သီးႏွံပင္ေရာဂါမ်ားကို ကာကြယ္ႏွိမ္နင္းရာတြင္ ယခင္ကဓါတုေဆးမ်ားကို အဓိကအားကိုးသံုးစြဲခဲ့ၾကပါတယ္။ ထိုကဲ့သုိ႔ သံုးစြဲခဲ့ၾက၍ မလိုလားအပ္ေသာ ျပႆနာ မ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ၾကပါတယ္။ ထုိျပႆနာမ်ားမွာ (၁) ဓါတုေဆးမ်ားကို ခံႏိုင္ရည္ရွိေသာ ေရာဂါျဖစ္ေစ သက္ရွိမ်ားေပၚေပါက္လာျခင္း (၂) အေရးမႀကီးေသာ ေရာ ဂါျဖစ္ေစ သက္ရွိမ်ား အဓိက ျဖစ္လာျခင္း (၃) ေရာဂါ ျဖစ္ေစ သက္ရွိမ်ားအားတိုက္ခိုက္ ႏွိမ္နင္းႏိုင္ေသာ မိုက္ခရုပ္ သက္ရွိမ်ားေသေၾက၍ ေရာဂါျဖစ္ေစ သက္ရွိအား ထိန္းခ်ဳပ္မထားႏိုင္ျခင္း၊ (၄) ဓါတုေဆးမ်ားေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္ညစ္ညမ္းမႈျဖစ္ေပၚၿပီး သက္ရွိလူ၊ တိရိစာၦန္သတၱ၀ါ တို႔၏ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစျခင္းစသည္ တို႔ကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရပါသည္။

သို႔အတြက္ သီးႏွံေရာဂါမ်ား ကာကြယ္ႏွိမ္နင္းရာတြင္ ဓါတုေဆးတစ္ခုတည္းကို အားကိုး၍ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ သို႔အတြက္ ့ပညာရွင္မ်ားသည္ နည္းလမ္းရွာႀကံႀကရာ ဘက္စံုကာကြယ္နည္းစနစ္ကို သံုးစြဲမွသာ အပင္ေရာဂါမ်ားကို စီးပြားေရးထိခိုက္မႈနည္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ ဆိုသည္ကို သုေတသနျပဳ သိရွိလာခဲ့ ၾကပါသည္။

သီးႏွံပင္ေရာဂါမ်ားကို ဘက္စံုနည္းျဖင့္ကာကြယ္ႏိုင္ရန္ ေအာက္ပါနည္းလမ္းမ်ားကို စနစ္တက် အေျခအေနေပၚမူတည္၍ လိုက္နာေဆာင္ရြက္သြားၾက ရမည္ျဖစ္ပါသည္။

(၁) ေရာဂါဒဏ္ခံႏိုင္ရည္ရွိေသာ သီးႏွံမ်ိဳးမ်ား ေဖာ္ထုတ္သံုးစြဲျခင္း

(၂) ေခတ္မီစိုက္ပ်ိဳးျပဳျပင္နည္းမ်ားေဆာင္ရြက္၍ ကာကြယ္ျခင္း

– ေကာင္းမြန္ျပည့္ျဖိဳးၿပီး ေရာဂါကင္းေသာ မ်ိဳးေစ့ကို သံုးစြဲျခင္း

– ထြန္ေရး ေကာင္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း

– ေပါင္းျမက္ကင္းစင္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ျခင္း

– စိုက္တန္း/ အပင္အကြာအေ၀း မွန္ကန္ျခင္း

– စိုက္ခ်ိန္မွန္ကန္ျခင္း

– က်န္းမာသန္စြမ္းေသာ အပင္ရေအာင္ သင့္တင့္မွ်တေသာ အာဟာရဓာတ္မ်ား ထည့္သြင္းေပးျခင္း

– ေရ၀ပ္ျခင္း၊ ေရငတ္ျခင္းဒဏ္ ကင္းစင္ရန္ ႀကိဳတင္ေဆာင္ရြက္ျခင္း

– ေရာဂါရပင္ၾကြင္းပင္က်န္မ်ားအား ထယ္ထိုးေျမျမွဳပ္၍ ေဆြးေစျခင္း သို႔မဟုတ္ မီးရႈိ ႔ ဖ်က္ဆီးျခင္း

– သီးလွည့္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း

(၃) ဓါတုေဆးမ်ားႏွင့္ ကာကြယ္ျခင္းကို အမွန္လိုအပ္မွသာ အသံုးျပဳကာကြယ္ျခင္း စသည္တို႔ကို ဘက္စံုေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကမွသာလွ်င္ သီးႏွံ (အပင္) ေရာဂါေၾကာင့္ ပ်က္စီးဆံုးရႈံးမႈ အသက္သာဆံုး ျဖစ္္ပါမည္။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post သီး⁠ႏွံ⁠ေရာဂါမ်ားအား ဘက္စံုကာကြယ္⁠ႏွိမ္နင္း⁠ျခင္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

၁။ ပိုးမႊားေရာဂါဒဏ္ခံႏိုင္ေသာ ေစ်းကြက္၀င္ အထြက္ေကာင္းမ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။
(ဥပမာ – ေရဆင္း – ၂၊ ေရဆင္း – ၄၊ ေရဆင္း – ၆၊ ပုလဲထြန္း)

၂။ အပင္ေပါက္ရာခိုင္ႏႈန္း (၇၈ – ၈၅) ရွိသည့္ မ်ိဳးကို စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၃။ ေျမခ်ဥ္ငံဓာတ္ (၆.၅ – ၇) ရွိၿပီး ေရသြင္း ေရထုတ္လြယ္ကူသည့္ စနယ္ေျမေစး၊ နံုးေျမ၊ သဲႏံုးေျမတို႔တြင္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၄။ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းတြင္ မိုးႀကိဳရာသီ၌ ေမလႏွင့္ ဇြန္လ၊ မိုးေႏွာင္းတြင္ ေအာက္တိုဘာလမွ နို၀င္ဘာလအတြင္း စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၅။ ျမန္မာျပည္ေအာင္ပိုင္းတြင္ မိုးေႏွာင္းရာသီ၌ အစိုဓာတ္မီေစရန္ ႏို၀င္ဘာလအတြင္း အၿပီး စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၆။ မိုးႀကိဳ၊ မိုးေႏွာင္းရာသီမ်ားတြင္ အပင္ဦးေရ (၁၃၀၀၀) ရရွိရန္ တန္းၾကား ပင္ၾကား (၁၂ လက္မ x ၄ လက္မ) ျခား၍ မ်ိဳးေစ့ႏႈန္း ( ၆ – ၈) ျပည္သံုးစြဲပါ။

၇။ မိုးရာသီတြင္ အပင္ဦးေရ (၈၇၀၀၀) ရရွိရန္္ တန္းၾကား ပင္ၾကား (၁၈ လက္မ x ၄ လက္မ) ျခား၍ မ်ိဳးေစ့ႏႈန္း (၄ – ၆) ျပည္ သံုးစြဲပါ။

၈။ ေျမျပင္ခ်ိန္တြင္ တစ္ဧကႏြားေခ်း (၁၀၀ – ၁၅၀) တင္း ပုလဲ (၈)ျပည္၊ တီစူပါ (၂၄) ျပည္၊ ပိုတက္ရွ္ (၁၂) ျပည္ႏႈန္း ထည့္ေပးပါ။

၉။ ဂ်စ္ပဆန္ ေျမၾသဇာကို စိုက္ခ်ိန္တြင္ တစ္ဧက ျပည္ (၂၀) ႏႈန္းထည့္ေပးပါ။

၁၀။ ေျမေအာင္းပိုး ကာကြယ္ရန္ တစ္ဧကလွ်င္ ဖ်ဴရာဒါန္ (၅-၆) ထုပ္ကို စိုက္ေၾကာင္းတြင္ ထည့္ပါ။

၁၁။ အပင္ႏွစ္ပတ္သားမွ ပန္းပြင့္ခ်ိန္အထိ ေပါင္းျမက္ကင္းစင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ပါ။

၁၂။ အ၀ါေရာင္မိုေစ့ (ပင္၀ါ) ေရာဂါမျဖစ္ေစေရးအတြက္ ၄င္းေရာဂါကို ျဖစ္ေစသည့္ ယင္ျဖဴကို ကာကြယ္ရန္ ႏွစ္ပတ္သားမွ စ၍ ပင္လံုးျပန္႔အာနိသင္ရွိသည့္ ပိုးသတ္ေဆး တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ဖ်န္းပါ။

၁၃။ ပန္းျပခ်ိန္မွ ။သီးကင္း၀င္ခ်ိန္အတြင္း ပုလဲ +လက္ခ်ားေဖ်ာ္ရည္ကို တစ္ဧက (၅ – ၆) ပံုးဖ်န္းပါ။ (ေရတစ္ဂါလန္တြင္ ပုလဲဟင္းစားဇြန္း (၄) ဇြန္း၊လက္ခ်ားဟင္းစားဇြန္း (၁)ဇြန္း ထည့္ပါ။

၁၄။ သီးေတာင့္မ်ား အ၀ါေရာင္/ အညိဳေရာင္မ်ားေျပာင္းခ်ိန္ႏွင့္ သီးေတာင့္အတြင္း အေစ့မာခ်ိန္တြင္ ရိတ္သိမ္းရမည္။

Source – စုိက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post မတ္ပဲသီးႏွံ စိုက္ပ်ိဳးေရးဆိုင္ရာ အေလ့အက်င့္ေကာင္းမ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

– သဘာ၀နည္းျဖင့္ ေဖာ္စပ္ေသာ ပိုးသတ္ေဆးမ်ားကို အသံုးျပဳပါ။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post စပါးကို ပ်ိဳးသက္⁠ႏု စိုက္ပ်ိဳးနည္းစနစ္ (SRI) ⁠ႏွင့္ ⁠ေဘာင္ပ်ိဳးစိုက္နည္းစနစ္ စိုက္ပ်ိဳး⁠ၾကသူမ်ား လိုုက္နာ⁠ေဆာင္ရြက္သင့္သည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

မိုးေျမပဲ ကို (ေမလ မွ ဇြန္လ) ၊ စကေျမပဲ ကို (ၾသဂုတ္လ) ၊ ေဆာင္းေျမပဲ ကို စက္တင္ ဘာလနဲ႔ ႏိုင္၀င္ဘာလ) လမ်ားမွာစိုက္ပ်ိဳးၾကပါတယ္။

ေျမပဲ စိုက္ပ်ိဳးေရးဆိုင္ရာ နည္းစနစ္ေကာင္းမ်ားကို Pissaya Info မွ ေတာင္ သူဦးႀကီးမ်ားသိရွိေစရန္ စုစည္းတင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္။

၁။ အထြက္ေကာင္းမ်ိဳး (ဆင္းပေဒသာ – ၇၊ ဆင္းပေဒသာ – ၁၁၊ ဆင္းပေဒ သာ – ၁၂၊ တြန္တာနီ) မ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးပါ။ တစ္ဧကလွ်င္ မ်ိဳးေစ့ (၁.၅ မွ ၂) တင္းႏႈန္း စိုက္ပါ။

၂။ ေျမခ်ဥ္ငံဓာတ္ (၅.၅ မွ ၇) အတြင္းရွိ ႏုန္းေျမ၊ သဲႏုန္းေျမ၊ ႏုန္းစနယ္ေျမ၊ ကိုင္းကၽြန္းေျမ မ်ားတြင္ ျဖစ္ထြန္းသည္။ ထယ္ေရးနက္နက္ ၊ ထြန္ေရးညက္ ညက္ျပဳျပင္၍ ေျမတြင္းေအာင္း ေရာဂါပိုးမႊား ကာကြယ္ရန္ တစ္ဧကလွ်င္ (၁) ကီလိုဂရမ္ပါ ဖ်ဴရာဒန္ ( ၃ မွ ၆) ထုပ္ႏႈန္း စိုက္ေၾကာင္း အတြင္း ထည့္ေပးပါ။

၃။ မိုးေျမပဲ (ေမလ မွ ဇြန္လ) ၊ စကေျမပဲ (ၾသဂုတ္လ) ၊ ေဆာင္းေျမပဲ (စက္တင္ဘာလမွ ႏိုင္၀င္ဘာလ) စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၄။ ပင္ေထာင္ေျမပဲ ကို တန္ၾကား (၁၂ မွ ၁၅ လက္မ) x ပင္ၾကား (၄ လက္မ) ၊ ပင္ျပန္႔ေျမပဲကို တန္းၾကား (၁၈) လက္မ x ပင္ၾကား (၆) လက္မ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၅။ တစ္ဧကလွ်င္ ႏြားေခ်း / ေျမေဆြး လွည္း (၅ မွ ၁၀) စီးႏႈန္း၊ ပုလဲ (၈ မွ ၁၆) ျပည္၊ တီစူပါ (၂၃ မွ ၃၁)ျပည္၊ ပိုတက္ (၈) ျပည္ႏႈန္းထည့္ေပးပါ။ တစ္ဧကလွ်င္ လေခ်းေျမၾသဇာ (၃၀ မွ ၄၀) ျပည္ႏႈန္းကို ေျမခံ (သို႔) ေနာက္ဆံုး ၾကားလိုက္ခ်ိန္ (အစိုဓာတ္ရွိခ်ိန္) အပင္ေျခထည့္ေပးပါ။ ပဲျမစ္ဖုဇီ၀ေျမၾသဇာ တစ္ဧက (၁) ထုပ္ႏႈန္း မ်ိဳးေစ့ႏွင့္ လူးနယ္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၆။ အပင္ငယ္စဥ္ စုပ္စားပိုး၊ ရြက္လိပ္ရြက္ကပ္ပိုးမ်ား က်ေရာက္ပါက ပင္လံုးျပန္႔ ပိုးသတ္ေဆး တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ပက္ဖ်န္းႏွိမ္နင္းပါ။ ဖိုးလမင္းက်ိဳင္းႏွင့္ ျခ မ်ား က်ေရာက္တတ္ပါက ပင္လံုးျပန္႔ထိေတြ႔ ပိုးသတ္ေဆးခဲကို စိုက္ခ်ိန္တြင္ စိုက္ေၾကာင္းအတြင္းထည့္ပါ။ ရြက္ေျပာက္ေရာဂါက်ေရာက္တတ္ပါက မႈိ သတ္ေဆးျဖင့္ ကာကြယ္ပါ။ အပင္သက္တမ္းျပည့္ခ်ိန္အရြက္မ်ား ရင့္၀ါ လာပါက ႏႈတ္သိမ္းၿပီး ေျမပဲေတာင့္မ်ားကို ခပ္ပါးပါးျဖန္႔၍ အစိုဓာတ္ (၆ မွ ၉) ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ အေျခာက္ခံၿပီး ေလလံုစြာ သိုေလွာင္ပါ။

#စိုက္ပ်ိဳးေရးနည္းပညာ
#Pissaya_Info

The post ⁠ေ⁠ျမပဲသီး⁠ႏွံ စိုက္ပ်ိဳး⁠ေရးဆိုင္ရာ အ⁠ေလ့အက်င့္⁠ေကာင္းမ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ျမန္မာအမည္ – ကိုကိုး

အဂၤလိပ္အမည္ – Cocoa (Chocolate Tree)

ရုကၡေဗဒအမည္ – Theovroma cacao

မ်ိဳးရင္းအမည္ – Sterculiaceae

မူရင္းေဒသ – အေမရိကတိုက္အလယ္ပိုင္း

ကိုကိုး အမ်ိဳးအစားမ်ား

အဓိကအားျဖင့္ CRIOLLO မ်ိဳးႏွင့္ FARASTERO မ်ိဳးဟူ၍ (၂) မ်ိဳး ရွိသည္။ CRIOLLO မ်ိဳးတို႔၏ အသီးသည္ မမွည့္မွီ၌ အနီေရာင္ (သို႔) အစိမ္းေရာင္ ရွိၿပီး၊ ရင့္မွည့္ေသာအခါ အ၀ါေရာင္ သို႔ လိေမၼာ္ရွိသည့္ အသီးေတာင့္၏ မ်က္ႏွာျပင္တြင္ အဖုပါရွိၿပီး ၊ အေျမွာင္းမ်ားလည္း ထင္ရွားစြာပါရွိသည္။
FARASTERO မ်ိဳးတို႔၏ အသီးသည္ မမွည့္မီ၌ အစိမ္းေရာင္ရွိၿပီး၊ ရင့္မွည့္ေသာ အ၀ါေရာင္ရွိသည္။ အသီးေတာင့္၏ မ်က္ႏွာျပင္တြင္ အဖုမ်ားမပါရွိပါ။

စိုက္ပ်ိဳးသည့္ေဒသ

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကရင္ျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္္ ႏွင့္ တနသာၤရီတိုင္း တို႔တြင္ စိုက္ပ်ိဳးျဖစ္ထြန္းပါသည္။

ရာသီဥတု

အပူခ်ိန္ (၆၀ – ၇၀) ဒီဂရီဖာရင္ဟိုက္ရွိ၍ မိုးေရခ်ိန္ (၅၀) လက္မ အထက္ရြာသြန္းေသာ ရာသီဥတုမ်ိဳးကို ႏွစ္သက္ပါသည္။ ပင္လယ္ေရ မ်က္ႏွာျပင္ အထက္ အျမင့္ေပ (၂၀၀၀) အထိ စိုက္ပ်ိဳးျဖစ္ထြန္းႏိုင္ပါသည္။

ေျမအမ်ိဳးအစား

ေရအစိုဓါတ္ ထိန္သိမ္းႏိုင္သည့္ ေျမမ်ိဳး၊ အျမစ္မ်ားေကာင္းစြာႀကီးထြားႏိုင္မည့္ မက်စ္လြန္း၊ မပြလြန္းေသာ ေျမမ်ိဳးလိုအပ္ပါသည္။ ေျမခ်ဥ္ငံဓါတ္ (၆ – ၇) ရွိေသာ ေျမမ်ိဳးကို ႏွစ္သက္ပါသည္။

မ်ိဳးပြားျခင္း

ကိုကိုးပင္မ်ား မ်ိဳးပြားရာတြင္ ပထမဦးစြာမ်ိဳးေရြးခ်ယ္ျခင္းလုပ္ငန္းကို လုပ္ေဆာင္ရပါမည္။ မ်ိဳးယူရမည့္ ကိုကိုးပင္ကို ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားေပၚ

မူတည္၍ ေရြးခ်ယ္ရပါမည္။

(၁) (၁၀)ႏွစ္မွ (၁၅) ႏွစ္သားအပင္

(၂) အသီးမွန္မွန္ သီး၍ တစ္ႏွစ္လွ်င္ တစ္ပင္မွ သီးလံုး (၃၀ – ၄၀) သီးေသာအပင္

(၃) အပင္အေနအထားေကာင္းမြန္ေသာအပင္

(၄) အသီးအတင့္အသင့္ႀကီး၍ အရြယ္အစားညီေသာအပင္

(၅) ပိုးမႊားေရာဂါဒဏ္ခံႏိုင္ေသာ အပင္

(၆) အေစ့အေရာင္ ညီညာ၍ ျပည့္ၿဖိဳးၿပီး ၊ အနံ႔အရသာ ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာအပင္

(၇) အပင္ေပါက္ႏႈန္းေကာင္းေသာ အပင္

အဓိကမ်ိဳးပြားနည္း (၂) နည္းရွိပါသည္။

(၁) အေစ့မွ မ်ိဳးပြားျခင္း

(၂) ကိုင္းျဖတ္မွမ်ိဳးပြားျခင္း

ေျမျပဳျပင္ျခင္း

ကိုကိုးပင္မွာ စြတ္စိုထိုင္းမႈိင္းၿပီး သစ္ပင္ႀကီးမ်ား ေပါက္ေရာက္၍ ေနကာ၊ ေလကာ ရွိေသာ ေနရာမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳး ျဖစ္ထြန္းသည္။ သို႔ျဖစ္၍ အရိပ္ ပင္ႀကီးမ်ားကို မခုတ္လွဲဘဲ ခ်န္လွပ္ၿပီး၊ ေတာခုတ္ျခင္း၊ အေျခာက္လွမ္း၍ မီးရႈိ႕ ၊ ကၽြန္းေခြ ျပဳလုပ္ျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ရမည္။ ေျမျပန္႔ေတာပါးေသာ ေနရာတြင္ တစ္ႏွစ္ခန္႔မွ ႀကိဳတင္၍ ေျမရွင္းျခင္း၊ အရိပ္ပင္စိုက္ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ရမည္။ ကိုကိုး စိုက္ေသာ စိုက္က်င္းကို အက်ယ္ (၂) ေပ ပတ္လည္၊ အနက္ (၃)ေပ တူး၍ အေပၚယံေျမလႊာကို ႏြားေခ်းေဆြး၊ သစ္ရြက္ေဆြး၊ ေျမေဆြး၊ ဆတူေရာထည့္၍ က်င္းကိုေျမျပန္ဖို႔ထားရန္ လိုသည္။

ေျပာင္းေရႊ ႔ စိုက္ျခင္း

မိုးရာသီ၌ ေျပာင္းေရႊ႕ စိုက္ရန္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္သည္။ အပင္ရွည္၍ ႏြဲ႔ေသာ ပ်ိဳးပင္မ်ားကို ငုတ္မ်ားစိုက္ထူ၍ ခ်ည္ေႏွာင္ေပးရန္ လိုသည္။ (၉ x ၉) ေပ စနစ္ျဖင့္ စိုက္ပ်ိဳးပါက (၁) ဧက ၀င္ဆန္႔ေသာ ပင္ေရမွာ (၆၀၅) ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ယာယီအရိပ္ပင္အျဖစ္ ငွက္ေပ်ာပင္သည္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္သည္။ ပိုးဇာပင္၊ေပါက္ပန္းျဖဴ၊ မဲဇလီ၊ ေဘာစကိုင္း၊ ကသစ္ပင္မ်ားကိုလည္း စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ပါသည္။

ေျမၾသဇာေကၽြးျခင္း

ကိုကိုးပင္မ်ားကို ေကၽြးရမည့္ ဓာတ္ေျမၾသဇာႏႈန္းထားမွာ အပင္သက္အလိုက္ တစ္ပင္ႏႈန္းထားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။

အပင္သက္                                                    NးPးK အခ်ိဳး                                                           ႏႈန္းထား
၁                                                                     ၁း ၁း ၁                                                                 ၀.၅ ေပါင္
၂-၄                                                                ၁း ၂း ၁                                                                     ၂ ေပါင္
၄ ႏွစ္အထက္                                                  ၁း ၂း ၁                                                                 ၅.၅ ေပါင္

ေရသြင္းျခင္း

တစ္ပတ္လွ်င္ အနည္းဆံုး (၂) ႀကိမ္ မွန္မွန္ ေရ၀ေအာင္ သြင္းေပးရပါမည္။

အပင္ျပဳစုျခင္း

အပင္ငယ္မ်ားကို စိုက္ခင္းထဲတြင္ စိုက္ၿပီးေနာက္ ( ၃ – ၄) လခန္႔ ရွိလွ်င္ အပင္ေျခပတ္လည္၌ ေျမအနည္းငယ္ တူးဆြေပးရမည္။ အျမစ္မ်ားေဘးသို႔ ပို၍ျဖာထြက္နိုင္သည္။ ပင္ေျခေပါင္းျမက္ရွင္းေပးရသည္။ အပင္ငယ္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးၿပီး (၂) ႏွစ္အတြင္း အေသအေပ်ာက္မ်ားကို အစားထိုး စိုက္ပ်ိဳးေပးရမည္။ စိုက္ပ်ိဳးၿပီးသည္မွ (၃) ႏွစ္အၾကာတြင္ ပထမအႀကိမ္ ေဘးကိုင္းျဖာထြက္လာပါက ပင္စည္ထိပ္ပိုင္းကို ျဖတ္ပစ္ေလ့ရွိပါသည္။

အပင္ကို ပို၍ ရွည္ေစလိုလွ်င္ ပင္စည္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေဘးကိုင္းမ်ား ထြက္သည့္ တိုင္ေအာင္ထားၿပီးမွ ျဖတ္ရမည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အဓိကပင္စည္မွ ထြက္ေပၚလာသည့္ အစို႔အတက္မ်ားကို ဖယ္ရွား ပစ္ရမည္။ အပင္၏ ေဘးျဖာကိုင္းမ်ား အခ်င္းခ်င္း မကပ္ေစရန္ အဖ်ားပိုင္းကို အနည္းငယ္ ျဖတ္ေပးရပါမည္။ သို႔မွသာ အပင္တြင္ေနေရာင္ႏွင့္ ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္းစြာရရွိေစၿပီး မႈိေရာဂါက်ေရာက္မႈကို ဟန္႔တားႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ကိုကိုးပင္သည္ ပင္စည္ႏွင့္ ကိုင္းမ်ားမွသာ အသီးသီးေသာေၾကာင့္ ပင္စည္ႏွင့္ ကိုင္းမ်ား ေျဖာင့္တန္းေစရန္ ကိုင္းပို၊ ကိုင္းညွပ္မ်ားကို ျဖတ္ေတာက္ေပးရန္ လိုသည္။

ပိုးမႊားေရာဂါ ကာကြယ္ျခင္း

ပင္စည္ထိုးပိုး၊ ရြက္စားပိုးႏွင့္ သီးပုတ္ေရာဂါမ်ားသည္ အဓိက အႏၱရာယ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ အသီးသီးခ်ိန္တြင္ ၾကြက္၊ ပူး၊ ရွဥ္႔ပ်ံတို႔မွ သီးဖ်က္တိရိစာၦန္ မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ပင္စည္ထိုးပိုးက်လွ်င္ အပင္နလံမထူေတာ့ဘဲ ကိုင္းအဖ်ားမ်ားေျခာက္ျခင္း၊ ပင္စည္ႏွင့္ ကိုင္းမ်ား ပံုပ်က္ျခင္း၊ က်ိဳးေက်ျခင္းျဖစ္ကာ ပ်က္စီးေစပါသည္။ မိုးဦးက်ႏွင့္ မိုးျပတ္စရြက္ႏုထြက္ခ်ိန္တြင္ ရြက္စားပုရစ္မ်ားပိတုန္းမ်ားက်ေရာက္သျဖင့္ အခ်ိန္မီေစာင့္ၾကပ္ ကာကြယ္ေပးရန္ လိုသည္။ သီးထိုးပိုးႏွင့္ သီးပုတ္ေရာဂါမ်ားကိုလည္းအခ်ိန္မီ ကာကြယ္ျခင္း၊ သန္႔ရွင္းေသာ ကပ္ေက်းျဖင့္ ျဖတ္ေတာက္ ဆြတ္ခူးျခင္း၊ သီးနာ၊ သီးပုတ္မ်ားကို ေျမျမွဳပ္၊ မီးရႈိ ႔ျခင္းျဖင့္ အသီးဖ်က္ တိရိစာၦန္မ်ားကို ကာကြယ္ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္မွသာ သီးထြက္ေကာင္းေသာ ကိုကိုးၿခံတစ္ခု ျဖစ္လာပါမည္။

ဆြတ္ခူးျခင္းႏွင့္ အထြက္

ကိုကိုးပင္မ်ားသည္ သက္တမ္း (၃) ႏွစ္မွ စတင္၍ သီးပါသည္။ (၅)ႏွစ္မွစ၍ အထြက္ႏႈန္းျမင့္တက္လာမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ပန္းပြင့္သည္မွ အသီးမ်ား ရင့္မွည့္ေသာအခါ လိေမၼာ္ေရာင္မွ အ၀ါေရာင္သို႔ ေျပာင္းလာပါသည္။ အသီးအညွာမွ အထူးျပဳလုပ္ထားေသာ ဓါးထက္ထက္ျဖင့္ ျဖတ္ခူးရပါမည္။ အသီးဆြတ္ခူးရာတြင္ အေခါက္ကို မထိခိုက္ေစရန္ သတိျပဳရမည္။

ကိုကိုးပင္သက္တမ္းမွာ (၄၅) ႏွစ္ေက်ာ္ထိသက္တမ္းရွည္ပါသည္။ အပင္သက္ (၁၀) ႏွစ္တြင္ အသီးၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ ရရွိၿပီး ႏွစ္ (၂၀) မွ (၂၅) ႏွစ္အတြင္း အထြက္နႈန္း ေကာင္းမြန္စြာ ရရွိမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုးကိုးပင္ တစ္ပင္မွ ကိုကိုးသီး (၇၀ – ၈၀)ထိ ရရွိႏိုင္ၿပီး ကိုကိုးသီး တစ္သီးလွ်င္ (၃၂) ေစ့ခန္႔ ပါရွိႏိုင္ပါသည္။ အပင္သက္တမ္း အလိုက္ တစ္ဧကမွ ရရွိႏိုုင္ေသာ ကိုကိုးအေစ့အေျခာက္ အထြက္ႏႈန္းမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါသည္။

အပင္သက္ႏွစ္                                      ၃                                       ၄                                                     ၅

အထြက္(တန္ခ်ိန္)                              ၀.၂၅                                 ၀.၆၀                                               ၀.၆၀

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post ကိုကိုး စိုက္ပ်ိဳးနည္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

(၁) အထြက္ေကာင္းမ်ိဳး (စီပီ – ၈၈၈၊ စီပီ – ၂၂၂၊ ေရဆင္း – ၁၀၊ ေရဆင္း – ၁၁) စပ္မ်ိဳးမ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးပါ။

(၂) ေျမခ်ဥ္ငံဓာတ္ (၆ မွ ၇) အတြင္းရွိ ႏုန္းေျမ၊ သဲႏုန္းေျမ၊ ႏုန္းေျမေစးမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

(၃) ထယ္ေရးနက္နက္ ၊ ထြန္ေရးညက္ညက္ ရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ပါ။

(၄) မိုးရာသီ (ေမလဆန္းမွ ဇြန္လကုန္)၊ ေဆာင္းရာသီ (စက္တင္ဘာလမွ ေအာက္တိုဘာလ) အတြငး္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

– စပ္မ်ိဳးေျပာင္းျဖစ္ပါက မ်ိဳးေစ့ႏႈန္း တစ္ဧက (၂.၅)ျပည္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

– မ်ိဳးေစ့ကို (၂ လက္မ မွ ၂ လက္မခြဲ) အနက္ထက္ မပိုပဲ မ်ိဳးေစ့ခ် စိုက္ပ်ိဳးပါ။

– တစ္ဧက အပင္ဦးေရ (၂၀၀၀၀ မွ ၂၅၀၀၀) ထိရရွိေအာင္ တန္းၾကား (၂) ေပ (၆) လက္မ၊ ပင္ၾကား (၉) လက္မ ထား၍ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

(၅) – ေျမျပင္ခ်ိန္တြင္ ပုလဲ (၁၄) ျပည္ ၊ တီစူပါ (၁၈) ျပည္၊ ပိုတက္ရွ္ (၉) ျပည္။

– ၾကားထြန္လိုက္ခ်ိန္တြင္ (၂၀ မွ ၂၁) ရက္သားတြင္ ပုလဲ (၁၄) ျပည္၊ ပိုတက္ရွ္ (၅) ျပည္။

– ေဘာင္တင္ခ်ိန္ (၃၅ မွ ၄၀) ရက္သားတြင္ ပုလဲ (၁၄) ျပည္၊ ပိုတက္ရွ္(၅) ျပည္ ထည့္သြင္းပါ။

(၆) အပင္ (၂) ပတ္သားတြင္ တစ္က်င္း (၁) ပင္ခ်န္ သားခြဲရမည္။ ပန္းၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ပြင့္ခ်ိန္ႏွင့္ ႏို႔ရည္တည္ခ်ိန္ အစိုဓာတ္မလံုေလာက္ပါက ေရသြင္းေပးပါ။

(၇) အပင္ငယ္စဥ္ – ပ်ပိုး ႏွင့္ ပင္ညွိဳးေရာဂါ/ အပင္ႀကီးခ်ိန္ – ပင္စည္ထိုးပိုးႏွင့္ ေျပာင္းရြက္နာက်၊ ရြက္ဖံုးပုပ္ေရာဂါမ်ား/ သိုေလွာင္စဥ္

– ေျပာင္းေစ့ထိုးပိုးမ်ား က်ေရာက္ဖ်က္ဆီးတက္သည္။

(၈) ေျပာင္းဖူးဖက္မ်ား အ၀ါေရာင္သမ္းစျပဳခ်ိန္ (၈၀ မွ ၉၀) ရာခိုင္ႏႈန္း ေျခာက္ေသြ႕ခ်ိန္ ရိတ္သိမ္းပါ။

(၉) ရိတ္သိမ္းၿပီး ခ်က္ခ်င္းဖက္ခြာ၍ (၅ – ၇)ရက္ခန္႔ ေနလွန္းၿပီး အစိုဓာတ္ (၁၅) ရာခိုင္ႏႈန္းရွိခ်ိန္တြင္ ေျခြေပးရမည္။ အေျခာက္ခံၿပီး အေစ့မ်ားအစိုဓာတ္

(၁၂) ရာခိုင္နႈန္းရွိခ်ိန္ သန္႔စင္ၿပီး စနစ္တက် သိုေလွာင္ရမည္။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post အ⁠ေစ့ထုတ္⁠ေ⁠ျပာင္းသီး⁠ႏွံ စိုက္ပ်ိဳး⁠ေရးဆိုင္ရာ အ⁠ေလ့အက်င္း⁠ေကာင္းမ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

၁။ ပိုးမႊားေရာဂါဒဏ္ခံနိုင္ရည္ရွိေသာ အထြက္ေကာင္းမ်ိဳးကို စိုက္ပ်ိဳးပါ။
(ဥပမာ – ေရဆင္း – ၁၊ ေရဆင္း – ၂၊ ေရဆင္း – ၃၊ အေမရိကန္ ပဲလြမ္းျဖဴ)

၂။ ေရသြင္း၊ ေရထုတ္ေကာင္းမြန္ၿပီး ေျမၾသဇာ ထက္သန္ေသာ ေျမတြင္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၃။ ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္းတြင္ မိုးရာသီ၌ ေမလလယ္မွ ၾသဂုတ္လလယ္တြင္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၄။ ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္းတြင္ မိုးေႏွာင္းရာသီသီးထပ္စိုက္ပါက ေျမတြင္း အစိုဓာတ္မီေစရန္ ႏို၀င္ဘာလအတြင္း အၿပီး စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၅။ မ်ိဳးေစ့ႏႈန္း (၈ – ၁၂) ျပည္ သံုးစြဲၿပီး တန္းၾကား x ပင္ၾကား (၂၄ လက္မ x ၆ လက္မ) ထား၍ စိုက္ပ်ိဳးပါ။

၆။ ေျမျပင္ခ်ိန္ တစ္ဧကတြင္ ႏြားေခ်းေျမၾသဇာကို (၁၀၀ – ၁၅၀) တင္းႏႈန္း၊ ပုလဲ (၈) ျပည္/ တီစူပါ (၂၄) ျပည္ ႏွင့္ ပိုတက္ရွိ(၁၂)ျပည္ ႏႈန္းထည့္ပါ။

၇။ စိုက္ခ်ိန္တြင္ ဂ်စ္ပဆန္ေျမၾသဇာကို တစ္ဧကလွ်င္ျပည္ (၂၀) ႏႈန္းထည့္ပါ။

၈။ ေျမေအာင္ပိုးကာကြယ္ရန္ စိုက္ေၾကာင္းထဲတြင္ တစ္ဧကလွ်င္ ဖ်ဴရာဒန္ (၅ – ၆) ထုပ္ထည့္ပါ။

၉။ အပင္ (၂) ပတ္သားမွ ပန္းပြင့္ခ်ိန္ထိ ေပါင္းျမက္ကင္းစင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ပါ။

၁၀။ အ၀ါေရာင္မိုေစ့ေရာဂါကို ျဖစ္ေစသည့္ ယင္ျဖဴကို ကာကြယ္ရန္ (၂) ပတ္သားမွစ၍ ထိေသစားေသ ပိုးသတ္ေဆးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးဖ်န္းပါ။

၁၁။ ပန္းပြင့္ခ်ိန္မွ သီးကင္း၀င္ခ်ိန္ထိ ပုလဲ + လက္ခ်ားေဖ်ာ္ရည္ကို တစ္ဧကတြင္ (၅ – ၆) ပံုးဖ်န္းပါ။
(ေရတစ္ဂါလံတြင္ ပုလဲ ဟင္းစားဇြန္း (၄) ဇြန္း၊ လက္ခ်ား ဟင္းစားဇြန္း (၁) ဇြန္း ထည့္ပါ)

၁၂ သီးေတာင့္မ်ား ေကာက္ရိုးေရာင္ေျပာင္းခ်ိန္၊ သီးေတာင့္အတြင္း အေစ့မာခ်ိန္တြင္ စက္(သို႔) လက္ျဖင့္ ရိတ္သိမ္းပါ။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post ပဲလြမ္းသီးႏွံ စိုက္ပ်ိဳးေရးဆိုင္ရာ အေလ့အက်င့္ေကာင္းမ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ရာသီဥတုေျပာင္းလဲလာျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ႏွစ္ရွည္သီးႏွံပင္မ်ား ထိခိုက္မႈကို ကာကြယ္ရန္ ေျမျပန္႔ေဒသႏွင့္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားတြင္လည္း သီးႏွံမ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးေသာ အခါနည္းလမ္းမ်ားကို သိရွိထားရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ သီးႏွံ စိုက္ခင္းမ်ားႏွင့္ သစ္ေတာမ်ားဆက္စပ္မႈရွိရန္ လိုအပ္ပါသည္။ သစ္ေတာမ်ားဆက္စပ္မႈရွိရန္ လိုအပ္ပါသည္။ သစ္ေတာသစ္ပင္မ်ား ရွိျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရးသီးႏွံမ်ားအတြက္ အရြက္ေၾကြမ်ားမွလည္း သဘာ ၀ေျမၾသဇာမ်ားကို ရရွိေစပါသည္။

သစ္ပင္သစ္ေတာမ်ား ရွိေနျခင္းသည္ စိုက္ပ်ိဳးသီးႏွံမ်ား ေအာင္ျမင္ျဖစ္ထြန္းေစေရးအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ေစပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သစ္ေတာ မ်ားအနီး တြင္ စားပင္၊ သီးပင္မ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးၾကသည္။ ထိုသို႔ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းကို (သစ္ႏွံသစ္ေတာ ေရာေႏွာစိုက္ျခင္း) ဟုေခၚပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ စိုက္ပ်ိဳးသီးႏွံမ်ား ေအာင္ျမင္ေစေရးတို႔အတြက္ သစ္ပင္သစ္ေတာမ်ားက စိုက္ပ်ိဳးသီးႏွံမ်ားကို သစ္ပင္သစ္ေတာမ်ားက စိုက္ပ်ိဳးသီးႏွံမ်ားကို အေထာက္ အကူ ျဖစ္ေစေသာ ေရခ်ိဳမ်ား၊ သဘာ၀ေျမၾသဇာမ်ား၊ ပတ္၀န္းက်င္စိမ္းလန္းမႈမ်ားကို ရရွိေစပါသည္။

ယခုအခ်ိန္အခါတြင္ ျမန္မာနိုင္ငံအပူပိုင္းဇုန္ေဒသမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီၿပီး ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္မႈ ျဖစ္ေစမည့္ အျပင္ ျပည္ပပို႔ကုန္ အျဖစ္ ေစ်းကြက္ ၀င္ၿပီး ႏိုင္ငံျခား၀င္ေငြမ်ားကို ရွာေဖြေပးမည္။ အထူးသျဖင့္ မိသားစု၀င္ေငြ တိုးတက္ရရွိနိုင္မည့္ ေလွ်ာ္ျဖဴပင္ (ေခၚ) ေဆးကုလားမပင္ မ်ားကို ေရာေႏွာစိုက္ခင္းမ်ားအျဖစ္ တိုးခ်ဲ ႔စိုက္ပ်ိဳးသြားရန္ လိုအပ္လွပါသည္။

စိုက္ပ်ိဳးခ်ိန္

ေလွ်ာ္ျဖဴပင္ (ေခၚ) ေဆးကုလားမပင္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္း အပူပိုင္းဇုန္ မိုးေခါင္ေရရွား၀န္းေဒသမ်ားတြင္ ရာသီဥတုေကာင္းမြန္ေရးအတြက္ တစ္အုပ္တစ္မစိုက္ခင္းမ်ား၊ အျမဲစိမ္းေတာႀကီးမ်ားအျဖစ္ စိုက္ပ်ိဳးသြားၾကရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ေလွ်ာ္ျဖဴပင္ (ေခၚ) ေဆးကုလား မပင္သည္ ႏွစ္ရွည္သီးႏွံ ပင္ျဖစ္သျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ေတာရိုင္းေျမမ်ား၊ ေတာင္သူလယ္သမားႀကီးမ်ား၏ လယ္ေျမ၊ ယာေျမမ်ား၏ ေလး၀ဲယာတြင္ ေလကာပင္မ်ားအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ေနအိမ္ၿခံ၀န္း၊ စည္းရိုးမ်ားႏွင့္ သင့္အိမ္တြင္ ေျမပိုေနလွ်င္ ေလွ်ာ္ျဖဴပင္ကို တိုးခ်ဲ႕ စိုက္ပ်ိဳးသင့္ပါသည္။

ေလွ်ာ္ျဖဴပင္ (ေခၚ) ေဆးကုလားမပင္ကို စိုက္ပ်ိဳးရန္အတြက္ ပထမဦးစြာ ေတာရွင္းၿခံဳခုတ္ျခင္း၊ ေျမေနရာရွင္းလင္းျခင္းမ်ားကို ႀကိဳတင္ေဆာင္ရြက္သြားရန္ လိုအပ္ပါသည္။ ေလွ်ာ္ျဖဴပင္ကို စိုက္ပ်ိဳးရာတြင္ မိုးဦးက်သည္ႏွင့္ ေမလ၊ ဇြန္လ၊ဇြန္လိုင္လမ်ားတြင္စတင္စိုက္ပ်ိဳးနိုင္ပါသည္။ ေလွ်ာ္ျဖဴပင္အႀကိဳက္ ဆံုးေျမမွာ ႏုန္းေျမမ်ားျဖစ္ၿပီး ေျမနီခံသဲ၀န္း၊ ေျမနီခဲသဲႏုန္း၊ ေက်ာက္စရစ္ေျမမ်ား၊ စနယ္ေျမနယ္မ်ားတြင္လည္း စိုက္ပ်ိဳးနိုင္ပါသည္။

စိုက္ပ်ိဳးနည္းစနစ္

ေလွ်ာ္ျဖဴပင္ကို စိုက္ပ်ိဳးရန္အတြက္ ပင္ၾကား ၁၂ေပ၊ တန္းၾကား ၁၂ ေပ၊ ႏွစ္ေပအနက္၊ ႏွစ္ေပက်ယ္ ေျမက်င္းမ်ားကိုတူးၿပီး တစ္က်င္းလွ်င္ တစ္က်င္း လွ်င္ ေျမေဆြးႏွစ္ျပည္သာထည့္ေကၽြးၿပီး အိတ္ထည့္ၿပီး ပ်ိဳးထားေသာ ပ်ိဳးပင္ေပါက္မ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ပါသည္။ ေလွ်ာ္ျဖဴပင္မ်ားကို အပင္ျပဳ စုေစာင့္ေရွာက္ေပးျခင္းအေနျဖင့္ စိုက္ခင္းမ်ားအၾကား ႏြားထယ္၊ ႏြားထြန္၀င္ေပးျခင္း၊ ေပါင္းျမက္ရွင္းလင္းေပးျခင္းမ်ားကို ႏွစ္လလွ်င္ တစ္ႀကိမ္ ခန္႔ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ားႏွင့္ အတူ ေျမေဆြးႏွင့္ ဓာတ္ေျမၾသဇာမ်ားကိုလည္း ေကၽြးေပးၿပီးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ သြားရန္လိုအပ္ပါသည္။

ေလွ်ာ္ျဖဴပင္မ်ားအၾကား crop – ping patten သီးႏွံပံုစံမ်ားအျဖစ္ ဥပမာ ေလွ်ာ္ျဖဴပင္ (မူရင္းသီးႏွံ) + ခရန္းခ်ဥ္သီး (သီးညွပ္သီးႏွံ) ေလွ်ာ္ျဖဴပင္ (မူရင္းသီးႏွံ) + ပဲေတာင့္ရွည္ (သီးညွပ္သီးႏွံ) မ်ားအျဖစ္ေလွ်ာ္ျဖဴ + ရံုးပတီ ေလွ်ာ္ျဖဴ + ခရမ္း။ ေလွ်ာ္ျဖဴ + ႏွမ္း + ေလွ်ာ္ျဖဴ +ေျမပဲ။ ေလွ်ာ္ျဖဴ + ဟင္းသီးဟင္းရြက္။ ေလွ်ာ္ျဖဴ + သစ္သီး၀လဲ၊ မာလကာ ၊ သံပရာအပါအ၀င္ သီးႏွံသစ္ေတာ ေရာေႏွာ စိုက္ခင္းမ်ားအျဖစ္ စိုက္ပ်ိဳးနိုင္ပါသည္။ လက္ေတြ႔လည္း စိုက္ပ်ိဳးလ်က္ရွိ ပါသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းရွိၿမိဳ ႔နယ္မ်ားတြင္ ယခုအခါေလွ်ာ္ျဖဴပင္မ်ားကို စီးပြားျဖစ္စိုက္ပ်ိဳးလ်က္ရွိေနၾကပါသည္။

ေလွ်ာ္ျဖဴပင္မ်ားမွာ ငါးႏွစ္၊ ေျခာက္ႏွစ္မွစတင္၍ ေလွ်ာ္ျဖဴအေစးမ်ားကို စတင္ရယူနိုင္ပါသည္။ ေလွ်ာ္ျဖဴပင္သည္ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ အထိ ေလွ်ာ္ျဖဴေစးမ်ားကို ထုတ္ယူႏုိင္သည္။ ေလွ်ာ္ျဖဴေစးမ်ားကို ေဆးကုလားမအျဖစ္ ရယူစားသံုးႏိုင္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ေလွ်ာ္ျဖဴေစးမ်ားမွာ ကားမွန္မ်ားျပဳလုပ္ရာတြင္ အသံုး၀င္ပါသည္။ ေလွ်ာ္ျဖဴေစးမ်ားျဖင့္လည္း လူတို႔ရဲ႔ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကို ျပဳလုပ္သံုးစြဲလ်က္ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။ ေလွ်ာ္ျဖဴေစးမ်ား ကို ျမန္မာနိုင္ငံတြင္လည္း ေစ်းေကာင္းေပး၍ ၀ယ္ယူလွ်က္ရွိပါသည္။ ေလွ်ာ္ျဖဴေစးသည္ ယခုအခါ ႏိုင္ငံတကာ ေစ်းကြက္တြင္ ထိပ္ဆံုးမွ ပါ၀င္ေနၿပီး နိုင္ငံျခား၀င္ေငြကိုလည္း ရရွိေစႏိုင္ပါသည္။ ေလွ်ာ္ျဖဴပင္မ်ားသည္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္မ်ားကို စိမ္းလန္းေစၿပီး ထိန္းသိမ္းေပးႏိုင္ပါ သည္။ ေလွ်ာ္ျဖဴပ င္မ်ားမွ ကာဗြန္ဓာတ္မ်ားကို အမ်ားဆံုးစုပ္ယူၿပီး ေအာက္စီဂ်င္ဓာတ္မ်ားကို ထုတ္ေပးပါသည္။ ေလွ်ာ္ျဖဴပင္မ်ားသည္ အပူဒဏ္ႏွင့္ မိုးေခါင္ဒဏ္မ်ားကို ခံႏိုင္ၿပီး အရြက္မ်ားမွလည္း တစ္နွစ္ပတ္လံုး အၿမဲစိမ္းေစႏိုင္သျဖင့္ အၿမဲစိမ္းေတာမ်ားအျဖစ္ တည္ေထာင္စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ပါသည္။

ျမန္မာေတာင္သူႀကီးမ်ား မိသားစု၀င္ေငြတိုး ရရွိေစေရးႏွင့္ ေတာေတာင္သာယာေရး၊ တစ္အုပ္တစ္မစိုက္ခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚေစေရးတို႔အတြက္ အဖိုးတန္လွေသာ ေလွ်ာ္ျဖဴပင္ (ေခၚ) ေဆးကုလားမပင္မ်ားကို တိုးခ်ဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေပးသင့္ပါသည္။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post ေလွ်ာ္ျဖဴပင္ (ေခၚ) ေဆးကုလားမပင္ စိုက္ပ်ိဳးနည္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

– အထြက္ေကာင္းႏွမ္းမ်ိဳး (ဆင္းရတနာ – ၃၊ ဆင္းရတနာ – ၄၊ ဆင္းရတနာ – ၁၂၊ ဆင္းရတနာ – ၁၄) မ်ားကို စိုက္ပါ။
– တစ္ဧက မ်ိဳးေစ့ႏႈန္း (၂ မွ ၃ ) ျပည္ အသံုးျပဳပါ။
– ေျမခ်ဥ္ငံဓာတ္ (၅.၈ မွ ၇) အတြင္းရွိ ႏုန္းေျမ၊ သဲႏုန္းေျမ၊ ႏုန္းစနယ္ေျမ၊ ေျမနီသဲ၀န္း မ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။
– မိုးႏွမ္းကို (ေမလ)၊ ေဆာင္းႏွမ္းကို (စက္တင္ဘာလကုန္) ႏွင့္ မိုးႀကိဳေရသြင္းႏွမ္းကို (ေမလ) တြင္ စိုက္ပ်ိဳးပါ။
– ႏွမ္းလ်င္မ်ိဳးကို တန္းၾကား x ပင္ၾကား (၁၂ x ၄) လက္မ၊ ႏွမ္းႀကီးမ်ိဳးတန္းၾကား x ပင္ၾကား (၁၈ x ၄) လက္မ စိုက္ပ်ိဳးၿပီး မ်ိဳးေစ့နက္ (၁.၅ မွ ၂) လက္မထက္ မနက္ေစရပါ။
– တစ္ဧကလွ်င္ ႏြားေခ်း/ ေျမေဆြးလွည္း (၅ မွ ၁၀) စီးႏႈန္း ၊ ပုလဲ (၁၆) ျပည္၊ တီစူပါ (၁၆)ျပည္၊ တီစူပါ (၁၆) ျပည္၊ ပိုတက္ (၈) ျပည္ႏႈန္းေျမျပင္ ခ်ိန္ထည့္ပါ။ အဖူး၀င္ခ်ိန္ ႏွင့္ ပန္းၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ပြင့္ခ်ိန္ ပုလဲ (၈)ျပည္ စီ ထပ္မံထည့္ေပးပါ။ သက္တမ္း (၂)ပတ္ သို႔မဟုတ္ မူမွန္ရြက္ (၆) ရြက္ထြက္ခ်ိန္ သားခြဲေပးပါ။
– အပင္ငယ္စဥ္ အဖူး၀င္ခ်ိန္ႏွင့္ ႏွမ္းသီးျဖစ္ေပၚခ်ိန္မ်ားတြင္ အစိုဓာတ္လံုေလာက္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ပါ။
– အပင္ငယ္စဥ္ စုပ္စားပိုးက်ပါက ပင္လံုးျပန္႔ပိုးသတ္ေဆး၊ ပန္းပြင့္ခ်ိန္ႏွင့္ အသီးသီးခ်ိန္ သီးလံုးေဖာက္ပိုး၊ ဂ်ပိုးမဲႏွင့္ ႏွမ္းဖိုေရာဂါျဖစ္ေစေသာ ျဖဳတ္ညိဳက်ေရာက္ပါက ထိေတြ႔ပိုးသတ္ေဆး ဖ်န္းပါ။ ႏွမ္းရိုးမဲေရာဂါ ကာကြယ္ရန္ မ်ိဳးေစ့ကိုမႈိသတ္ေဆး လူးနယ္စိုက္ပ်ိဳးပါ။
– ရိတ္ၿပီးႏွမ္းမ်ားကို တိုက္ရိုက္စည္း၍ ေနေရာင္ေအာက္တြင္ ေထာင္ထားပါ။ ႏွမ္းမ်ိဳးမ်ားကုိ အစိုဓာတ္ (၉)ရာခိုင္နႈန္း အထိရရွိေအာင္ အေျခာက္ခံ၍ ေလလံုေအာင္ပိတ္ၿပီး သိုေလွာင္ပါ။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post ⁠ႏွမ္းသီး⁠ႏွံ စိုက္ပ်ိဳး⁠ေရးဆိုင္ရာ အ⁠ေလ့အက်င့္⁠ေကာင္းမ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

(၁) အက်ိဳးေဆာင္ေတာင္သူ ေရြးခ်ယ္ျခင္း

– ေျမဆီၾသဇာထက္သန္ေသာ ေျမယာကိုပိုင္ဆိုင္သူ၊ မ်ိဳးေစ့ထုတ္လုပ္ေရးနည္းစနစ္ကို နားလည္တက္ကၽြမ္းၿပီး မ်ိဳးေစ့ထုတ္လုပ္ငန္းကို စိတ္ပါ၀င္စားစြာ လိုက္နာက်င့္သံုးသူမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ရပါမည္။

(၂) ေျမေနရာ ေရြးခ်ယ္ျခင္း

– ယခင္ႏွစ္၊ ယခင္ရာသီတြင္ မ်ိဳးျပားတူ(မိုးစပါး- ဆင္းသုခ၊ ေႏြစပါး – ဆင္းသုခ) မ်ိဳးေစ့အဆင့္တူ (မ်ိဳးသန္႔ မ်ိဳးပြားမ်ိဳးေစ့) စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ေသာ ေျမကို ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ရပါမည္။

– သဲဆန္လြန္းေသာ ေျမကြက္၊ပိုးမႊားေရာဂါျပင္းထန္စြာက်ေရာက္ခဲ့ေသာ ေျမကြက္၊ ေပါင္းျမက္ထူထပ္စြာ ေပါက္ေရာက္ေသာ ေျမကြက္ ကိုေရွာင္ၾကဥ္ရပါမည္။

(၃) မ်ိဳးေရြးခ်ယ္ျခင္း

– ေဒသေရေျမရာသီဥတုႏွင့္ ကိုက္ညီၿပီး အထြက္ႏႈန္းေကာင္းေသာ မ်ိဳးမ်ား၊ အရည္အေသြးျမင့္မားေသာ မ်ိဳးမ်ား (ဆင္းသုခ၊ မေနာသုခ၊ ရတနာတိုး၊ ဆင္းသြယ္လတ္၊ ဧရာမင္း) ကို ေရြးခ်ယ္ စိုက္ပ်ိဳးရပါမည္။

(၄) မ်ိဳးေစ့ရယူစိုက္ပ်ိဳးျခင္း

– မ်ိဳးေစ့ၿခံမ်ားႏွင့္ ထုတ္လုပ္ပြားမ်ားသည့္မ်ိဳးေစ့ (မ်ိဳးသန္႔မ်ိဳးပြားမ်ိဳးေစ့) မ်ိဳးသန္႔စင္မႈ ရာခိုင္ႏႈန္းအနည္းဆံုး (၉၈) ရာခိုင္ႏႈန္း၊ အပင္ေပါက္ရာခိုင္ႏႈန္း အနည္းဆံုး (၈၅) ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ မ်ိဳးကြဲပါ၀င္ျခင္း မရွိသည့္ မ်ိဳးေစ့မ်ားကို ရယူစိုက္ပ်ိဳးရပါမည္။

(၅) စနစ္တက် စိုက္ပ်ိဳးျခင္း

– ဗီဇသန္႔စင္ေသာ မ်ိဳးေစ့ရရွိရန္အတြက္ မ်ိဳးျပားတူညီ၊ မ်ိဳးေစ့အဆင့္တူေသာ သီးႏွံမ်ားကို တစ္ကြင္းတစ္စပ္တည္း စိုက္ပ်ိဳးရပါမည္။ မ်ိဳးျပားမတူေသာ မ်ိဳးမ်ားကို ေရာေႏွာစိုက္ပ်ိဳးျခင္းမျပဳရပါ။

– မ်ိဳးကြဲႏႈတ္ပယ္ရန္ႏွင့္ အပင္ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရာတြင္လြယ္ကူေစရန္အတြက္ စပါးသီးႏွံတြင္ (၆) တန္း (၁) တန္းလွပ္ စနစ္ျဖင့္ စိုက္ပ်ိဳးရပါမည္။

– ယာသီးႏွံမ်ားတြင္ အတန္းလိုက္စိုက္စနစ္ျဖင့္ စနစ္တက် စိုက္ပ်ိဳးရပါမည္။

(၆) မ်ိဳးကြဲႏႈတ္ပါယ္ျခင္း

– စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ သီးႏွံမ်ိဳးျပားပင္၏ လကၡဏာႏွင့္မတူညီေသာ မ်ိဳးကြဲပင္မ်ား၊ မ်ိဳးသန္႔စင္မႈကို ထိခိုက္ေေစသည့္ ေပါင္းပင္မ်ား၊ ပိုးမႊားေရာဂါက်ေရာက္ေနသည့္ အပင္မ်ားကို သီးႏွံပင္ႀကီးထြားမႈ အဆင့္တိုင္းတြင္ စစ္ေဆး၍ အျမစ္မွ ႏႈတ္ပယ္ ရပါမည္။

(၇) ရိတ္သိမ္း၊ နယ္ေလွ႔၊ အေျခာက္ခံျခင္းႏွင့္ သိုေလွာင္ျခင္း

– သီးႏွံမ်ိဳးမ်ားအလိုက္ အသင့္ေတာ္ဆံုး အစိုဓါတ္ရွိခ်ိန္တြင္ စနစ္တက် ရိတ္သိမ္းရပါမည္။

– ရိတ္သိမ္း၊ ေခၽြေလွ႔ကိရိယာမ်ားကို မ်ိဳးျပားတစ္မ်ိဳး ရိတ္သိမ္းၿပီးတိုင္း မ်ိဳးေရာေႏွာမႈ မရွိေစရန္ စနစ္တက် သန္႔စင္ရပါမည္။

– သီးႏွံမ်ိဳးအလိုက္ အစိုဓာတ္အနည္းဆံုးရရွိရန္ (စပါးသီးႏွံ – ၁၃ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ပဲမ်ိဳးစံုသီးႏွံ – ၉ ရာခိုင္နႈန္း၊ ဆီထြက္သီးႏွံ – ၉ ရာခိုင္ႏႈန္း) ေနလွန္းအေျခာက္ခံရပါမည္။

– သိုေလွာင္ေသာ အိတ္၊ပံုး မ်ားကို မ်ိဳးေရာေႏွာမႈ မရွိေစရန္ စနစ္တက် သိုေလွာင္ရပါမည္။

– ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္း၍ ေျခာက္ေသြ႔ေသာ သိုေလွာင္ရံုမ်ားတြင္ စနစ္တက် သိုေလွာင္ရပါမည္။

(၈) မ်ိဳးေစ့ေထာက္ခံခ်က္ေပးျခင္း

– မ်ိဳးေစ့မ်ားကို မသိုေလွာင္မွီ မ်ိဳးေစ့နမူနာမ်ား (စပါး၊ ပဲ၊ ႏွမ္း – ႏို႔ဆီ ၄ ဗူး) (ေျပာင္း၊ ေျမပဲေတာင့္- ၁ ျပည္) စနစ္တက်ယူၿပီး မ်ိဳးေစ့အရည္အေသြး စစ္ေဆးေရး ဓာတ္ခြဲခန္း (ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ ေနျပည္ေတာ္) သို႔ ေပးပို႔စစ္ေဆး၍ မ်ိဳးေစ့ေထာက္ခံခ်က္ရယူၿပီး မ်ိဳးသန္႔ပြားမ်ားေရးအတြက္ စနစ္ တက်ျဖန္႔ျဖဴရပါမည္။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post သီး⁠ႏွံမ်ိဳး⁠ေကာင္းမ်ိဳးသန္႔မ်ိဳး⁠ေစ့ စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္⁠ျခင္းနည္းစနစ္မ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

၁။ လမိုင္းျပဳျပင္ရန္အတြက္ ပိုးမႊား၊ ေရာဂါကင္းစင္ေသာ၊ အထြက္ေကာင္းမ်ိဳးစိုက္ပ်ိဳးထားသည့္ ခင္းသစ္ကို ေရြးခ်ယ္ပါ။ တစ္ပတ္ထက္ မေက်ာ္လြန္ဘဲ အၿပီးခုတ္သိမ္းပါ။

၂။ ခုတ္သိမ္းရာတြင္ အေျခက်က် ခုတ္သိမ္းၿပီးေပါက္ၿပားထက္ထက္ျဖင့္ ေျမေအာက္ (၂) လက္မခန္႔ ႏႈိက္ၿပးီငုတ္ျဖတ္ေပးပါ။

၃။ လမိုင္းျပဳျပင္ရာတြင္ ထြန္စက္ျဖင့္ထြန္ (၂)စပ္၊ ႀကမ္း (၁) စပ္၀င္ပါ (သို႔မဟုတ္) ႏြားထယ္ျဖင့္ ဘယ္ညာတစ္ဖက္စီ အသြားအျပန္ ေဘာင္ၿဖိဳေပးပါ။

၄။ ငုတ္ျဖတ္၊ ေဘာင္ၿဖိဳ၊ သြင္းေရေပးသြင္းၿပီး ေျမေအာင္းပိုးသတ္ေဆး၊ သဘာ၀ေျမၾသဇာႏွင့္ ဓာတ္ေျမၾသဇာမ်ား အခ်ိဳးက် ထည့္သြင္းေပးပါ။

၅။ ေပါင္းကာကြယ္ရန္၊ အစိုဓာတ္ထိန္းရန္၊ ေျမေဆြးရရွိရန္အတြက္ ႀကံရြက္ေျခာက္မ်ားကို ပင္ၾကား၊ တန္းၾကားအတြင္း ညီညာစြာ ျဖန္႔ခင္းေပးပါ။

၆။ လမိုင္းျပဳျပင္ၿပီး (၁)လခန္႔အၾကား ပင္ေသပင္ေပ်ာက္ေနရာမ်ားတြင္ အပင္ဖာေထးစိုက္ပ်ိဳးပါ။ ေပါင္းျမက္ႏွိမ္နင္းျခင္းအား (၄)လ အတြင္းေဆာင္ရြက္ပါ။

၇။အပင္သက္တမ္း (၉၀ – ၁၂၀) ရက္အတြင္း အစိုဓာတ္ လံုေလာက္ေအာင္ ေရေပးသြင္း၍ ဓာတ္ေျမၾသဇာကို (၂ -၃) ႀကိမ္ခြဲထည့္ၿ႔ပီး ေဘာင္လံုေပးပါ။မိုးဦးက်ကာလတြင္ ေဘာင္ႀကီးလံုးျခင္းကို မျဖစ္မေနေဆာင္ရြက္ေပးပါ။

၈။ လမိုင္းခင္းတြင္ ႀကံမႈိႏွံေရာဂါက်ေရာက္တတ္သျဖင့္ ေရာဂါက်ႀကံမႈိေခ်ာင္းပါ ႀကံတစ္ပင္လံုး တူးထုတ္မီးရႈိ႕ပစ္ပါ။ ႀကံပင္ထိုးပိုးမ်ားက်ေရာက္ပါက ဒိုင္မီသိုရိတ္ ေဆးရည္ ဟင္းစားဇြန္း (၃ – ၅) ဇြန္းကို ေရ (၄) ဂါလန္ႏႈန္းေဖ်ာ္ၿပီး (၃) ပတ္ျခား (၁) ႀကိမ္ပက္ဖ်န္းပါ။

၉။ အေလအလြန္႔မရွိေစရန္ ႀကံပင္ေျခေျမႀကီးႏွင့္ ကပ္၍ ခုတ္သိမ္းပါ။ ေကာက္သင္းေကာက္ျခင္းကို မျဖစ္မေနေဆာင္ရြက္ပါ။

၁၀။ ႀကံလမိုင္းစနစ္တက်ျပဳျပင္ၿပီး အပင္ျပဳစုမႈေကာင္းပါက လမိုင္းသည္ ခင္းသစ္အတိုင္း အထြက္ႏႈန္းေကာင္းႏိုင္ပါသည္။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post ⁠ႀကံသီး⁠ႏွံအထြက္တုိး⁠ေစရန္ လမိုင္း⁠ျပဳ⁠ျပင္စိုက္ပ်ိဳးနည္းစနစ္မ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ျမန္မာအမည္ – ႏိုကို

အဂၤလိပ္အမည္ – KNOL –KHOL OR KNOL – RABI

ရုကၡေဗဒအမည္ – BRASSICA OLERACEA LINN

မ်ိဳးရင္း – CRUCIFERAE

မူရင္းေဒသ

ႏိုကိုအမည္သည္ ဂ်ာမန္ဘာသာအရ Cabbage-Turnip ဟု အဓိပၸါယ္ေပၚသည္။ မူရင္းေဒသမွ ဥေရာပ တိုက္အေနာက္ပိုင္း တိုင္းျပည္ မ်ား ျဖစ္ႏိုင္ပါ သည္။ ႏိုကိုဥကို အသံုးမမ်ားေခ်။

အမ်ိဳးအစား

ေက်ာ္ၾကားေသာမ်ိဳးမွာ White Vienna သက္လ်င္မ်ိဳးအ၀ိုင္းႏွင့္၊ အစိမ္းရင့္ေရာင္ေျဖာ့၊ အသားညက္ၿပီး၊ အရြက္အလတ္တန္းစားျဖစ္သည္။ Purple Vienna သည္ (၇ – ၁၀) ရက္ပိုမို၍ အသက္ႀကီး သည္။ ဥအျပင္အေရာင္မွာ ခရမ္းေရာင္၊ အတြင္းသားသည္ အစိမ္းႏု ေရာင္ ျဖစ္ပါသည္။ နိုကိုသည္ အေအးႀကိဳက္ အပင္မ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ အာဟာရဓါတ္ပါ၀င္မႈမွာ (၁၀၀) ပရမ္တြင္

အစိုဓာတ္ – ၉၂.၇ ဂရမ္

ပရိုတင္းဓာတ္ – ၁.၁ ဂရမ္

အဆီဓာတ္ – ၀.၂ ဂရမ္

သတၱဳဓာတ္ – ၀.၇ ဂရမ္

အမွ်င္ဓာတ္ – ၁.၅ ဂရမ္

အျခားကာဘိုဟိုက္ဒရိတ္ – ၃.၈ ဂရမ္

ကယ္လိုရီ – ၂၅ ဂရမ္

ကယ္လ္ဆီယမ္ – ၂၀ မီလီဂရမ္

မဂၢနီစီယမ္ – ၁၈ မီလီဂရမ္

ေအာက္ဇဲလစ္အက္ဆစ္ – ၁၀မီလီဂရမ္

မီးစံုးဓာတ္ – ၃၅ မီလီဂရမ္

သံဓာတ္ – ၀.၄ မီလီဂရမ္

ဆိုဒီယမ္ – ၁၁၂ မီလီဂရမ္

ပိုတက္ဆီယံ – ၃၇ မီလီဂရမ္

ေၾကးဓာတ္ – ၀.၀၉ မီလီဂရမ္

ကန္႔ဓာတ္ – ၁၄၃ မီလီဂရမ္

ဗီတာမင္-ေအ – ၃၆ အိုင္ယူ

သိုင္ယာမင္ဓာတ္ – ၀.၀၅ မီလီဂရမ္

ရိုဘိုဖေလဗင္ဓာတ္ – ၀.၁၂ မီလီဂရမ္

နီကိုတင္နစ္အက္စစ္ – ၀.၅ မီလီဂရမ္

နီကိုတင္နစ္အက္စစ္ – ၀.၅ မီလီဂရမ္

ဗီတာမင္-စီ – ၈၅ မီလီဂရမ္

စိုက္ပ်ိဳးသည့္ေဒသ

အေအးႀကိဳက္သီးႏွံ ျဖစ္သျဖင့္ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ အမ်ားအျပား စိုက္ပ်ိဳးပါသည္။ ေဆာင္းရာသီတြင္ မႏၱေလးအစရွိေသာၿမိဳ႔ႀကီးမ်ားတြင္ လည္း အနည္းအက်ဥ္းစိုက္ပ်ိဳးပါသည္။

ေျမအမ်ိဳးအစား

သဲေျမႏွင့္ အလြန္ေစးေသာ ေျမမွအပ က်န္ေျမအမ်ိဳးအစားတို႔တြင္ ျပဳျပင္၍ စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ပါသည္။ ပီအိပ္ (၆ – ၆.၅) ေျမမ်ိဳးကို ပို၍ ႏွစ္ သက္ပါသည္။

ရာသီဥတု

ႏိုကိုဥေကာင္းစြာ ျဖစ္ထြန္းႏိုင္ရန္ အပူခ်ိန္ (၆၅)ဒီဂရီမွ (၇၅) ဒီဂရီ ဖာရင္ဟိုက္ရွိရန္ လိုအပ္ပါသည္။

စိုက္ပ်ိဳးခ်ိန္

ေျမျပန္႔ေဒသတြင္ ေအာက္တိုဘာလ – ႏို၀င္ဘာ၊ ေတာင္ေပၚေဒသတြင္ ေမ၊ ဇြန္ ႏွင့္ေအာက္တုိဘာ၊ ႏို၀င္ဘာလတို႔တြင္ စိုက္ပ်ိဳးသည္။

မ်ိဳးေစ့ႏႈန္း

တစ္ဧကအတြက္ မ်ိဳးေစ့ (၁၀ – ၁၃) ေအာင္စ လိုအပ္ပါသည္။

ပ်ိဳးေထာင္ျခင္း

အနံ (၂ ၁/၂)ေပ၊ အလွ်ား (၁၀)ေပ ရွိေသာေျမေဘာင္ (၅)ေဘာင္ကို ျပဳျပင္ၿပီး ၊ ေဘာင္ေပၚတြင္ ေကာင္းစြာ ေဆြးေျမ့ကို ပါးပါးျဖန္ ႔ေပးထားရမည္။ ထို႔ေနာက္ မ်ိဳးေစ့ (၁၀) ေအာင္စကို ညီညာစြာ ၂ လက္မ ျခား၍ မ်ိဳးေစ့ခ်ေပးရမည္။ တဖန္ ၄င္းမ်ိဳးေစ့ေပၚတြင္ ေျမသားႏွင့္ သဲအနည္းငယ္ ေရာထားေသာ ေျမျဖင့္ ဖံုးအုပ္ထားရမည္။ (၁) လက္မမွ (၁ ၁/၂)လက္မရွည္ရွိေကာက္ရိုးျပတ္မ်ား၊ ပါးလႊာစြာ အုပ္ၿပီး ေရပန္းခရားေပါက္ေသးေသးျဖင့္ ေရျဖန္းေပးရမည္။ လိုအပ္လွ်င္ သတင္းစာ စကၠဴျဖင့္ (၂) ရက္ခန္႔ အုပ္ေပးရမည္။ (၃ – ၄) ရက္ခန္႔ၾကာလွ်င္ အေညွာင့္ေပါက္လာသည္။

စိုက္ခင္းျပဳျပင္ျခင္း

စိုက္ခင္းေျမကို တလခန္႔ႀကိဳ၍ ျပဳျပင္ထားရမည္။ ႏြားေခ်း၊ ေျမေဆြးကို (၃)တန္ခန္႔ ထည့္ေပးရပါမည္။ ထို႔ေနာက္ ထယ္တစပ္ ထြန္ (၂) စပ္ ၀င္ရပါမည္။

ဓာတ္ေျမၾသဇာေကၽြးျခင္း

သဘာ၀ေျမၾသဇာအျပင္၊ ဓာတ္ေျမၾသဇာကိုလည္း ေျမျပဳျပင္စဥ္အခ်ိန္၌ တဧကလွ်င္ ယူရီးယား၊ (၁၁၂)ေပါင္၊ တီစူပါ (၁၆၀) ေပါင္၊ ျမဴရိတ္ေအာ့ဖ္ပိုတက္ (၅၆)ေပါင္ထည့္ေပးရပါမည္။ စိုက္ပ်ိဳးၿပီး တလခြဲခန္႔တြင္ ယူရီးယား (၁၁၂) ေပါင္ကို စိုက္ခင္းတြင္ ထည့္ေပးရပါမည္။

ေရႊ႕ေျပာင္းစိုက္ပ်ိဳးျခင္း

ပ်ိဳးသက္ (၃၀ – ၄၀) ရက္အတြင္ ေျပာင္းေရႊ ႔၍ စိုက္ပ်ိဳးရပါမည္။ တပင္ႏွင့္ တပင္ (၆ – ၈)လက္မ၊ တတန္း ႏွင့္ တတန္း (၁၀ – ၁၂) လက္မခန္႔ထား၍ စိုက္ပ်ိဳးသင့္ပါသည္။ ေပါင္းျမက္ႏႈတ္ျခင္း၊ ေျမဆြျခင္းကိုု (၁၅) ရက္ျခား၍ ေဆာင္ရြက္ေပးသင့္ပါသည္။ ေရႊ ႔ေျပာင္း စိုက္ပ်ိဳးျခင္းကို ညေနပိုင္းတြင္ ျပဳလုပ္သင့္သည္။

ဆြတ္ခူးျခင္း

ေျမေပၚရွိ ပင္စည္ဥႀကီး၏ အရြယ္သည္ အခ်င္း (၂ – ၃) လက္မရွိလ်င္ အပင္ႏႈတ္ၿပီး ေရေဆး၍ ေရာင္းခ်ရပါသည္။

အထြက္

တဧကလွ်င္ ပ်မ္းမွ် (၁၀ -၁၂) တန္ခန္႔ ထြက္ပါသည္။

ထားသိုျခင္း

အမွန္အားျဖင့္ႏိုကိုကို၊ ၾကာရွည္ထားသို၍ ေရာင္းခ်ေလ့မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ စိုက္ခင္းႏွင့္ ေ၀းလံေသာ ေစ်းကြက္သို႔ ပို႔ေဆာင္ရာတြင္ လည္းေကာင္း၊ စားသံုးသူမ်ား၀ယ္ယူမႈျဖင့္ ရုတ္တရက္ မကုန္ေသးေသာ ရက္ပိုင္းတြင္ထားသိုရန္ အေကာင္းဆံုး အေနအထားမွာ စိုထိုင္းဆ (၉၀ – ၉၅%)၊ အပူခ်ိန္ (၃၂) ဒီဂရီဖာရင္ဖိုက္ ျဖစ္ပါသည္။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post ႏိုကို စိုက္ပ်ိဳးနည္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

၁။ ႀကဲႀကဲစိုက္ျခင္း

၂။ အပင္ငယ္စဥ္တြင္ ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္း

၃။ ေပါင္းမ်ားကို ေျမႀကီးအတြင္းသို႔ ထည့္သြင္းျခင္း

၄။ အေစ့နည္းနည္းသံုးျခင္း

၅။ ေရလိုအပ္ခ်က္ေလ်ာ့ခ်ျခင္း

၆။ ေအာ္ဂဲနစ္ေျမေဆြးမ်ားအသံုးျပဳျခင္း။

စိုက္ပ်ိဳးရန္ သင့္ေတာ္ေသာေျမ

ဆားမေပါက္ေသာေျမ၊ ေျမျပင္ညီျဖစ္ၿပီး ေရသြင္းေရထုတ္လြယ္ကူေသာ ေျမႏွင့္ ေျမၾသဇာျပည့္၀ေသာေျမကိုဆိုလိုသည္။ စိုက္ပ်ိဳး သူမ်ားအတြက္ မိမိေျမ၏ အေသးစိတ္အခ်ယ္အလက္အားလံုးကို သိထားရန္ လိုအပ္သည္။

လယ္ယာေျမကို ေျမၾသဇာျပည့္၀ေသာေျမျဖစ္ရန္

(က) ႏံုးေျမထည့္သြင္းျခင္း

(ခ) ေျမေဆြးထည့္သြင္းျခင္း

(ဂ) သစ္စိမ္းေျမေဆြးေပးေသာ သီးႏွံမ်ား စိုက္ပ်ိဳးျခင္း

(ဃ) အိမ္ေမြးတိရစာၦန္မ်ား လႊတ္ေက်ာင္းျခင္း။

အထက္ပါနည္းမ်ားအနက္ အနည္းဆံုး (၂) နည္းကို ႏွစ္စဥ္ ေဆာင္ရြက္သင့္သည္။

ဖ်ာပံုသ႑ာန္ပ်ိဳးေထာင္နည္း

ပ်ိဳးေထာင္ရန္အတြက္ စပါးေစ့မ်ားကို (၁၂) နာရီၾကာ ေရစိမ္ပါ။

ေရေပၚေပၚလာေသာ မ်ိဳးေစ့မ်ားကို ဖယ္ရွားပါ။

ယင္းေနာက္ (၂၄) နာရီၾကာ ဖံုးအုပ္ပါ။

(စပါးမ်ိဳးအလိုက္ အခ်ိန္အေျပာင္းအလဲ ရွိပါသည္။)

ပ်ိဳးခင္းေျမျပင္ရန္အတြက္ ေအာက္ပါပစၥည္းမ်ား လိုအပ္ပါသည္။

(က) ေျမ

ႏံုေျမ (သို႔) လယ္ေျမႏွင့္ ႏြားေခ်း (သို႔) ေျမေဆြးတို႔ကို (၇ း ၂) အတိုင္းေရာစပ္ၿပီး သမေအာင္နယ္ထားေသာေျမ

(ခ) ေအာက္ခံအခင္း

ေအာက္ခံအခင္းအျဖစ္ ပလပ္စတစ္အခင္း (သို႔) ဘိလပ္ေျမအိတ္ႏွင့္ ေျမၾသဇာ အိတ္စသည့္ အိတ္ခြံမ်ား (သို႔) ငွက္ေပ်ာရြက္စသည့္ သစ္ရြက္မ်ား

(ဂ) သစ္သားေပါင္

(၂)ေပ x(၁) ေပအကြက္ငယ္မ်ားပါသည့္ သစ္သားေပါင္ျဖစ္သည္။ ယင္းသစ္သားေပါင္ျဖစ္သည္။ ယင္းသစ္သားေပါင္ကို (၂ – ၁) (၂)လက္မ x (၁)လက္မ သစ္သားျဖင့္ ျပဳလုပ္သည္။ ေျမႀကီးအား (၂)ေပ x (၁) ေပ ပံုစံ အတံုးမ်ားျပဳလုပ္ရန္ ျဖစ္သည္။
အကြက္ငယ္ (၂) ကြက္မွ အကြက္ငယ္ (၁၆) ကြက္ အထိ အရြယ္အစားအမ်ိဳးမ်ိဳးျပဳလုပ္ႏိုင္သည္။ ပလတ္စတစ္အခင္းေပၚရွိ သစ္သားေပါင္အတြင္းသို႔ ေရာစပ္ထားေသာေျမကို ထည့္ပါ။

အကြက္ငယ္ (၁၆) ကြက္အတြင္း ႏို႔ဆီဗူး (၂) လံုးကို အသံုးျပဳထားသည္။ ယင္းႏို႔ဆီဗူး (၂) လံုးကို ဗူး၀က္စီအညီအမွ် (၄) ပံုပံုၿပီး ဗူး၀က္ တစ္စုစီအား အကြယ္ (၄) ခုအတြက္ ႀကဲပက္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။

အေပၚမ်က္ႏွာျပင္ကို ညီညာေစၿပီး အေညွာင့္ေဖာက္ထားေသာ မ်ိဳးေစ့မ်ားကို ႀကဲပက္ပါ။

ႀကဲပက္အၿပီး ေျမႀကီးႏွင့္ ခပ္ပါးပါးဖံုးအုပ္ၿပီး သင့္ေလ်ာ္ေသာ အစိုဓါတ္ရရွိေစရန္ ေရပန္းကရားျဖင့္ ေရေလာင္းေပးပါ။

ယင္းေနာက္ သစ္သားေပါင္ကို ဖယ္လိုက္လွ်င္ ပ်ိဳးခင္းတစ္ခုကို ရၿပီ ျဖစ္သည္။

ထက္မံ၍ ေကာက္ရိုးပါးပါးျဖင့္ ဖံုးအုပ္ေပးပါ။

ပထမ (၅) ရက္တြင္ အစိုဓါတ္ လိုအပ္ပါက ေန႔စဥ္နံနက္ႏွင့္ ညေနတို႔၌ ေရေလာင္းေပးရန္ ျဖစ္ပါသည္။

(၃) ရက္အၾကာ အပင္ငယ္မ်ား အညႊန္႔ထြက္ခ်ိန္တြင္ ေကာက္ရိုးကို ဖယ္ရွားေပးရန္ ျဖစ္သည္။

အရြက္ (၂) ရက္ထြက္ခ်ိန္တြင္ စိုက္ပ်ိဳးရန္ အသင့္ျဖစ္ေသာ အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။

တစ္ဧက အတြက္ ႏို႔ဆီဗူး (၁၀) လံုးခန္႔ လိုအပ္မည္ျဖစ္၍ ယင္း (၁၆) ကြက္ပါဖ်ာ (၅)ခ်ပ္လိုမည္ျဖစ္သည္။ အပိုအလို အျဖစ္ ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ပိုမို၍ ပ်ိဳးေထာင္ပါ။

ဖိုင္လိုခရြန္ႏွင့္ စပါးထြက္ႏႈန္း

ဖိုင္လိုခရြန္ဟူသည္ အရြက္တစ္ရြက္ႏွင့္ ပင္ပြား အသစ္တစ္ခုထြက္ရန္ ၾကာခ်ိန္ကို ဆိုသည္။

အေျခအေနေကာင္းအတြက္ ဖိုင္လိုခရြန္တစ္ခုသည္ (၅) ရက္ ၾကာသည္။

ပင္ပိုင္းႀကီးထြားမႈ ကာလအတြင္း ဖိုင္လိုခရြန္ (၁၂)ခု ရွိသည္။ ပင္ပြားတစ္ပင္သည္ ဖိုင္လိုခရြန္ (၂) ၾကာၿပီးေနာက္ ထပ္မံ၍ ပင္ပြားတစ္ပင္ ထြက္ရွိသည္။

ဒုတိယႏွင့္ တတိယ ဖိုင္လိုခရြန္မ်ားတြင္ ပ်ိဳးပင္အား ေရႊ႕ ေျပာင္းစိုက္သင့္သည္။

စိုက္ခင္းအားျပဳျပင္ျခင္း

ထံုးတမ္းစဥ္လာအတိုင္းျပဳျပင္ရန္ ျဖစ္သည္။ အေျခာက္ထယ္ထိုးျခင္း မျပဳ၇ပါ။ လယ္ကြက္သည္ ေရျပင္ညီ ျဖစ္ရန္ ႏွင့္ ပ်ိဳးပင္ေရႊ ႔ေ့ျပာင္း စိုက္ပ်ိဳးရာတြင္ ေရမရွိရန္ လိုအပ္သည္။ စိုက္ပ်ိဳးရာတြင္

တန္းၾကားပင္ၾကား (၁၀ x ၁၀) လက္မ အနည္းဆံုး ထားသင့္သည္။

သင့္ေတာ္ေသာနည္းကို အသံုးျပဳ၍ အမွတ္အသား ျပဳလုပ္သည္။

(၁၂) တန္း (၁) တန္းလွပ္လမ္းမ်ား ခ်န္ေပး၍ လိုအပ္သည္။

ယင္းလမ္းမ်ားသည္ လယ္ကြင္းအတြက္ ေလ၀င္ေလထြက္ ေကာင္းမြန္ေစသည္။

ရလဒ္အျဖစ္ ပိုးမႊားေရာဂါက် ေရာက္မႈႏႈန္းကို ေလ်ာ့က်ေစသည္။

ေရႊ ႔ေျပာင္းစိုက္ပ်ိဳးျခင္း

(၈ – ၁၂) ရက္ၾကား အပင္ကို ေရႊ႔ ေျပာင္းစိုက္ပ်ိဳးရန္ ျဖစ္သည္။ ပ်ိဳးပင္မ်ားကို လြယ္ကူစြာ ေရႊ ႔ေျပာင္းႏိုင္သည္။ (ပ်ိဳးႏႈတ္မလို)
အပင္ငယ္အား ထိခိုက္မႈ မရွိေစေရးေဆာင္ရြက္ရန္ ျဖစ္သည္။

ပ်ိဳးပင္ကို လက္မ ႏွင့္ လက္ညွိဳးၾကားထားၿပီး ေျမႀကီးႏွင့္ အတူ ယူပါ။ ၿပီးေနာက္ ေျမျပင္အထက္ (၁) လက္မ အကြာ မွ လက္ညွိဳးကို အသံုးျပဳၿပီး ေအာက္ဖက္ကို ညင္သာစြာဆြဲၿပီး စိုက္ပ်ိဳးရန္ ျဖစ္သည္။

ေပါင္းႏွိမ္နင္းျခင္း

SRI နည္းတြင္ ေရအၿမဲမရွိသည့္အတြက္ ေပါင္းမ်ား ပိုမိုေပါက္သည္။

ေပါင္းမ်ားကို လက္ႏွင့္ ႏႈတ္ၿပီး လက္ကြက္၏ အျပင္ဘက္သို႔ ပစ္မည့္အစားေပါင္းတြန္းကိရိယာကို အသံုးျပဳၿပီး ေျမဆီလႊာအတြင္း ထည့္သြင္းလွ်င္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားစြာရရွိမည္။

ေပါင္းတြန္းကိရိယာကို ေျပာင္းေရႊ ႔စိုက္ၿပီး (၁၀) ရက္ႏွင့္ (၂၀) ရက္ ေျမာက္ေသာ ရက္မ်ားတြင္ အသံုးျပဳရန္ ျဖစ္သည္။ လိုအပ္လွ်င္ (၃၀) ရက္ ႏွင့္ (၄၀)ရက္မ်ားတြင္ ဆက္လက္အသံုးျပဳရန္ ျဖစ္သည္။

ေရအသံုးခ်မႈ

ေျမျပင္တြင္ ေရအၿမဲလႊမ္းေနခဲ့လွ်င္ အျမစ္မ်ားသည္ ေအာက္စီဂ်င္ခ်ိဳ႕ တဲ့မႈေၾကာင့္ ေသေၾကမႈ ျဖစ္ပြားသည္။

SRI နည္းတြင္ ေရကို အၿမဲ ဖံုးလႊမ္းမေနရန္ စီစဥ္သည္။

ေရသြင္းေရထုတ္တစ္လွည့္စီျပဳလုပ္ေပးရသည္။

ေရထုတ္အၿပီး ေျမဆီလႊာ၏ အေပၚယံေၾကာ အက္ကြဲသည့္ အခ်ိန္တြင္ ေရကိုျပန္လည္သြင္းေပးရမည္။

ေပါင္းတြန္းကိရိယာ မသံုးမီ (၁)ရက္ အလိုတြင္ လယ္ကြင္းအားေ၇သြင္း ေပးရန္ လိုအပ္သည္။

မႈိ႔ကပ္ခ်ိန္ႏွင့္ ရင့္မွည့္ခ်ိန္အၾကား ေရကို (၁) လက္မခန္႔ သြင္းထားရန္ လိုအပ္သည္။

စပါးေစ့မ်ား၏ (၇၀) ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ မာလာသည့္ အခ်ိန္တြင္ ေရထုတ္ေပးရန္ လိုအပ္သည္။

ပိုးမႊားေရာဂါထိန္းသိမ္းမႈ

SRIနည္းတြင္ ေအာ္ဂဲနစ္ေျမၾသဇာကို အသံုးျပဳရသည့္ရလဒ္အျဖစ္အပင္မ်ားက်န္းမာႀကံ့ခိုင္ၿပီးပိုးမႊားေရာဂါက်ေရာက္မႈႏႈန္း    ေလ်ာ့ေစသည္။

ပိုးမႊားမ်ားကို Amrit jalam နည္းျဖင့္ ႏွိမ္နင္းႏိုင္သည္။

(က) ႏြားက်င္ငယ္ေရ (၁) လီတာ၊ (ခ) ႏြားေခ်း၊ (၁) ကီလိုဂရမ္ (သို႔) (၆၀)က်ပ္သားခန္႔ (ဂ) ထန္းလ်က္ (၂၅၀) ဂရမ္ (သို႔) (၁၅-၂၅) က်ပ္သား (ဃ) ေရ (၁၀) လီတာ

ျပင္ဆင္အသံုးျပဳပံု

အထက္ပါပစၥည္းမ်ားကို ပလပ္စတစ္ပံုး (သို႔) ေျမအိုးတစ္လံုးတြင္ ထည့္သြင္းေရာစပ္ၿပီး (၂၄) နာရီ အခ်ဥ္ေဖာက္ပါ။ ရရွိေသာ ေဖ်ာ္ေရႏွင့္ ေရကို (၁း၁၀) အတိုင္းေရာၿပီး ေဆးဖ်န္းပံုးအတြင္း အ၀တ္သန္႔သန္႔တစ္ခုျဖင့္ စစ္ထည့္ကာ အသံုးျပဳရန္ ျဖစ္သည္။ ေဖ်ာ္ေရကို ရက္ေပါင္း (၃၀) ထိ ထားႏိုင္သည္။ ေန႔စဥ္ေမႊရန္ လိုအပ္သည္။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post SRI နည္း၏ အထြက္⁠ႏႈန္းတိုး⁠ေစသည့္ အ⁠ေ⁠ၾကာင္းမ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

၁။ အသံုးျပဳေနေသာ မ်ိဳးေစ့လိုအပ္ခ်က္ (တစ္ဧကႏို႔ဆီဗူး ၁၀ လံုးခန္႔) နည္းသျဖင့္ မ်ိဳးဖိုးကုန္က်စရိတ္ သက္သာသည္။

၂။ စိုက္ခင္းအား အေျခာက္ခံစနစ္ကို က်င့္သံုးသည့္အတြက္ ေရအသံုး ျပဳမႈေလ်ာ့နည္းလာသည္။

၃။ ဓါတ္ေျမၾသဇာႏွင့္ ပိုးသတ္ေဆးကို အသံုးမျပဳသည့္အတြက္ ယင္းတို႔၏ အသံုးစရိတ္ ေလ်ာ့ခ်ႏိုင္သည္။

၄။ ေျမလႊာကို အလွည့္က် အေျခာက္ခံေပးသည့္ ပိုးမႊားႏွင့္ ေရာဂါက်ေရာက္မႈေလ်ာ့ခ်ႏိုင္သည္။

၅။ ေအာ္ဂဲနစ္စိုက္ပ်ိဳးေရး၏ ရလဒ္အျဖစ္ အရသာရွိ၍ က်န္းမာေရးကို အေထာက္အကူျဖစ္ေသာ ဆန္ကို ရရွိသည္။

၆။ ပင္ပြားထြက္ရွိမႈ အလြန္မ်ားျပားျခင္း၊ အႏွံအခက္မ်ား ပိုမိုရွည္လ်ားျခင္းႏွင့္ အေစ့အေလးခ်ိန္တိုးသည့္အတြက္ အထြက္မ်ားျပား စြာရရွိႏိုင္သည္။

၇။ မူလမ်ိဳးေစ့အနည္းငယ္မွ မ်ိဳးေစ့အေရအတြက္ မ်ားျပားစြာရရွိႏိုင္သည္။

၈။ ကိုယ္ပိုင္မ်ိဳးေစ့မ်ားကို ထုတ္ယူႏိုင္သည္။

၉။ စပါးမ်ိဳးတူလ်င္ မိရိုးဖလာစိုက္ပ်ိဳးနည္းထက္ အပင္သက္တမ္း (၁၀)ရက္ ခန္႔ေလ်ာ့နည္းသည္။

၁၀။ ဇီ၀ျဖစ္စဥ္ မ်ားျပားစြာ ျဖစ္ေပၚသည့္အတြက္ ေျမဆီၾသဇာတိုးတက္ ျဖစ္ထြန္းသည္။

၁၁။ စပါးေစ့အရြယ္အစားတူလွ်င္ အေလးခ်ိန္ ပိုမိုသည္။ စပါးခြံ၊ ဖြဲ႔ၾကမ္း ပါ၀င္မႈရာခိုင္ႏႈန္းနည္းၿပီး စပါးအက်ိဳးအေၾက ေလ်ာ့နည္းသည္။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post SRI နည္း၏ အက်ိဳး⁠ေက်းဇူးမ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

The post စပါးဖ်က္ခရု ⁠ႏွင့္ ကာကြယ္ ⁠ႏွိမ္နင္းနည္း appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

စိုက္ပ်ိဳးေရး စိတ္၀င္စားသူမ်ား သိထားသင့္တဲ့ ေရွးစကားပံုမ်ားကို Pissaya Info မွ ေတာင္သူဦးႀကီးမ်ား ဗဟုသုတရရွိေစရန္အတြက္ စုစည္းတင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္။

၁။ င႐ုတ္တစ္လွမ္း ခရမ္းတစ္ခုန္

၂။ ခဝဲပြင့္တုန္း တန္ေဆာင္မုန္း

၃။ ခဝဲပြင့္ခ်ိန္ ခင္းကထိန္

၄။ ခဝဲလိႈင္လိႈင္ တန္ေဆာင္တိုင္

၅။ ခံသီးၿပိဳးေျပာင္ လဝါေခါင္

၆။ ငွက္ေပ်ာပင္စိုက္ မိလိုက္ဘပါ

၇။ ငွက္ေပ်ာတစ္ခိုင္ သားတစ္ထိုင္

၈။ ဖြဲေထာင္းလို႔ ဆန္ေကာင္းမရ

၉။ ငွက္ေပ်ာတစ္ႏိႈက္ အုန္းတစ္မိုက္

၁၀။ က်ဴး၊ လာ၊ မိုးသက္ ပ်ိဳးၾကဲရက္

၁၁။ တမန္းအိုအို ပ်ိဳးပ်ိဳပ်ိဳ

၁၂။ မိုးလင့္၍ ပ်ိဳးရင့္သည္

၁၃။ ေကာက္သီးဝါဝင္း ေတာ္သလင္း

၁၄။ ဖံုးတုန္း လံုးတုန္း တန္ေဆာင္မုန္း

၁၅။ ေႏြထေနာင္း ေဆာင္းမန္က်ည္း

၁၆။ ေဖ်ာက္ဆိပ္မြန္းလြဲ ႏွမ္းႀကီးၾကဲ

၁၇။ ေျပာင္းႏွင့္ပိစပ္ လူးႏွင့္ဆပ္ မအပ္မဖြယ္ရာ

၁၈။ ေပါက္လဲလည္းငံု ရာသီကုံ ျမဴဖုန္မထေသး

၁၉။ ဖရံုတစ္ညႇာ ဘူးတစ္ညႇာ ဘယ္ခါတည့္မလဲ

၂၀။ ေမ်ာက္ႏွင့္ဖရံု နီးစိုက္တံု ဖ်င္းသုဥ္းပ်က္တက္ေၾကာင္း

၂၁။ နယုန္မိုးေသး ျမက္သားေမြး

၂၂။ ဝါကဆုန္ ႏွမ္းနယုန္

၂၃။ သစ္အဖ်ား ဝါးအရင္း

၂၄။ ငွက္ေပ်ာကဆုန္ ဝါးနယုန္

၂၅။ သဇင္ပြင့္ေသာ္ လနတ္ေတာ္

၂၆။ စိုက္ပ်ိဳးခ်ိန္တန္ မူရင္းသန္ ေဟမာန္ေဆာင္းအခါ

၂၇။ အေ႐ွ႕မွာ ေညာင္၊ ေတာင္ကား ငွက္ေပ်ာ၊

ေျမာက္ေၾကာ လက္ပံ၊ ေနာက္ယံသဖန္း

ဒန္းႏွင့္သေျပ မစိုက္ေလႏွင့္

၂၈။ ဝါေခါင္တစ္ေၾကာင္း ထေနာင္းေၾကာင္က်စ္

ဆူးရစ္ပြင့္ကာ မိုးမရြာ ရြာပါေသာ္လည္း မိုးမသဲ

၂၉။ ေဆာင္းမွာသားေရ၊ ေႏြမွာသစ္ေခါက္၊ မိုးမွာ

ဝါးေယာင္းေျခာက္

၃၀။ ေခြးေတာက္ျမစ္ယွက္ စိုက္ေရာဖက္က

သရက္ပင္မင္း သီးခ်ိဳကင္း၏။

၃၁။ ငံုးပ်ံဖုန္ထ ႏွမ္းၾကဲရ

၃၂။ ယာမွာအသုတ္ လယ္မွာအပုပ္

၃၃။ မိုးျဖဴမစဲ မိုးမဲမရြာ

Source – Nyan Myint

The post စိုက္ပ်ိဳး⁠ေရး စိတ္ဝင္စားသူတိုင္း သိထားသင့္⁠ေသာ ⁠ေ႐ွးစကားပံုမ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

သီးထပ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ( Sequential Cropping )

ေျမကြက္တစ္ကြက္တြင္ ႏွစ္သီး သို႔မဟုတ္ ထိုထက္ပိုေသာသီးႏွံကို တစ္သီးရိတ္သိမ္းၿပီးမွ ေနာက္ထက္တစ္သီး
စိုက္ပ်ိဳးေသာ စနစ္ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္တခ်ိန္တြင္ လယ္ယာလုပ္ငန္း႐ွင္သည္ သီးႏွံတစ္မ်ိဳးတည္းကိုသာဂ႐ုျပဳရေပသည္။

 ႏွစ္သီးထပ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ( Double Cropping )

ေျမကြက္တစ္ကြက္တြင္ စိုက္ပ်ိဳးေရးႏွစ္ ဧၿပီလမွ မတ္လ အထိ တန္ခူးလမွ တေပါင္းလအတြင္း သီးႏွံတစ္မ်ိဳး
စိုက္ပ်ိဳး၍ ရိတ္သိမ္းၿပီး ဒုတိယတစ္သီးထပ္၍ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖစ္သည္။

သံုးသီးထပ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ( Tripple Cropping )

ေျမကြက္တစ္ကြက္တြင္ တစ္ႏွစ္အတြင္း ပထမ၊ ဒုတိယႏွင့္ တတိယသီးႏွံမ်ားကို တစ္သီးရိတ္သိမ္းၿပီး တစ္သီးဆက္၍
စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖစ္သည္။

 ေလးသီးထပ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ( Quadruple Cropp-ing )

တစ္ႏွစ္အတြင္း ေျမတစ္ကြက္တြင္ ေလးသီး တစ္သီးရိတ္သိမ္းၿပီး တစ္သီးဆက္၍စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖစ္သည္။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post သီးထပ္ စိုက္ပ်ိဳးနည္းစနစ္ appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

သီးညႇပ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ( Intercropping )

ေျမတစ္ကြက္တြင္ တစ္ႏွစ္ သို႔မဟုတ္ စိုက္ပ်ိဳးရာသီ တစ္ရာသီတြင္ တစ္ခ်ိန္ထဲတြင္ သီးႏွံ ၂ မ်ိဳး သို႔မဟုတ္ထိုထက္ပိုေသာ သီးႏွံမ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ သီးႏွံသည္ ေျမဧရိယာတြင္ အခ်ိန္ကိုပါ တၿပိဳင္နက္အက်ိဳး႐ွိစြာ အသံုးခ်ႏိုင္သည္။

သီးေရာညႇပ္၍စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ( Mixed Inter-cropping )

အတန္းသီးျခားမထားဘဲ သီးႏွံႏွစ္မ်ိဳး သို႔မဟုတ္ သံုးမ်ိဳးကိုေရာ၍ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖစ္သည္။

 အတန္းလိုက္သီးညႇပ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ( Row Inter-cropping )

သီးႏွံႏွစ္မ်ိဳး သို႔မဟုတ္ သံုးမ်ိဳးစသည္အားျဖင့္ တစ္မ်ိဳး တစ္တန္းစီ သို႔မဟုတ္တစ္တန္းစီႏွင့္ ေလးတန္းစီသံုးတန္း စီႏွင့္ ေျခာက္တန္းစီ စသည္အားျဖင့္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖစ္ရာ သီးႏွံတစ္မ်ိဳးစီအတြက္ သီးျခားအတန္းလိုက္႐ွိေနပါသည္။

 အကန္႔လိုက္သီးညႇပ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ( Strip Inter-cropping )

ဤစနစ္မွာ သီးႏွံတစ္မ်ိဳးလွ်င္ သီးျခားထြန္ထယ္မ်ားဝင္၍ ၾကားလိုက္ေပါင္းလိုက္၊ ေျမျပင္ႏိုင္ေအာင္ က်ယ္ဝန္း
ေသာ အနံ႐ွိသည့္အကန္႔လိုက္ထားၿပီး တစ္သီးႏွံႏွင့္တစ္သီးႏွံ အကန္႔ျခား၍ စိုက္ပ်ိဳးေသာစနစ္ျဖစ္သည္။

သီးႀကိဳသီးညႇပ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ( Relay Inter-cropping )

ပထမသီးႏွံတစ္မ်ိဳး ပန္းပြင့္သီးကင္းဝန္ၿပီးခ်ိန္ေလာက္တြင္ ယင္းသီးႏွံမ်ား၏ အတန္းၾကားႏွင့္ ဒုတိယသီးႏွံကို ထပ္မံ
စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖစ္သည္။

သီးသန္ ့စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ( Single Stand or Sole Crop )

မည္သည့္သီးႏွံမဆို အျခားသီးႏွံမ်ားႏွင့္ လံုးဝ မေရာမညႇပ္ဘဲ သီးျခားစိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖစ္သည္။

 သီးႏွံတစ္မ်ိဳးတည္းသာ စဥ္ဆက္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ( Mo-noculture )

ေျမကြက္တစ္ကြက္တြင္ ႏွစ္စဥ္ တစ္သီးတည္းေသာသီးႏွံကို ႏွစ္စဥ္ႏွစ္ဆက္ စိုက္ပ်ိဳးသြားျခင္းျဖစ္သည္။

သီးလွည့္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ( Rotation )

ေျမကြက္တစ္ကြက္ေပၚတြင္ သီးႏွံႏွစ္မ်ိဳး သို႔မဟုတ္ ထိုထက္ပိုေသာသီးႏွံမ်ား သီးျခား သို႔မဟုတ္ သီးညႇပ္
တစ္မ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးအလွည့္က်စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖစ္သည္။

စိုက္ပ်ိဳး ေမြးျမဴေရး ပူးတြဲေဆာင္ရြက္ျခင္း ( Mix-ed Farming )

သီးႏွံစိုက္ပ်ိဳးျခင္းစနစ္တြင္ တိရိ စၦာန္ေမြးျမဴ ထုတ္လုပ္ေရးကိုပါ တြဲဘက္ေဆာင္ရြက္ေသာစနစ္ျဖစ္သည္။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post သီးညႇပ္စိုက္ပ်ိဳး⁠ေရးစနစ္ appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ျမန္မာအမည္ – ေဂၚဖီထုပ္

အဂၤလိပ္အမည္ – Cabbage

သိပၸံအမည္ – Brassica oleracea, Var; Capitata

မ်ိဳးရင္း – Cruciferae

ေဂၚဖီထုပ္၏ မူရင္းေဒသမွာ ဥေရာပတိုက္ ေတာင္ပိုင္းႏွင့္ အာရွတိုက္ အေနာက္ပိုင္း ေျမထဲပင္လယ္အနီးပတ္၀န္း က်င္ေဒသ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေဂၚဖီထုပ္ကို ရွမ္းျပည္နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ပဲခူးတိုင္း၊ မႏၱေလး တိုင္းႏွင့္ ေနျပ ည္ေတာ္ တုိင္းေဒသႀကီးတို႔တြင္ အဓိက စိုက္ပ်ိဳးၾကၿပီး ျပည္တြင္းစားသံုးမႈ ျမင့္မား၍ ၊ ျပည္ပပို႔ကုန္ အလားအလာ ရွိေသာ သီးႏွံ ျဖစ္သည္။ ေဂၚဖီထုပ္မ်ားကို အလံုးပံု၊ အျပားပံု၊ ထိပ္ခၽြန္ပံုႏွင့္ ရံဖန္ရံခါ ဘဲဥပံုမ်ား ေတြ႔ရွိရတတ္သည္။ အခ်ိဳ႔မ်ိဳးမ်ားအား အနီေရာင္၊ ခရမ္းေရာင္ စသည့္ အေရာင္ျဖင့္ ခြဲျခားႏိုင္ၿပီး ၊ အရြက္ေခ်ာမ်ိဳး၊ ရြက္တြန္႔မ်ိဳး စသျဖင့္လည္း ခြဲျခားႏိုင္ပါသည္။ သက္တမ္းအလိုက္ ေဂၚဖီထုပ္ အမ်ိဳးအစား (၃) မ်ိဳး ခြဲျခားႏိုင္ၿပီး၊ သင္လ်င္ မ်ိဳး (၉၀ – ၁၁၀) ရက္၊ သက္လတ္မ်ိဳး (၁၁၀ – ၁၃၀) ရက္ ၊ သက္ႀကီး (၁၃၀ – ၁၅၀) ရက္ စသည္တို႔ျဖစ္ၾကသည္။

ေဂၚဖီထုပ္သည္ ေျမၾသဇာလိုအပ္မႈ ျမင့္မားၿပီး ေရာဂါပိုးမႊားက်ေရာက္မႈ မ်ားျပားေသာ သီးႏွံ ျဖစ္တာေၾကာင့္ သီးႏွံ စိုက္ပ်ိဳးသူမ်ားသည္ ဓါတ္ေျမၾသဇာႏွင့္ ပိုး၊ မႈိသတ္ေဆးမ်ားကို အလြန္အကၽြံ သံုးစြဲေနၾကပါသည္။ အရည္အေသြးျပည့္မီၿပီး စားသံုးသူမ်ား ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းေစမည့္ ေဂၚဖီထုပ္မ်ား ထုတ္လုပ္ႏိုင္ရန္ အတြက္ စိုက္ပ်ိဳးေရးဆိုင္ရာ အေလ့ အက်င့္ ေကာင္းမ်ားအား လိုက္နာက်င့္သံုးရန္ လိုအပ္ေနပါသည္။

ေဂၚဖီထုပ္ကို စိုက္ပ်ိဳးေရးဆိုင္ရာ အေလ့အက်င့္ေကာင္းမ်ားႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္မည္ဆိုပါက ေအာက္ပါအတိုင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ရပါမည္။

စိုက္ပ်ိဳးမည့္ ေျမေနရာေရြးခ်ယ္ျခင္း

– စိုက္ပ်ိဳးေျမႏွင့္ အနီးပတ္၀န္းက်င္ေျမသည္ ဓါတုႏွင့္ဇီ၀ဆိုင္ရာ အႏၱရာယ္ရွိသည့္ ေျမေနရာ မျဖစ္ေစရ ေျမေရြးခ်ယ္မႈ မွားယြန္းပါက စီးပြားေရး၊ သီးႏွံအရည္အေသြးႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ ထိခိုက္ဆံုးရႈံးမႈမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္သည္။

– ေဂၚဖီထုပ္ မစိုက္ပ်ိဳးမည္ ေျမဆီလႊာ စစ္ေဆးမႈ ျပဳလုပ္သင့္သည္။ Heavy metals ပါ၀င္မႈ၊ ေျမဆီလႊာ၏ ရုပ္ဂုဏ္သတၱိ၊ ဓါတ္ဂုဏ္သတၱိမ်ားကို သိရွိႏိုင္ရန္ႏွင့္ ေဂၚဖီထုပ္စိုက္ရန္ သင့္ေလ်ာ္သည့္ ေျမဆီလႊာေကာင္း တစ္ခု အျဖစ္ ျပဳျပင္ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။

– သက္မွတ္ထားသည့္ ႏႈန္းထားထက္ စိုက္ပ်ိဳးေျမတြင္ Heavy metals မ်ားပါ၀င္ေနပါက ေဂၚဖီထုပ္ ကဲ့သို႔ ေျမႏွင့္တိုက္ရိုက္ ထိေတြ႔သည့္ သီးႏွံမ်ားအား အဆိုပါေျမတြင္ လံုး၀မစိုက္သင့္ပါ။

– စစ္ေဆးေဆာင္ရြက္ရ လြယ္ေစရန္ စိုက္ကြင္းေျမပံုႏွင့္ မွတ္တမ္းထားရွိရမည္။

– ေဂၚဖီထုပ္သည္ ေျမအမ်ိဳးအစားမေရြး ျဖစ္ထြန္းပါသည္။ ေျမၾသဇာအလြန္စားသံုးသည့္ အပင္မ်ိဳး ျဖစ္သျဖင့္ သဲႏုန္းေျမတြင္ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ထြန္းသည္။ ေျမခ်ဥ္/ ငံဓါတ္ (၅.၅ မွ ၆.၅) အတြင္းရွိ၍ ေရစီးေရလာေကာင္းသည္။ ေျမခ်ဥ္/ ငံဓါတ္ (၅.၅ မွ ၆.၅) အတြင္းရွိ၍ ေရစီးေရလာေကာင္းၿပီး ေရသြင္းေရထုတ္ လြယ္သည့္ေျမကို ပိုမို ႏွစ္သက္သည္။

ေရ

– စိုက္ပ်ိဳးရာတြင္ အသံုးျပဳမည့္ ေရအရည္အေသြးကို ဓါတ္ခြဲစစ္ေဆးရမည္။ ေမြးျမဴေရးဇံု၊ ေဆးရံု၊ စက္ရံုမ်ားမွ ျဖတ္ သန္းလာေသာေရ၊ ျမဴနီစပယ္စြန္႔ပစ္ေရႏွင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို အႏၱရာယ္ျဖစ္ေပၚႏိုင္သည့္ ေရမ်ားကို အသံုးအျပဳရ။ (ေရဆိုး၊ ေရညစ္မ်ားကို ျပန္လည္စီရင္၍ အသံုးျပဳလွ်င္ WHO Guideline အရ လိုက္နာ အသံုးျပဳရန္)။

– အပင္ငယ္စဥ္တြင္ မိုးရြာသြန္းမႈမ်ားျပားပါက အပင္ထိခိုက္ႏိုင္သကဲ့သို႔ ေရမငတ္ေစရန္ အထူးဂရုျပဳရမည္။

မ်ိဳးေစ့

– ေရေျမေဒသႏွင့္ ကိုက္ညီၿပီး ပိုးမႊားေရာဂါကင္းစင္သည့္ အရည္အေသြးေကာင္းမ်ိဳးမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ စိုက္ပ်ိဳးသင့္သည္။

– စိုက္ပ်ိဳးမည့္ မ်ိဳးေစ့၊ ပ်ိဳးပင္မ်ား ရရွိသည့္ေနရာ၊ ရရွိသည့္အေရအတြက္ ႏွင့္ ရရွိသည့္ေန႔စြဲတို႔ကို မွတ္တမ္းတင္ ထားရွိသင့္ပါသည္။

– ေဂၚဖီထုပ္ကို ပ်ိဳးေထာင္၍ စိုက္ပ်ိဳးၾကပါသည္။ မ်ိဳးေစ့လိုအပ္ခ်က္မွာ တစ္ဧကလွ်င္ (၂၀၀) ဂရမ္ ျဖစ္ပါသည္။

– ၀ယ္ယူစိုက္ပ်ိဳးသည့္ မ်ိဳးေစ့မ်ားအား မ်ိဳးအမည္၊ ထုတ္လုပ္သည့္ ကုမၸဏီ အမည္၊ Log No. တုိ႔ကို ေသခ်ာစြာ မွတ္တမ္းတင္ထားသင့္သည္။

– ပ်ိဳးပင္ငယ္ဘ၀တြင္ အသံုးျပဳခဲ့ေသာ ပိုးသတ္ေဆး၊ မႈိသတ္ေဆး ပက္ဖ်န္းမႈမ်ားအား ေသခ်ာစြာ မွတ္တမ္းတင္ထား သင့္ပါသည္။

ေျမၾသဇာႏွင့္ ေျမဆီလႊာျဖည့္စြက္ပစၥည္း

– စိုက္ပ်ိဳးသည့္ သီးႏွံတစ္ခုခ်င္းအတြက္ အသံုးျပဳသည့္ ေျမၾသဇာ (သို႔မဟုတ္) ေျမဆီလႊာ ျဖည့္စြက္ပစၥည္းမ်ားတြင္ အႏၱ၇ာယ္ျဖစ္ေစေသာ ဓါတု ႏွင့္ ဇီ၀ ဆိုင္၇ာပစၥည္းမ်ား ပါ၀င္ျခင္း မရွိေစရပါ။

– သဘာ၀ေျမၾသဇာမ်ားအား ေကာင္းစြာေဆြးေျမ႕ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၿပီးမွ အသံုးျပဳသင့္ပါသည္။

– ေျမၾသဇာ (သို႔မဟုတ္) ေျမဆီလႊာျဖည့္စြက္ပစၥည္းမ်ား ေရာေႏွာျခင္းႏွင့္ သိုေလွာင္ျခင္း၊ ေအာ္ဂဲနစ္ပစၥည္းမ်ားေဆြးေျမ႕ေစရန္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းတို႔ကို ေျမႏွင့္ ေ၇အရင္းအျမစ္ သန္႔ရွင္းမႈ ထိခိုက္ေစေသာ ေနရာမ်ားတြင္ မျပဳလုပ္ရပါ။

– ေျမၾသဇာ (သို႔မဟုတ္) ေျမဆီလႊာျဖည့္စြက္ပစၥည္းမ်ား ၀ယ္ယူသံုးစြဲရာတြင္ တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ထားေသာ ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္ရမည့္အျပင္ မွတ္တမ္းမ်ားထားရွိရမည္။

– ေျမဆီလႊာ စစ္ေဆးမႈရလဒ္ေပၚမူတည္၍ ေျမခ်ဥ္ငံဓာတ္ႏွင့္ အာဟာရခ်ိဳ ႔တဲ့မႈမ်ားကို ျပင္ဆင္ေပးသင့္ပါသည္။

– စိုက္ပ်ိဳးသည့္ေျမေနရာတြင္ ေရ၀ပ္ျခင္းႏွင့္ ေရႏွစ္ျမွဳပ္ျခင္း မရွိသင့္ပါ။

– ေဂၚဖီထုပ္သည္ အျမစ္တိမ္ၿပီး သက္တမ္းတိုသည့္ သီးႏွံ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေျမၾသဇာ ေကၽြးျခင္းကို စနစ္တက် အခ်ိန္မွီေဆာင္ရြက္သင့္ပါသည္။

– ေျမဆီလႊာ သံုးစြဲျခင္းႏွင့္ ဆက္စပ္သည့္ သီးႏွံစိုက္ပ်ိဳးေရး မွတ္တမ္းမ်ားထားရွိသင့္ပါသည္။

– လိုအ၃ပ္ပါက ရြက္ဖ်န္းေျမေၾသဇာမ်ားလည္း အသံုးျပဳနိုင္ပါသည္။ အနည္းလို အာဟာရခ်ိဳ ႔တဲ့မႈမ်ား ရွိတတ္သျဖင့္ ဘိုရြန္၊ ကယ္လ္ဆီယမ္ကဲ့သို႔ေသာ အနည္းလို အာဟာရမ်ားကို ပက္ဖ်န္းေပးပါ။

– ေျမခ်ဥ္လြန္းပါက အျမစ္ပုပ္ေရာဂါ ျဖစ္တတ္ၿပီး အပင္မသန္မစြမ္း ျဖစ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ေျမျပင္ခ်ိန္တြင္ မွန္ကန္ေသာ ထံုးပမာဏကို ထည့္ေပးသင့္ပါသည္။

Source – စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post ေဂၚဖီထုပ္ စိုက္ပ်ိဳးေရးဆိုင္ရာ အေလ့အက်င့္ေကာင္းမ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.

ျမန္မာအမည္ – ေထာပတ္သီး

အဂၤလိပ္အမည္ – Avocado

သိပၸံအမည္ – Persea Americana

မ်ိဳးရင္း – Lauraceae

ေထာပတ္သီး၏ မူရင္းေဒသသည္ အေမရိကတိုက္အလယ္ပိုင္း မကၠဆီကို ႏိုင္ငံ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကယားျပည္နယ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္ ႏွင့္ပဲခူးတိုင္း၊ မႏၱေလးတိုင္းတို႔ရွိကုန္းျမင့္ေတာင္တန္းေဒသမ်ားတြင္ ေတြ႔ရပါသည္။

ေထာပတ္ပင္သည္ အပင္ႀကီးမ်ိဳးျဖစ္သည္။ အျမစ္မ်ား၏ (၈၀ – ၉၀) ရာခိုင္ႏႈန္းကို ေျမႀကီးအေပၚယံမွ (၂) ေပ အနက္တြင္ ေတြ႔ရၿပီး (၆၅ – ၈၀) ရာခို္င္ႏႈန္းကို ေျမအေပၚယံမွ (၁၅)ေပတြင္ ေတြ႔ရသည္။ အေစ့မွ အပင္ေပါက္ရန္ တစ္လခန္႔ၾကာသည္။ အပင္ (၁) ေပခန္႔အျမင့္တြင္ အရြက္စထြက္သည္။ လိင္မဲ့ မ်ိဳးပြားပင္ ျဖစ္ပါက (၃) ႏွစ္ သက္တမ္းတြင္ ပန္းစပြင့္ေသာ္လည္း အေစ့စိုက္ပင္မ်ား၌မူ (၇ – ၈) ႏွစ္ၾကာမွ ပန္းပြင့္သည္။

စိုက္ပ်ိဳးေရးဆိုင္ရာ အေလ့အက်င့္ေကာင္းမ်ားဆိုသည္မွာ ေျမျပဳျပင္ စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္သည္မွ စားသံုးသူလက္ ၀ယ္ေရာက္သည္အထိ ထုတ္လုပ္မႈ ကြင္းဆက္တိုင္းတြင္ .စားသံုးသူအတြက္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစသည့္ ကူးစက္ညစ္ညမ္းမႈ အနည္းဆံုးျဖစ္ေစရန္ လိုက္နာရမည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို စုစည္းထားသည့္ စံလုပ္ထံုးလုပ္နည္း လမ္းညႊန္မႈမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
စိုက္ပ်ိဳးေရးဆိုင္ရာ အေလ့အက်င့္ေကာင္းမ်ားႏွင့္ ေထာပတ္သီး စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္မည္ဆိုလွ်င္ ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားကို လိုက္နာေဆာင္ရြက္ရပါမည္။

စိုက္ပ်ိဳးမည့္ေျမေနရာေရြးခ်ယ္ျခင္း

စိုက္ပ်ိဳးေျမႏွင့္ အနီးပတ္၀န္းက်င္ရွိ ေျမသည္ဓါတုႏွင့္ ဇီ၀ဆိုင္ရာ အႏၱရာယ္ရွိသည့္ ေျမေနရာ မျဖစ္ေစရ။ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို လြယ္ကူစြာ စစ္ေဆးႏိုုင္ရန္ ၿခံစိုက္ကြင္းေျမပံုႏွင့္ မွတ္တမ္းထားရွိရမည္။

– ေထာပတ္စိုက္ပ်ိဳးမည့္ ေျမသည္ ေျမသားနက္ရိႈင္းၿပီး ေရစီးစိမ့္မႈေကာင္းေသာ ေျမ၊ ေျမခ်ဥ္/ ငံဓါတ္ (pH – ၅ မွ ၇.၅) အတြင္းရွိ၍ ေျမေအာက္ေရမ်က္ႏွာျပင္သည္ ေျမသားထုအနက္ (၅) ေပ ရွိရမည္။

– ေထာပတ္သီးသည္ အေအးပိုင္းရာသီဥတု၊ သမပိုင္းရာသီဥတုတုိ႔ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၿပီး ပ်မ္းမွ်အပူခ်ိန္ ၁၀ – ၂၅ ံC ႏွင့္မိုးေရခ်ိန္လက္မ (၃၀ – ၁၀၀) ခန္႔ ရြာသြန္းေသာေဒသမ်ားတြင္ ပိုမိုျဖစ္ထြန္းပါသည္။

– ေထာပတ္ပန္းပြင့္မႈ ျဖစ္ေပၚႏိုင္ေစရန္ အနည္းဆံုးေန႔ အပူခ်ိန္ ၁၀ – ၂၀ ံC ၊ ညအပူခ်ိန္ ၇၀ – ၁၀ ံC ရွိရမည္။

– တစ္ႏွစ္လွ်င္ (၅ – ၆ )လ ခန္႔ ေအး၍ ေျခာက္ေသြ႔ရန္ လိုသည္။

– ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ အျမင့္ေပ (၇၀၀၀) အထိ စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ေသာ္လည္း ေပ (၄၀၀၀) ခန္႔ ေဒသမ်ားတြင္သာ စီးပြား ျဖစ္စိုက္ပ်ိဳးသင့္သည္။

– ေရထုတ္ေျမာင္းစနစ္မ်ား မျပဳလုပ္ႏိုင္ေသာအပင္ေျခေရစပ္ႏိုင္သည့္ ေျမမ်ိဳးကို ေရွာင္ရွားရမည္။

ေရ

ေထာပတ္စိုက္ပ်ိဳးရာတြင္ အသံုးျပဳမည့္ ေရ အရည္အေသြးကို ဓါတ္ခြဲစစ္ေဆးရမည္။ ေမြးျမဴေရးဇံု၊ ေဆးရံု၊ စက္ရံုမ်ား မွ ျဖတ္သန္းလာေသာေရ၊ ျမဴနီစပယ္ စြန္႔ပစ္ေရႏွင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို အႏၱရာယ္ ျဖစ္ေပၚႏိုင္သည့္ ေရမ်ားကို အသံုးမျပဳရ။ (ေရဆိုး၊ ေရညစ္မ်ားကို ျပန္လည္စီရင္၍ အသံုးျပဳWHO Guideline အရ လိုက္နာ အသံုးျပဳရန္)။

မ်ိဳးေစ့၊ ပ်ိဳးပင္

ေရ၊ ေျမ၊ ေဒသ၊ရာသီဥတုႏွင့္ ကိုက္ညီၿပီး ပိုးမႊားေရာဂါကင္းစင္သည့္ အရည္အေသြး ေကာင္းမ်ိဳးမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ စိုက္ပ်ိဳးရမည္။ စိုက္ပ်ိဳးမည့္ ပ်ိဳးပင္ႏွင့္ မ်ိဳးပြားအစိတ္အပိုင္း မ်ားရရွိသည့္ေနရာ၊ ရရွိသည့္ အေရအတြက္ ႏွင့္ ရရွိသည့္ ေန႔စြဲတို႔ကို မွတ္တမ္းတင္ထားရွိရမည္။

ေထာပတ္ပင္ကို အေစ့မွ ေသာ္လည္းေကာင္း ကိုင္းကူး၍ ေသာ္လည္းေကာင္း စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္သည္။ အေစ့မွ ပ်ိဳးေထာင္ စိုက္ပ်ိဳးပါက ( ၅ – ၇ ) ႏွစ္ခန္႔ ၾကာမွ အသီးရရွိႏိုင္ၿပီး ကိုင္းကူးပင္မွ စိုက္ပ်ိဳးပါက (၃) ႏွစ္အတြင္း အသီးစတင္ရရွိနိုင္ပါသည္။

ေျမၾသဇာ ႏွင့္ ေျမဆီလႊာျဖည့္စြက္ ပစၥည္းမ်ား

ေထာပတ္စိုက္ခင္းတြင္ အသံုးျပဳသည့္ ေျမၾသဇာ (သို႔မဟုတ္) ေျမဆီလႊာ ျဖည့္စြက္ပစၥည္းမ်ားတြင္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစေသာ ဓါတုႏွင့္ ဇီ၀ဆိုင္ရာ ပစၥည္းမ်ား ပါ၀င္ျခင္းမရွိေစရ။

– ေထာပတ္ပင္မ်ားအတြက္ သဘာ၀ေျမၾသဇာမ်ား အသံုးျပဳလွ်င္ ေကာင္းစြာ ေဆြးေျမ့ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၿပီးမွ အသံုးျပဳရမည္။

– ေထာပတ္ပင္တြင္ အသံုးျပဳေသာ ေျမၾသဇာ (သို႔မဟုတ္) ေျမဆီလႊာ ျဖည့္စြက္ပစၥည္းမ်ား ၀ယ္ယူသံုးစြဲရာတြင္ တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ထားေသာ ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္ရမည့္အျပင္ မွတ္တမ္းမ်ားလည္း ထားရွိရမည္။

စိုက္ပ်ိဳးေရးသံုးဓါတုေဆးမ်ားႏွင့္ အျခားဓါတုပစၥည္းမ်ား

ေထာပတ္ပင္မ်ားတြင္ ဓါတုေဆးမ်ား အသံုးျပဳမႈအနည္းဆံုး ျဖစ္ေစရန္ ဘက္စံုပိုးမႊား ကာကြယ္ေရးနည္းစနစ္မ်ားကို အသံုးျပဳရမည္။

– ပိုးသတ္ေဆးဥပေဒ၊ ေျမၾသဇာဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒမ်ားႏွင့္ အညီ ပတ္၀န္းက်င္ ညစ္ညမ္းျခင္းႏွင့္ လူသားတို႔၏ က်န္းမာေရးထိခိုက္မႈမ်ား မျဖစ္ေစေရး အထူးဂရုျပဳရမည္။

– ေထာပတ္ပင္မ်ားတြင္ ဓါတုေဆးမ်ားကို အသံုးျပဳရန္ လိုအပ္လာပါက တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ထားသည့္ ဓါတုေဆးမ်ားကိုသာ အသံုးျပဳရမည္။

– ေဆးဖ်န္းၿပီးေနာက္ မရိတ္သိမ္းမီ ေစာင့္ဆိုင္းရမည့္ ကာလ အပိုင္းအျခားကို အတိအက် လိုက္နာရမည္။

– ေထာပတ္စိုက္ပ်ိဳး ထုတ္လုပ္သူႏွင့္ လုပ္သားမ်ားသည္ ပိုးသတ္ေဆး စနစ္တက် ကိုင္တြယ္သံုးစြဲနည္းမ်ားကို သိရွိနားလည္ထားရမည္။

– ေထာပတ္ပင္အတြက္ အသံုးျပဳေသာ ဓါတုေဆးမ်ား ၀ယ္ယူ၊ သိုေလွာင္၊ သံုးစြဲမႈ၊ အသံုးခ်မႈႏွင့္ စြန္႔ပစ္မႈတို႔ကို စနစ္တက် ေဆာင္ရြက္၍ မွတ္တမ္းမ်ားထားရွိရမည္။

– ေလာင္စာဆီ၊ ေခ်ာဆီ ႏွင့္ အျခားေသာ စိုက္ပ်ိဳးေရးသံုးမဟုတ္သည့္ ဓါတုေဆးမ်ားကို ေထာပတ္သီးမ်ား၏ ညစ္ညမ္းမႈ အႏၱရာယ္အနည္းဆံုး ျဖစ္ေစရန္ ကိုင္တြယ္အသံုးျပဳျခင္း၊ သိုေလွာင္ျခင္း ႏွင့္ စြန္႔ပစ္ျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ရ မည္။ ေထာ ပတ္သီးတြင္ ေရာဂါမက်ေရာက္ေစရန္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ျခင္းမွာ ပို၍ ေကာင္းမြန္ပါသည္။ လိုအပ္မွသာလွ်င္ဓာတုပိုးသတ္ေဆးမ်ား အသံုးျပဳသင့္ပါသည္။

Source- စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာန

The post ⁠ေထာပတ္သီး စိုက္ပ်ိဳး⁠ေရးဆိုင္ရာ အ⁠ေလ့အက်င့္⁠ေကာင္းမ်ား appeared first on Myanmar Farmers' Portal.