(၉) ကၽြဲ၊ ႏြား၊ ဆင္၊ ျမင္း တို႔ကို ေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳးမွ ကင္းေ၀းေစရန္အတြက္ ဆင္တံုးမႏြယ္ကို စင္း၍ အစာတြင္ ထည့္ေကၽြးပါက ၀မ္းေလေကာင္းၿပီး ေရာဂါကင္း၍ ၀ျဖိဳးေစသည္။

(၁၀) ဆင္တံုးမႏြယ္ကို သံုးခြက္ တခြက္တင္  က်ိဳ၍ သၾကားျဖင့္ ေရာစပ္၍ ေသာက္ပါက ေလေရာဂါအစာမေၾကေရာဂါ ေပ်ာက္၏။

စိုက္ပ်ိဳးသုတ ပစၥယ  (Pissaya Info)

The post ဆင္တံုးမ⁠ႏြယ္ စိုက္ပ်ိဳးနည္းအ⁠ေ⁠ၾကာင္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ား

၁။ ပဲပုပ္                                                                                  ၁၅၀၀ ဂရမ္

၂။ ေရသန္႔                                                                             ၁၂.၅ လီတာ

၃။ Magnesium Sulphate solution                                  ၁၂၅ ဂရမ္

ျပဳလုပ္ပံုအဆင့္ဆင့္

၁။ ႏွစ္ျခမ္းခြဲၿပီးသား ပဲပုပ္ေစ့မ်ားကို ေရေႏြးေႏြးတြင္ (၂) နာရီၾကာစိမ္၍ အခြံခၽြတ္ၿပီး ေရျဖင့္ စင္ေအာင္ေဆးေၾကာပါ။

၂။ အခြံခၽြတ္ၿပီးသား ပဲပုပ္ေစ့မ်ားအား ႀကိတ္စက္ျဖင့္ႀကိတ္ၿပီး ေရသန္႔ ၁၂.၅ လီတာျဖင့္ ေရာစပ္ပါ။

၃။ ၎ပဲပုပ္ရည္ကို ပိတ္စိမ္းပါးျဖင့္ စစ္ၿပီးေနာက္ ဆူပြက္ေအာင္ ႀကိဳပါ။

၄။ ဆူပြက္လာပါက အိုးအသစ္ထဲေျပာင္း၍ အေအးခံပါ။

၅။ အပူခ်ိန္ ၈၀ ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ထက္ေလ်ာ့နည္းလာပါက Magnesium Sulphate ေပ်ာ္ရည္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထည့္ၿပီး အႏွစ္ရသည္အထိ ထားေပးပါ။

၆။ ၎ပဲနွစ္မ်ားအား ပိတ္စိ္မ္းပါးခင္းထားေသာ ပံုစံခြက္ထဲသို႔ ထည့္၍ ပံုစံခြက္ထဲမွ ေရအား စစ္ထုတ္ၿပီးသည္အထိ အေလးျဖင့္ ဖိထားပါ။

၇။ ၁၅ မိနစ္ခန္႔ ေရစစ္ၿပီးေနာက္ ေလးေထာင့္တံုးေလးမ်ားလွီး၍ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ဆီတြင္ ေႀကာ္ပါ။

၈။ ၎တို႔ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ အရည္ျဖင့္ စားသံုးႏိုင္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္ ။       ။ Mg₂SO₄ ၁၂၅ ဂရမ္ႏွင့္ ေရ ၁၂၅ မီလီလီတာ ကို ေရာ၍ ခြက္တစ္ခုတြင္ ထည့္ထားပါ။

စိုက္ပ်ိဳးသုတပစၥယ

The post တို႔ဟူး (ပဲျပား) ျပဳလုပ္နည္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

၁။ ေဒသ၊ ေရေျမ၊ ရာသီဥတုႏွင့္ ကိုက္ညီၿပီး လိင္မဲ့နည္းျဖင့္ မ်ိဳးပြားထားေသာ ပ်ိဳးပင္မ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၂။ ခြံက်စ္လိေမၼာ္ႏွင့္ ခြံပြလိေမၼာ္ဟူ၍ (၂) မ်ိဳးရွိရာ မ်ိဳးအလိုက္ ေဒသ၊ ေရေျမ၊ ရာသီဥတုႏွင့္ ကိုက္ညီၿပီး အၾကမ္းခံသည့္ ေအာက္ခံပင္မ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္မ်ိဳးပြားပါ။ ေအာက္ခံပင္အျဖစ္ ေရွာက္ရိုင္းပင္၊ ကလီယိုပါထရာ လိေမၼာ္ႏွင့္ သံုးရြက္မႊာပါ လိေမၼာ္မ်ိဳးမ်ားကို အသံုးျပဳႏိုင္သည္။

၃။ ေဒသအလိုက္ အၾကမ္းခံသည့္မ်ိဳးကို ေအာက္ခံပင္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္၍ ေျမျပင္မွ အျမင့္ (၁’-၁.၅’) တြင္ ကိုင္းဆက္၊ အဖူးျမွဳပ္မ်ိဳးပြားပါ။ ေရာဂါ (အထူးသျဖင့္ ဗိုင္းရပ္စ္) ကင္းေသာ၊ အရည္အေသြးေကာင္းေသာ အပင္မွ မ်ိဳးကိုင္းကို ယူပါ။

၄။ စိုက္ပ်ိဳးမည့္ မ်ိဳးအလိုက္၊ တန္းၾကား၊ ပင္ၾကား (၁၀’×၁၀’) မွ (၂၀’×၂၀’) အတြင္း စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၅။ စိုက္က်င္းအရြယ္ (၃’)ပတ္လည္တြင္ အေပၚယံေျမသား၊ ေျမေဆြး သဲၾကမ္း ဆတူေရာ၍ က်င္းစာေကၽြးပါ။

၆။ စိုက္ခင္းတြင္ ေျမျပင္မွ အျမင့္ (၃’-၃.၅’) အထိ ပင္စည္တစ္ခုတည္း ရွိေနေစရန္ႏွင့္ ကိုင္းမႀကီး (၃-၅) ကိုင္း ေမြးျမဴ ပံုသြင္းပါ။

၇။ သဘာ၀ေျမၾသဇာႏွင့္ ဓါတ္ေျမၾသဇာမ်ားကို ကိုင္းျဖတ္၊ ကိုင္းရွင္းၿပီးခ်ိန္တစ္ႀကိမ္၊ မိုးဦးက် တစ္ႀကိမ္ႏွင့္ အသီးႀကီး ထြားစအခ်ိန္တြင္ တစ္ႀကိမ္ (၃) ႀကိမ္ ခြဲ၍ အပင္သက္တမ္း အလိုက္ႏႈန္းထားတိုး၍ ေကၽြးပါ။

၈။ ပင္ေျခပတ္လည္ ေပါင္းရွင္းျခင္းကို တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး အျမဲေဆာင္ရြက္ေပးပါ။

၉။ အသီးၿဖိဳင္ၿဖိဳင္သီးသည့္ အပင္သက္တမ္းမွစ၍ လိေမၼာ္စိုက္တန္းမ်ားၾကားတြင္ ထြန္ယက္ျခင္း၊ ေျမဆြျခင္း၊ ၾကား သီးႏွံ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။ (အျမစ္မ်ားသည္ ေျမႀကီး အေပၚယံတြင္သာ ရွိ၍ အျမစ္ထိခိုက္ပါက အပင္ သက္ တမ္းတို၍ သီးထြက္ထိခိုက္ေစပါသည္။)

၁၀။ အရြက္ႏုမထြက္ခင္တစ္ႀကိမ္၊ အရြက္ႏုထြက္ခ်ိန္တြင္ တစ္ႀကိမ္၊ ရြက္ထြင္စားပိုးကာကြယ္ရန္ ပင္လံုးျပန္႔၊ သတိၱ ရွိသည့္ ပိုးသတ္ေဆးပက္ျဖန္းေပးျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္မီ ကာကြယ္ပါ။ (အရြက္ရင့္မွ ေဆးျဖန္းပါပ ထိေရာက္မႈ မရွိပါ။)

၁၁။ ပန္းပြင့္ဖူး၀င္သည္မွ အသီးမရင့္မွည့္မီအထိ အစိုဓါတ္မျပတ္ေစရန္ ဂရုစိုက္ပါ။

၁၂။ အသီးရင့္ၿပီးေနာက္ ခူးဆြတ္ရန္ (၂-၃) ပတ္အလိုမွစ၍၊ အသီးအခ်ိဳဓါတ္မ်ားေစရန္ ေရျဖတ္ေပးပါ။

၁၃။ ပန္းပြင့္မႈ ညီညာရန္ ေဒသအလိုက္၊ သီးထြက္ခ်ိန္ကို ခ်ိန္ဆၿပီး အပင္ညႈိးသည္အထိ ေရျဖတ္ၿပီးမွ အပင္ေရ၀ ေအာင္ သြင္းေပးၿပီး၊ ဓါတ္ေျမၾသဇာေကၽြးေပးျခင္းျဖင့္ တၿပိဳင္တည္း ပန္းပြင့္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ပါ။

၁၄။ အသီးခူးၿပီးတုိင္း ေရတက္မ်ား၊ အတြင္းဖက္လွည့္ထြက္ေသာ အကိုင္းမ်ား၊ ကိုင္းေသ၊ ကိုင္းညွပ္မ်ား၊ ေျမႀကီးႏွင့္ ထိေနေသာ ကိုင္းမ်ား၊ ေရာဂါရကိုင္းမ်ားကို ရွင္းလင္းျဖတ္ေတာက္ ဖယ္ရွားပါ။

၁၅။ သီးကင္း၀င္စအခ်ိန္မွစ၍ Thrip ပိုးႏွင့္ မႊားပင့္ကူမ်ားမွ ကာကြယ္ရန္၊ ကန္႔ပါသည့္ ေဆးမ်ားကို ပက္ျဖန္း ကာကြယ္ ပါ။

၁၆။ အပင္သက္တမ္းႏွင့္ အပင္အရြယ္မစားအလိုက္၊ အပင္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ အသီးမ်ားလြန္းပါက အသီးဆီးေစ့ အ ရြယ္တြင္ အသီးေခၽြေပးျခင္းကို မျဖစ္မေနေဆာင္ရြက္ပါ။

၁၇။ Zn,Mg ဓါတ္ကဲေသာ အနည္းလိုအာဟာရဓါတ္မ်ား ပါ၀င္သည့္ အရြက္ဖ်န္းေျမၾသဇာကို အရြက္ႏုသည္ အရြက္ ရင့္၏ သံုးပံုႏွစ္ပံု အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ပက္ဖ်န္းေပးပါ။ အသီးအရည္အေသြးႏွင့္ အပင္အားေကာင္းရန္ ပိုတက္ စီယမ္ႏိုက္ႀတိတ္ ၃-၅% ကို အနည္းလို အာဟာရဓါတ္ႏွင့္ ေရာဖ်န္းပါ။

၁၈။ ေဘာ္ဒိုေဆးရည္ကို အသီးခူးၿပီးခ်ိန္မွ စ၍ ပံုမွန္ပက္ဖ်န္းပါ။

၁၉။ ပိုးမႊားေရာဂါ (အထူးသျဖင့္ ပ်၊ ေလွးပိုးႏွင့္ ဗိုင္းရပ္စ္ေရာဂါ) မ်ားကို မ်က္ေျခမျပတ္ ကာကြယ္ႏွိမ္နင္းပါ။

စိုက္ပ်ိဳးေရးနည္းပညာ

The post လိေမၼာ္သီး အရည္အေသြးေကာင္းမြန္ၿပီး အထြက္ႏႈန္း တိုးတက္ျမင့္မားေစသည့္အခ်က္မ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ႏွင္းဆီတြင္ က်ေရာက္တတ္ေသာ ဖ်က္ပိုးမ်ား

၁။ ဖိုးလမင္းက်ိဳင္း (က်ိဳင္းအမ်ိဳးအစား)

ညတြင္ အရြက္မ်ားကို လာေရာက္ကိုက္ျဖတ္ စားေသာက္ၾကသည္။

၂။ ျခ

ပ်ိဳးပင္မ်ား ေကာင္းစြာ  မသန္စြမ္းေသးမီ၊ ပင္စည္ကိုင္းမ်ားကို လာေရာက္ ဖ်က္ဆီးတတ္ၾကသည္။

၃။ အနီေရာင္ အေၾကးပိုး (Red scales)

အပင္ကို ပင္ရည္စုပ္ယူ စားသံုးၾကသျဖင့္ အပင္ အားနည္းေစသည္။

ပ်ပိုးမ်ား

အဖူး၊ အညြန္႔၊ ပြင့္ဖတ္ နွင့္ အရြက္ေအာက္ မ်က္ႏွာျပင္တို႔တြင္ ေနၿပီး ပင္ရည္ကို စုပ္စားသည္။ အပြင့္သည္ အေရာင္မွိန္တတ္သည္။

ျဖဳတ္စိမ္း

အရြက္မွ ပင္ရည္ကို စုပ္ယူစားသံုးသျဖင့္ အရြက္မ်ား အေရာင္ေဖ်ာ့၍ ၀ါလာတတ္သည္။

ေလွးပိုး

အရြက္၏ ေအာက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ ေနၿပီး အစိမ္းေရာင္ အပိုင္းတစ္ရွူးကို ျခစ္စားၾကသည္။

ရြက္ျဖတ္ပ်ား

အရြက္အနားတြင္ အ၀ိုင္းပံု၊ ဘဲဥပံု ေသသပ္စြာ  ကိုက္ျဖတ္ၾကသည္။

ပင္စည္ထြင္းနက်ယ္

ပင္စည္ကိုထြင္း၍ ပင္စည္တစ္ေလွ်ာက္ စားေသာက္သျဖင့္ လိုဏ္ေခါင္း ျဖစ္ေနသည္။

မႊာပင့္ကူနီ

အရြက္ေအာက္ မ်က္ႏွာျပင္တြင္ ပိုးခ်ည္အိမ္ ျပဳလုပ္၍ အစုအေ၀းအလိုက္ ေနထိုင္ စားေသာက္ၾကသည္။

နွင္းဆီတြင္က်ေရာက္တတ္ေသာ ေရာဂါမ်ား

၁။ ကိုင္းဖ်ားေျခာက္ေရာဂါ မႈိေရာဂါ

၂။ ႏွင္းဆီရြက္နက္ေျပာက္ေရာဂါ မႈိေရာဂါ

အရြက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ ညိုမည္းေသာ အကြက္အေျပာက္ ျဖစ္ေပၚသည္။ ျပင္းထန္ေသာ အကြက္အေျပာက္ႀကီးသည္။ အရြက္၀ါၿပီး ေၾကြက်သည္။ ပင္စည္၊ အညြန္႔၊ ပြင့္တံတို႔တြင္ အညိဳေရာင္၊ အမည္းေရာင္ အေျပာက္ျဖစ္ေပၚသည္။

၃။ ရိုးပုပ္ေရာဂါ မိႈေရာဂါ

၄။ က်ီးေပါင္းတက္ေရာဂါ ဗက္တီးရီးယားေရာဂါ

၅။ ဖားဥမႈိေရာဂါ မႈိေရာဂါ

ေဆာင္းတြင္ က်တတ္သည္။ အရြက္ႏုႏွင့္အညြန္႔တို႔တြင္ အျဖဴေရာင္ အမႈန္႔မ်ား ေတြ႔ရတတ္သည္။

စိုက္ပ်ိဳးသုတ ပစၥယ (Pissaya Info)

The post ⁠ႏွင္းဆီပင္တြင္ က်⁠ေရာက္တတ္⁠ေသာ ဖ်က္ပိုးမ်ား⁠ႏွင့္ ⁠ေရာဂါမ်ားအ⁠ေ⁠ၾကာင္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ပါ၀င္ေသာပစၥည္းမ်ား

(၁) မုန္႔ညင္းစိမ္း                                                          (၅) စီး

(၂) မုန္လာဥနီ                                                            (၃) ဥ

(၃) ဂ်ဳးျမစ္                                                                   ၈၃ ဂရမ္

(၄) ေကာက္ညွင္းဆန္                                                 အနည္းငယ္

(၅) ျငဳပ္သီးမႈန္႔အၾကမ္း                                                အနည္းငယ္

(၆) သၾကား/ၾကံသကာ/ထန္းလွ်က္                            အနည္းငယ္

(၇) ဆား                                                                      အနည္းငယ္

(၈) ၾကက္သြန္ျဖဴ                                                         အနည္းငယ္

(၉) ဂ်င္း                                                                        အနည္းငယ္

ျပဳလုပ္ပံုအဆင့္ဆင့္

(၁) မုန္႔ညင္းစိမ္းကို ေရေဆးၿပီး ေရ(၁) နာရီခန္႔ လွမ္းပါ။

(၂) မုန္လာဥနီ၊ ဂ်ဳးျမစ္တို႔ကို ေရေဆး၍ ပိုင္းျဖတ္ထားၿပီး ေခတၱေနလွန္းထားပါ။

(၃) ဂ်င္း၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ တို႔ကို အခြံႏႊာ၍ ေထာင္းထားပါ။

(၄) ေကာင္းညွင္းအနည္းငယ္ကို ျပဳတ္ထားပါ။

(၅) မုန္႔ညင္းစိမ္းကို အေနေတာ္ လွီးျဖတ္ထား၍ ပါ၀င္ေသာ ပစၥည္းအားလံုးကို ေရာေမႊၿပီး ေလလံုဘူးမ်ားတြင္ ထည့္၍ သိမ္းပါ။

(၆) (၃) ရက္ခန္႔ၾကာတြင္ စားသံုးႏိုင္ပါသည္။

(မွတ္ခ်က္)

(၁) ၾကာရွည္ခံေစရန္ အဖံုးကို မၾကာခဏ ဖြင့္ၾကည့္ျခင္း မျပဳရပါ။

(၂) ပါ၀င္ေသာပစၥည္းမ်ားကို ဆီမထိေစရပါ။

စိုက္ပ်ိဳးသုတပစၥယ (Pissaya Info)

The post မုန္႔ညင္းခ်ဥ္ ျပဳလုပ္နည္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ား

၁။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး                                                                          ၁၇၀၀ ဂရမ္ (၁ ပိႆာ)

၂။ သၾကား                                                                                ၅၀၀ ဂရမ္ (၃၀ က်ပ္သား)

၃။ ေျပာင္းဖူးမႈန္႔                                                                          ၅၀ ဂရမ္ (၃ က်ပ္သား)

၄။ ဆား                                                                                     ၂၅ ဂရမ္ (၀.၅ က်ပ္သား)

၅။ ဂ်င္း                                                                                      အနည္းငယ္

၆။ ၾကက္သြန္ျဖဴ                                                                         ၁၇၀ ဂရမ္ (၁၀ က်ပ္သား)

၇။ ျငဳပ္သီးစိမ္း                                                                            ၈၀ ဂရမ္ ( ၅ က်ပ္သား)

၈။ ရွာလကာရည္                                                                        ၁၀၀ ဂရမ္ (၅ က်ပ္သား)

၉။ ျငဳပ္သီးအေရာင္တင္                                                               စားပြဲဇြန္း ၂ ဇြန္း

၁၀။ အခ်ဥ္ခဲ                                                                              ၈ ဂရမ္ (၀.၅ က်ပ္သား)

၁၁။ SB (ဆိုဒီယမ္ဘင္ဆိုရိတ္)                            ၀.၀၅% (၀.၈၅ ဂရမ္) (၀.၀၅ က်ပ္သား)

၁၂။ SMS (ဆိုဒီယမ္မက္တာဘိုင္ဆာလဖိုက္)        ၀.၀၅% (၀.၈၅ ဂရမ္) (၀.၀၅ က်ပ္သား)

ျပဳလုပ္ပံုအဆင့္ဆင့္

၁။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကို ေရေႏြးပြက္ပြက္ဆူတြင္ ကြဲအက္ေအာင္ ျပဳတ္၍ အႏွစ္တိုက္ပါ။

၂။ အႏွစ္၏ အေလးခ်ိန္ကို ခ်ိန္ပါ။ သၾကားကို အႏွစ္၏ ၂၅% ခ်ိန္ပါ။

၃။ ခရမ္းခ်ဥ္သီးအႏွစ္ကို တ၀က္ခမ္းေအာင္ႀကိဳၿပီး သၾကား၊ ေျပာင္းမႈန္႔ကို ေရအနည္းငယ္ႏွင့္ ေဖ်ာ္ထည့္ပါ။

၄။ ဂ်င္း၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ျငဳပ္သီးစိမ္း၊ အေရာင္တင္မႈန္႔မ်ားကို ေရအနည္းငယ္ႏွင့္ အပူေပးၿပီး အရည္စစ္ယူပါ။

၅။ ရွာလကာရည္၊ ဆား၊ အခ်ဥ္ခဲမ်ား ထည့္ပါ။ တာရွည္ခံေဆးမ်ား ထည့္ပါ။

၆။ မီးဖိုေပၚမွ ခ်ၿပီး ပိုးသန္႔ထားေသာ ပုလင္းတြင္ ထည့္သြင္းႏိုင္ပါသည္။

စိုက္ပ်ိဳးသုတပစၥယ (Pissaya Info)

The post ခရမ္းခ်ဥ္သီး⁠ေဆာစ္ ⁠ျပဳလုပ္နည္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

၁။ ေဒသ၊ ေရေျမ၊ ရာသီဥတုႏွင့္ ကိုက္ညီၿပီး အလံုးႀကီး၍ အၾကမ္းခံႏိုင္ေသာ မ်ိဳးမ်ားကို ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။

(ခ်န္ဒလာ၊ ေဘာ္ဆိုဘရန္ဒီ၊ ေဒါက္ကလပ္စ္၊ စကၤာပူမ်ိဳးမ်ား)

၂။ က်န္မာသန္စြမ္းၿပီး အရည္အေသြးႏွင့္ အထြက္ႏႈန္းေကာင္းမြန္ေသာ မိခင္ပင္မမွ သားတက္ (runner) မ်ားကို စိုက္ ပ်ိဳးပါ။

၃။ ပ်ိဳးပင္တြင္ အရြက္ (၄) ရြက္အနည္းဆံုး ရွိခ်ိန္မွ စိုက္ခင္းသို႔ ေရြ႕စိုက္ပါ။

၄။ စိုက္ေဘာင္အရြယ္မစား (၄×၆×၈) တြင္ ပင္ၾကား (၁၀×၁၀) အကြာ ဇစ္ဇက္ပံုစနစ္ျဖင့္ တစ္ဧကအပင္ (၃၆၀၀၀) ၀င္ဆန္႔ေအာင္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၅။ စိုက္ခင္းတြင္ ခ်စိုက္ရာတြင္ စေတာ္ဘယ္ရီအျမစ္ဆံု (rown) ကို ေျမႀကီးႏွင့္ အညီ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၆။ စိုက္ေဘာင္ျပင္ခ်ိန္တြင္ သဘာ၀ေျမၾသဇာႏွင့္ ဓါတ္ေျမၾသဇာကို ထည့္သြင္းေပးပါ။ ေရြ႕ေျပာင္းစိုက္ၿပီး (၂) ပတ္ သားမွ စတင္၍၊ ပထမအႀကိမ္ အသီးစတင္ဆြတ္ခူးသည္အထိ ၃.၅% KNO3 ေဖ်ာ္ရည္ျဖင့္ (၂) ပတ္ (၁) ႀကိမ္ ပက္ဖ်န္းေပးပါ။

၇။ စိုက္ေဘာင္ျပင္ခ်ိန္တြင္ ေပါင္းသတ္ေဆးအသံုးျပဳ၍၊ ေပါင္းျမက္ကာကြယ္ႏွိမ္နင္းျခင္းကို ႀကိဳတင္ေဆာင္ရြက္ ေပး ပါ။ (သို႔မွသာ အပင္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေပါင္းျမက္ႏွိမ္နင္းရျခင္းမွ သက္သာေစမည္ ျဖစ္ပါသည္။)

၈။ ပန္းပြင့္ခ်ိန္တြင္ အပင္ပတ္လည္ေျမႀကီးေပၚတြင္ ေကာက္ရိုးျဖင့္ စိုက္ေဘာင္ကိုဖံုးအုပ္ေပးပါ။ (စေတာ္ဘယ္ရီ အသီးႏွင့္ ေျမႀကီးထိပါက အသီးပုပ္ရိတတ္ပါသည္။)

၉။ အပင္မ်ားၾကား ေျမဆြျခင္းကို လိုအပ္သလိုေဆာင္ရြက္ပါ။ (အျမစ္၀န္းက်င္ ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္းမွ အပင္ သန္စြမ္းၿပီး အာဟာရဓါတ္စုပ္ယူမႈမ်ားႏိုင္ကာ အသီးအရြယ္အစားႀကီးၿပီး သီးထြက္ေကာင္းေစပါသည္။)

၁၀။ စိုက္ေဘာင္ေျမျပင္ခ်ိန္တြင္ ေျမေဟာင္းပိုးသတ္ေဆးထည့္သြင္း ကာကြယ္ေပးပါ။

၁၁။ ပိုးသတ္ေဆး၊ မႈိသတ္ေဆးမ်ား ဖ်န္းရာတြင္ အရြက္ေအာက္ဘက္အထိ ေဆးျပန္႔ႏွံ႔ ေရာက္ရွိေစရန္ Mist Blower ၊ Power Sparayer ေဆးဖ်န္းပံုးမ်ားကို အသံုးျပဳပါ။

၁၂။ အသီးမ်ား အနီေရာင္ မရင့္မီအခ်ိန္တြင္ ဆြတ္ခူးပါ။ (စေတာ္ဘယ္ရီသီးမ်ားအား (၅) ရက္ (၁) ႀကိမ္၊ ရက္ေပါင္း (၆၀) ခန္႔ ပံုမွန္ဆြတ္ခူးပါ။)

စိုက္ပ်ိဳးေရးနည္းပညာ

The post စေတာ္ဘယ္ရီသီး အရည္အေသြးေကာင္းမြန္ၿပီး အထြက္ႏႈန္းတိုးတက္ျမင့္မားေစသည့္အခ်က္မ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

၁။ ေဒသ၊ ေရေျမ၊ ရာသီဥတုႏွင့္ ကိုက္ညီၿပီး အရည္အေသြးႏွင့္ အထြက္ႏႈန္းေကာင္းမြန္သည့္ မ်ိဳးမ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။ (ဆီးေတာ္၊ ဆီးၾကက္ဥ၊ ဆီးပန္းသီး၊ စေလဇီးသီးမ်ိဳးမ်ားကို ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။)

၂။ အပင္ႀကီးထြား ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ၊ သီးထြက္ႏွင့္ အသီးအရည္အေသြးေကာင္းသည့္အပင္ကို တစ္ပင္ခ်င္း ေရြးခ်ယ္နည္း (Single Plant Selection) ျဖင့္ အဖူးကိုင္းအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္၍၊ ပိုးမႊားေရာဂါကင္းၿပီး က်န္းမာသန္စြမ္းသည့္ ေအာက္ခံပင္တြင္ လိင္မဲ့နည္းျဖင့္ မ်ိဳးပြားထား ေသာ (ကိုင္းဆက္(သို႔) အဖူးျမွဳပ္) ပ်ိဳးပင္မ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၃။ စိုက္စနစ္ (၂၀ေပ×၂၀ေပ) ျဖင့္ တစ္ဧကလွ်င္ (၁၀၈) ပင္ ၀င္ဆန္႔ေအာင္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၄။ စိုက္က်င္းအရြယ္ (၂) ေပပတ္လည္တူးၿပီး အေပၚယံေျမသားႏွင့္ ေျမေဆြးကို ဆတူေရာ၍ က်င္းစာေကၽြးပါ။

၅။ စိုက္ခင္းတြင္ ေျမျပင္မွ အျမင့္ (၃) ေပအထိ ပင္စည္တစ္ခုတည္းထားၿပီး ကိုင္းမႀကီး (၃-၅) ကိုင္စး အလွည့္က် ထြက္လာေစရန္ ျပဳျပင္ ပံုသြင္းေပးပါ။

၆။ အပင္အျမင့္ (၅) ေပထက္ မပိုေစရန္ ႏွစ္စဥ္ကိုင္းခ်ိဳင္၊ ကိုင္းျဖတ္ျခင္းကို ေဆာင္ရြက္ပါ။

၇။ အသီးခူးဆြတ္ၿပီးလွ်င္ၿပီးခ်င္း ကိုင္းျဖတ္ျခင္းကို ေဆာင္ရြက္ၿပီး ေဘာ္ဒိုေဆးျဖင့္ သုတ္လိမ္းေပးပါ။

၈။ သဘာ၀ေျမၾသဇာႏွင့္ ဓါတ္ေျမၾသဇာေကၽြးျခင္းကို ဇြန္လတြင္ (၁) ႀကိမ္ စက္တင္ဘာတြင္ (၁) ႀကိမ္ႏွင့္ အသီးကင္း၀င္စတြင္ (၁) ႀကိမ္၊ (၃) ႀကိမ္ခြဲ၍ အပင္သက္တမ္းအလိုက္ ထည့္သြင္းေပးပါ။

၉။ အပင္ေျခတ၀ိုက္တြင္ ေပါင္းျမက္မ်ား ရွင္းလင္းေနေစရန္ အျမဲေဆာင္ရြက္ေပးပါ။

၁၀။ ပန္းပြင့္ခ်ိန္မွ စ၍ ၊ အသီးႀကီးထြားေနခ်ိန္အထိ သင့္ေလွ်ာ္ေသာ ပိုးသတ္ေဆးကို စနစ္တက် ပက္ဖ်န္းကာကြယ္ေပးပါ။ (ပန္းပြင့္ေနခ်ိန္တြင္ ပိုးသတ္ေဆး လံုး၀မသံုးပါႏွင့္)

၁၂။ အပင္အရြယ္ႏွင့္ အရြက္ဧရိယာေပၚမူတည္၍၊ အသီးမ်ားလြန္းပါက သီးကင္း၀င္စအခ်ိန္တြင္ အသီးေခၽြ ေပးပါ။ တစ္ေနရာလွ်င္ အရြက္တစ္လံုးသာထားပါ။

စိုက္ပ်ိဳးေရးနည္းပညာ

The post ဆီးသီးအရည္အေသြးေကာင္းမြန္ၿပီး အထြက္ႏႈန္းတိုးတက္ျမင့္မားေစသည့္ အခ်က္မ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.